PARALEL GEZGİN

Eğitim Başlıyor...

Benim sesimden yüksek olan ve hiçlikten gelen bu sesten doğal olarak korkuyorum. Bu korkuma ve şaşkınlığıma rağmen şunu demeyi başardım:

—"Paralel Gezgin" tam olarak nedir?

Biliyorum, çok anlamsız bir soru neden burada olduğumu veya okuldaki o "Düğme Deliğinin" ne olduğunu sormalıydım ama sizde burada olsanız korkudan bir şey söyleyemezdiniz. Bu arada "Ses" karşılık verdi:

—Şimdilik bu pek önemli değil ancak "Paralel Gezgin" güçlerini eğitmelidir. Dolayısıyla ilk işin için çalışmak olmalı.

Çalışmak. Çalışmak deyince dört şıklı o gıcık soruları hatırlıyorum ama "güç" kelimesinin beni bunlardan kurtardığını düşünüyorum. Bir dakika, neden kendimi onu söylediklerini yapmak zorunda hissediyorum? Bu arada "Ses" devam etti:

—Senin diğerlerinden farklı olduğunu önceden belirteyim. Yani sana vereceğim çalışma fazla ağır gözükebilir. Ancak senin vücudunun kapasitesi diğerlerinden farklı. Bunu şu ana kadar fark edememiş olman normal çünkü yeteneklerin sen paralel evrenlere merak salıp buraya gelene kadar mühürlüydü.

Hmmm... Sanırım "Düğme Deliği" mührümü kaldırdı. Bir soru var aklımda şu an. Onu sordum:

—Peki, bana "Paralel Gezgin"in ne olduğunu anlatman için ne yapmam gerekiyor?

"Ses" şöyle karşılık verdi:

-Koş!

Ne, koşayım mı? Bu mu yani? Hazırlandım ve koşmaya başladım. Bir dakika, çok hızlı koşuyorum! Ses ben koşarken şöyle dedi:

—Şu anda ses hızının yarısı hızda koşuyorsun. Öncelikle hızını ses hızının iki katına ulaşman gerekli. Bunun için günde bir saat boyunca sınırlarını zorlayarak koşacaksın. Zaten yorulma duygunun sınırları bir hayli yükseldi. Mesela şu anki hızınla iki saat boyunca koşabilirisin. Şimdi "Kapı"yı yine açıyorum. Görevini tamamlayınca "Kapı"yı yine açacağım.

Ne iki saat mi!? "Kapı" derken bizim "Düğme Deliği"ni mi kast etti? Offf, o kadar çok sorum var ki... Her neyse "Düğme Deliği" yine belirdi ve içinden geçtim. Çıkar çıkmaz saate baktım. Yalnızca bir saniye mi? Orada bir saniye mi kaldım yani? Bunun hakkında bilimsel bir bilgi bulabilmek için "Evren" adında bir ansiklopedi seçtim ve paralel evrenler arası geçişin açıklamasının bulunamadığı yazıyordu. Ben bunları araştırırken zil çaldı. Kütüphaneden ayrıldım. Koşmak istedim ve koştum. Bir saniyede sınıfa vardım. Arkama baktım koridor boştu, herhalde o yüzden kimseye çarpmamıştım. Sınıfa gelince Bora yanıma geldi ve dalga geçerek:

—Çalıştın mı yoksa yine mi okudun, dedi.

Ona olayı anlatmanın doğru olmadığını düşünerek:

—Okudum, dedim.

Girayla birlikte aynı anda birer kahkaha patlattılar ve Giray:

—Aynı şeyi ben de bilgisayarlarla yaşıyorum, dedi.

Ders matematik bense hala düşünüyorum. O "Ses" neydi, tam olarak nereye gittim, niye zaman farkı oluştu? Okul çıkışı eve yürürken aklıma şu sözler geldi: "Günde bir saat koşu...". Hmmm... Artık erken kalkacağım galiba. Eve varınca üstümü değiştirdim, yemek yedim, annemlerle bir geçiştirme konuşması yapıp odama çekilip düşüncelere daldım. Yatma saatimin geldiğini fark edince saati bir buçuk saat erkene kurdum ve yatarken şu soruyu sormaya başladım:"Ben neyim?"

[DAAAT DAAAT DAAAT!!!!]...................Tamam, Tamam kalktım sus artık!!! Her neyse kalkıp spor kıyafetler giydim ve kahvaltı hazırladım. Annemler zaten benden geç kalktıkları için sıkıntı olmayacağını düşünüp dışarı çıktım. Uzun bir yola ihtiyacım olduğunu düşünüp sahil yoluna indim. Dışarıda birkaç tane insan görüyorum. Koşu için hazırlandım. Dur, ben dünyada ilk kez bu kadar uzun koşacağım acaba ne olacak? Bunu düşünüp bir dakika bekledim ve sonra derin bir nefes alıp koşmaya başladım.