Jeff The Killer (Dutch Creepy Pasta Story) (Not Finished Yet.)

Haat je me?

Ik word langzaam wakker uit mijn, nog nooit zo'n diepe, slaap. Ik doe 1 oog open en zie Jack tegen over me op het andere bed liggen. Hij kijkt me aan, en zo gauw hij doorheeft dat ik wakker ben en zie dat hij me aankijkt, draait hij zich boos om. Vreemd. Ik probeer op te staan maar val zo weer in slaap.

Eindelijk word ik weer wakker. Ik kijk op zij om te zien of Jack daar is, maar hij ligt niet meer op zijn bed. Ik kijk op de klok en het is al 1 uur, ik besluit om naar geen een les te gaan vandaag, het is toch allemaal al bijna afgelopen.

Ik stap uit mijn bed en loop naar de badkamer. Ik neem een warms douche, en wanneer ik terug loop naar mijn bed staat Jack daar. Nog steeds met een boos gezicht.

'Hi.' Zeg ik zacht.

-Geen reactie.

Hij loopt weg en gaat bij het raam op het vensterbank zitten. Ik besluit om hem maar even met rust te laten, misschien heeft hij zijn dag niet ofzo?

'Wat dacht je wel niet?' Zegt Jack opeens.

'H-hoe bedoel je?' Vraag ik.

'Die drugs. Al die drugs die je gister hebt genomen. Waar de fuck was je mee bezig?'

'Weet ik veel, jij bracht me daar toch heen? Wat verwacht je dan?' Zeg ik geïrriteerd.

'Omdat ik je een leuke avond wilde geven, na al die zwangerschaps shit. Ik dacht dat die jongens daar geen drugs meer hadden, en van jou had ik al helemaal niet verwacht dat je zo los zou gaan. Als ik je niet een beetje in de gaten had gehouden had je dood kunnen gaan, begrijp je dat?' Zegt hij fel.

'Ja, dat begrijp ik. Maar misschien wilde ik dat wel? Misschien wil ik dat al heel lang. Misschien heb ik nooit anders gewilt.'

'Is dat zo?' Vraagt Jack met een opeens erg lieve, en bezorgde toon.

'Weet ik niet... Misschien.
Ik heb het leven nooit echt geweldig gevonden, maar ja... Ik weet het eigenlijk niet.'

'Nou beter ga je nooit dood. Al helemaal niet nu, want er is hier iemand die je wilt spreken.'

Jeff? Hoop ik.

'Wie dan?' Vraag ik.

Laat het astjeblieft Jeff zijn, astjeblieft.

'Je moeder.' Zegt hij.

Wat?

'Wat?!' Schreeuw ik.

Er loopt iemand de kamer binnen om me mee te nemen naar mijn moeder, ik draai me om en schreeuw.

'Nee! Ik ga niet met haar praten, ik haat haar!'

Hi guys, wauw een nieuw hoofdstuk dat is ook een wonder haha. Hij is wel een beetje kort, maar ja sorry. :P En sorry dat ik zo lang niks meer heb geschreven, ik had zo weinig tijd!

Hopelijk vergeven jullie mij, haha <3

X~Maren :)