Hij rent nog steeds, met mij in zijn armen. Wanneer stopt hij, en waar rent hij eigenlijk voor? Zijn gezicht staat bloedserieus. Bij iedere stap verga ik van de pijn. Ik kijk naar mijn buik, het verband word nog roder. Nog net voordat ik out ga, hoor ik Jeff zeggen: 'Shit...'
(Jeff's POV.)
'Geweldig, de hele squad achter me aan en dan ook nog eens mevrouwtje knock out... Kan het nog beter worden? Naja, dat gevecht was wel leuk maar verder... Uuugh, ik had mezelf meteen al neer moeten steken. Vanaf dag 1 dat ik zo was, vanaf dag 1 dat ik van huis weg ging...'
'Ze komen dichterbij... Shit...'
'Waarom zoeken ze me nog steeds, na al die jaren? Wat willen ze van me? Willen ze hun zoon terug? Willen ze... Willen ze mij terug?'
Een traan glijd over mijn wang, ik wil hem zo snel mogelijk weg vegen maar er ligt een of ander persoon in mijn armen dus dat gaat niet...
'Wacht eens even, ik ken dit bos als mijn eigen broekzak...'
Snel ga ik naar rechts, ik ren verder en ga de grot in. Een koude, grote enge grot. Maar wel veilig.
JE LEEST
Jeff The Killer (Dutch Creepy Pasta Story) (Not Finished Yet.)
FanfictionWat als je stad bedrijgt word door een gestoorde moordenaar? En wat als precies jij verliefd word op die moordenaar? Dan word je ook nog eens het huis uitgezet, en moet je je eigen boontjes van de ene op de andere dag doppen...
