Adsız Bölüm 17

1.8K 130 5
                                    


"neeeeeeeeeeee........."

Mert'in evindeydiler ve Ayşegül delirmiş gibiydi..Eline geçerse Mert'e atıyordu..Bilmedikleri Mete'nin

onları camdan gülerek setrettiği idi...Artık gönül rahatlığı ile gidebilirdi..tam bir saattir kavga 

ediyorlardı ve Ayşegül onun hakkından bayağı geliyordu..Kızın içinden bir canavar çıkmıştı..

"Hadi aklın yetiryorsa bir daha söyle.."

diye bağırmıştı..

"ne var..ne dedim ki.."

 diye gülümsemişti..O'nu böyle delirtmek çok hoşuna gitmişti..ama bir de kafasına denk gelen eşyalar 

olmasa ...eline aldığı yastıkla gelen eşyaları bertaraf ederek kıza yaklaşmaya başlamıştı..

"ne demek..yarına yıldırım nikahı..akşama..oooo.."

"ağır gel..ağır..sen beni ne sandın?"

delirmişmiydi bu adam..ne ima ediyordu....oooooo ne demekti..ne sanmıştı kendini..

tam bu sırada dibinde bitmişti , Mert..

Hızla kendine çekmişti..

"tamam o zaman.."

"tamam derken.."  gözlerine çekinerek bakıyordu..şu an kolları arasındaydı..

bir an aklına onu , o kaza da elleri arasında tuttuğu an gelmişti..

neredeyse ikiye ayrılan yüzünü bir arada tutmaya çalışırken bir an yanlızca bir an gözlerine aynen 

böyle bakmıştı..sevgi ve ilgi ile..ama sonra nerede ise iki yıla yakındır o gözler ona kızgın bakmıştı..

"tamam  mı?"

ne demişti..duymamıştı..neye tamamıydı..

"a..a...anlamadım.."

farkındaydı..dinlememişti..kendi ile kavga ediyordu ama gülmekten kendini alamadı..

" o zamannnn."

diye lafı uzatmıştı..

" bu akşam sevişelim ..yarın evleniriz.."

tükürüğün de boğulmak demek buydu galiba..boğuluyordu..

Mert hafifçe sırtına vuruyordu..

" iyi misin?"

diye gözlerinin içine  baktı..

"nasıl iyimiyim mi?"

laflarını karıştırmıştı..

güldü..Neden bu kadar geç kalmıştı Ayşegül'e..

"seni seviyorum"

O'ne bakarken  bir anda ağzından çıkmıştı..ama pişmanmıydı..hayır değildi..

Ayşegül bakakalmıştı..

Ağzını kapatmak için parmakları ile çenesini tutmuştu..sonra da yavaşça okşamaya başlamıştı..eğer 

vazgeçmezse sonları iyi değildi..ama bir öpücük..bir öpücükden bir şey olmazdı..

Ayşegül de Mert gibi transa girmişti..hadi öp..öp artık neyi bekliyorsun..gözlerini kapattı..elleri ile 

onun ellerini tutuyordu..ama sonra bir anda sanki birisi dürtmüştü..hızla uzaklaşması ile tokat atması 

bir olmuştu..

" sen ne sanıyorsun beni.."

titriyordu ama sinirden değil gidişatın sonunu düşünmek istemiyordu ..evet onu öpseydi kesin 

devamı gelirdi..oda aynı durumdaydı görebiliyordu..

"zaten "..dedi

"zaten ..ilk öpücüğümü çaldın.."

bir dakika ilk öpücüğüm mü demişti..gerçekten mi?

" sen ...sen az önce ne dedin.."

kendi kendine söylenen kıza bakmıştı..sonrada onu hızla kendine çekmişti..sımsıkı sarılmıştı..

Allah'ım bu zaman da varmıydı böyle bir kız..

"hemen yarın hazırlan.."

"ne..neye..yine ne saçmalıyorsun..bırakırmısın beni.."

"asla..asla bırakmayacağım..yarın Mete abiye söyle seni istemeye geliyorum.."

yutkunmuştu..gerçekten mi? 

yanlış mı duymuştu..

Mert , Ayşegül'ün alnından öpüp onu evine bırakmıştı..

Ertesi gün kapısı çalındığın da gelen kişiyi asla beklemiyordu..

Eski nişanlısı kapısındaydı..Annesi bir şey demeden odasına çekilmişti..

Salonun ortasın da karşılıklı dururken ..

Ayşegül ise Mete ile önceki olanları anlatmıştı..Tabii üstün körü..

Mert'in onunla evlenmek istediğini ve bugün istemeye geleceklerini..

Mete..

"abicim..eminsin değil mi?..üzülmeni istemem.."

"neden abi ..bilmediğim bir şey mi var?"

" hayır abim..sözün gelimi..sorarlar ya eminmisin diye...işte öyle.."

diyerek saçlarını karıştırmıştı..ne biçim konuşuyordu..neredeyse kızı yanlış yönlendirecek ve 

gençlerin arasına girecekti..

" anladım abi.."

diyerek susmuştu..ilk o gözlere baktığın da vurulmuştu..ama o zamanlar kimse onunla 

ilgilenmezdi..çirkindi..kimse sevmezdi ki o da sevmeyecektii..aslında değişen bir şey yoktu..

aynı idi..biraz daha giyimine dikkat ediyordu ve gözlüklerden kurtulmuştu..gerçekten seviyormuydu?

yoksa bir gönül borcumuydu..

Akşam geç vakit olmuştu..Ne arayan ne de gelen vardı..

dün o kadar kıyamet  koparmıştı..şimdi..evet

evet..

sevmediğini farketmişti..

düşündüğü gibi değişen bir şey yoktu..

kaderi aynıydı..

ÇİRKİN di....

ÇİRKİN ( tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin