ÇİRKİN ( tamamlandı)

Adsız Bölüm 22

Arkamda beni gölge gibi takip eden sevdiklerimle , eve doğru yürüyordum..Kimseden ses çıkmıyordu..

Ölüm ...ruhumun ölümünü, sessiz sedasız uğurluyorduk..Birden Arda

"neden?" dedi..

"neden şikayetçi olmadın.."

bütün yüzler ona dönmüştü..ses etmedim..şu an yasdaydım..ruhumun ölümünü izliyordum..

Ne zaman çirkin olmak dan vazgeçmiştim..o zaman arena da kaplanların ortasına atılmıştım.

tek istediğim bana, beni sevdiği için gelecek birine ..deniz feneri olmaktı..ama şimdi yakmasaydım

ışıkları..çok canım yanıyordu..o kaza yerinde bana bakan o gözler , o gün bana saldırgan bakıyordu..

sevgide vardı o bakışlarda ama daha çok sahiplenme iyesi vardı..bunun için beni yok saymıştı..

"istemedim" dedim..

"nasıl istemezsin..onun yanına kar mı? kalacak" diye dişlerinin arasından tısladı..

onun o orman rengi yeşil gözlerine baktım..birden orman da tek başıma ,kuş sesleri ile oturmak geldi..

"zaten yanına kaldı.." dedim..

başına sağa doğru hafifçe yatırdı..inanmayan gözlerle bana baktı..eli , elimi kavradı..

ürperdim..hızla beni yatak odasına çekti..

"açıkla " dedi..arkası dönük bir şekilde..gözümden bir damla yaş aktı..eline bakıyordum..

bırakmayan bir şekilde ama duygusal ama sert ama kabullenici ama sahip çıkıcı tutuşu vardı.

"isteme" dedim..

"anlat " dedi..kasları gerilmişti..bunu o ceketin altından bile görebiliyordum..ama eli aynı şekilde 

duruyordu..

"isteme" dedim  yeniden..

hızla bana döndü, beni kendine çekti..saçlarımı okşarken başını boynuma gömdü..

"burdayım " dedi..

" anlat"

"gözümden yaşlar akmaya başladı..bir yanım feryat figan bıraksın derken , bir yanım limanım diyordu.

geri bir adım attım..bırakmadı ..gözlerime baktı..

"anlat..burdayım.."

"anlatacak bir şey yok.."

"o zaman neden?"

"b..be...ben.."

dedim..gözyaşlarım daha da arttı..

"şşştt...tamam..bekleyeceğim..burdayım.."

olduğum yere çökmeye başladım..o da benimle çöktü..kollarına aldı..sallanıyordum..tuttu..

" burdayım ..çirkinim..burdayım.."

ne zaman gözlerim kapanmıştı..bilmiyorum..yorgundum..ölü bir beden gibi..gözlerimi açtığımda 

yatağımdaydım..üstümü örtmüş , karşımdaki koltuk da uyukluyordu..su içmek için kalktım..

salon da Mete ve Işıl uyuyordu..

Bir anda ceketimi aldım..susamıştım..su içmeliydim..yavaşça kapıyı açtım..ve evi arkam da bıraktım..

Nereye gidiyordum , bilmiyordum..