Hoofdstuk 1

184 12 6
                                    

Piep... Piep... Piep...

Dat oh zo vervelende geluid van die vervelende wekker. Ik probeer met mijn hand de wekker te vinden zonder dat ik mijn ogen open te hoef te doen.

Piep... Piep... Piep...

"Kan die klote wekker z'n bek nie eens houden" mompel ik geïrriteerd in mijn kussen. Ik zucht en doe mijn ogen open. Geïrriteerd kijk ik naar de wekker 07.04 snel doe ik mijn wekker uit en spring uit bed. Ik had de wekker al vier minuten laten afgaan. Even sta ik stil ik denk aan mijn moeder, als ik haar wakker had gemaakt zou ik straf krijgen. Ik wil absoluut geen straf. Hoorde ik daar nou een deur open gaan? Ik blijf muisstil staan als ik niks meer hoor loop ik mijn kamer uit.

Voorzichtig loop ik naar de badkamer hopend dat ik mijn moeder niet wakker heb gemaakt. Ik doe voorzichtig de klink van de badkamerdeur omlaag, doe zo stil mogelijk de deur open en probeer zo zacht mogelijk naar binnen te sluipen. "Probeer jij nu onder je straf onderuit te komen, jij lapzwans?!" Schreeuwt mijn moeder hard. Geschrokken kijk ik om. Mijn moeder staat achter me en loopt dreigend op me af met een scherp mes in haar rechterhand. "N-nee, hoor" zeg ik met een beverige stem, bang voor het verdriet van mijn moeder. Het verdriet waardoor mijn moeder me mishandeld.

Mijn moeder mishandeld me omdat haar moeder haar mishandelde. Mijn oma heeft dus mijn moeder mishandeld. Mijn vader is bij ons weggegaan en liet mij alleen achter, daardoor ben ik in een dip geraakt. Hij liet ons achter, hij was de enige die mijn moeder in bedwang kon houden. Mijn vader heeft ons drie jaar geleden verlaten, ik was toen 12. Nu ben ik 15 en heb licht bruin haar met groene ogen, ik denk dat ik mijn uiterlijk van een paar familieleden heb die ik nooit gekend heb. Mijn vader heeft namelijk kort donker bruin haar met blauwe ogen en mijn moeder heeft donker bruin avro haar en donker bruine bijna zwarte ogen.

Sins mijn vader ons verlaten heeft is mijn moeder me gaan snijden. Ze heeft het verdriet omgezet in woede. En die woede reageerd ze af op mij.

Ze kijkt me woedend aan en versneld haar pas. Ik deins achteruit maar was te laat. Ze heeft mijn haar te pakken en dwingt me naar haar te kijken. "Je hebt me wakker gemaakt, dat hoor je niet te doen, toch?!" schreeuwt ze nog harder naar me. Tranen springen in mijn ogen ik heb mam nog nooit zo vol met... met haat gezien. "Ooh nu heb ik ook nog een huilebalk als dochter, Nice, NOT" zegt ze tegen me. Ze schreeuwde het niet naar me maar echt rustig was ze ook niet

Ik voel een pijnscheut door mijn rechterscheen gaan, nog eentje en nog een maar nu in mijn linkerscheen. Er rollen stilletjes tranen over mijn wangen en ik zak door mijn knieën. Mam laat mijn haar los en trapt me een paar keer in mijn zij. Ik val om, ik lig nu op mijn zij in de deuropening van de badkamer. Ik hoop dat mijn moeder weg zou gaan en me alleen zou laten. Mijn moeder had andere plannen ze is nog niet klaar met me, ik voel het uiteinde van het mes langzaam langs mijn arm gaan. Heen en weer, heen en weer. Het bezorgd me de rillingen nu ik weet wat ze gaat doen.

Ze gaat met het mes van mijn schouder naar mijn elleboog. Ze drukt steeds harder en halverwege bij mijn bovenarm zit het mes in me. Ik schreeuw het uit er rollen nog meer tranen over mijn wangen, maar mijn moeder trekt zich er niets van me aan en gaat verder met haar werk. Het mes gaat nog dieper in me en ze gaat stukje verder richting mijn elleboog. De snee is nu ongeveer drie centimeter dan haalt ze het mes uit mijn arm.

"Ik ga weer slapen en waag het niet nog een keer om me wakker te maken" zegt ze. Ze geeft me nog een harde schop in mijn gezicht en loopt weg. Als ik de deur van haar kamer hoor dicht vallen kruip ik me op in een bolletje en ga verder met huilen.

The burning wolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu