The burning wolf

Hoofdstuk 2

Minuten gaan voorbij, ik ben gestopt met huilen en op mijn wangen zitten opgedroogde tranen. Ik wil nog blijven liggen om de pijn niet te voel maar als ik nog langer blijf liggen kom ik te laat op school, en als ik te laat op school kom krijg ik straf van school en mijn moeder, en dat wil ik niet. Ik dwing mezelf om op te staan. Ik ga op mijn armen leunen. Ik voel een pijnscheut door mijn rechterarm gaan, het arm waar mam het mes in had gezet. Snel leun ik alleen op mijn linkerarm. Ik pak de deurklink van de badkamer en steun daarop. Ik voel pijnscheuten door mijn schenen en mijn rechterarm, mijn neus doet ook veel pijn. Maar ik negeer ze. Hoe verder ik kom hoe meer het pijn doet en hoe meer het zwart voor mijn ogen word. Als ik bijna sta geef ik toe aan de pijn en zak in elkaar en val op de grond dat nog meer pijnscheuten veroorzaakt. Ik begin weer met huilen ik wil weer in een bolletje kruipen en verder gaan met huilen, maar dat kan niet, ik moet opstaan. Ik pak mijzelf bijeen, doe mijn ogen dicht en sta op. Ik voel allemaal pijnscheuten in mijn hele lichaam. Ik negeer de pijn wat me moeilijk af gaat. Als ik sta doe ik mijn ogen open ik zie nog steeds gedeeltes zwart maar hoe langer ik ze open heb hoe meer ik zie. Ik strompel de badkamer in.

Als ik in de badkamer ben kijk ik in de spiegel eerst schrik ik mijn hele gezicht zit onder het bloed dat vermengd is met tranen. Mijn ogen en neus zijn rood en opgezwollen. Ik kijk op de klok het is 07.33 ik moet om 08.00 op school zijn. "Shit" mompel ik zacht tegen mezelf. Snel spring ik onder de douche, ik was voorzichtig mijn gezicht en zie water vermengd met bloed verdwijnen in het doucheputje. Mijn arm prikt omdat ik het schoonmaak met water. Verder Geef ik mijn wond niet zoveel aandacht. Maar het begint te branden, ik bijt op mijn lip. De wond is gelukkig niet zo diep als anders. Ik loop onder de douche vandaan en werp een korte blik op de klok 07.39 gelukkig heb het snel gedaan. Ik werp opnieuw een blik in de Siegel. Mijn neus is nog opgezwollen maar heeft nu een lichtroze kleur, nog wel roder dan mijn huidskleur. Mijn ogen zijn weer normaal. Ik pak mijn bebloede pyama en ren stilletjes naar mijn kamer.

In mijn kamer aangekomen pak ik verbrand en alcohol uit de onderste la van mijn bureau. Ik maak een doekje nat met de alcohol en dep mijn wond schoon. Ik doe mijn best om het niet uit te schreeuwen, ik voel tranen in mijn ogen prikken. De tranen kan ik niet onderdrukken. Er stromen tranen over mijn wangen. Als mijn wond schoon is wikkel ik het verband om mijn arm. Ik ga voor mijn kast staan ik heb niet veel tijd meer om op school te komen dus pak ik het eerste het beste wat ik kan vinden. Een zwarte spijkerbroek met een rode geruite blouse. Het bedekt goed mijn verwondingen. Ik kijk op mijn telefoon 07.49 ik pak mijn tas en loop zo stil mogelijk de trap af het is 07.50 ik bereken mijn kansen om een normaal ontbijt te kunnen nemen en op tijd te komen. Ik heb besluit dat ik niet genoeg tijd heb om te ontbijten en op tijd te komen. Ik pak mijn tas waar ik gister al mijn schoolspullen ingedaan heb en loop naar beneden. Ik loop naar de voordeur maak hem stilletjes open en als ik hem stil dicht is gedaan heb negeer ik alle pijnscheuten en ren zo snel mogelijk naar school. Ik ren zo hard als ik kan.