Falling In Love

Falling In Love (1)

Er wordt getoeterd. Alex is er al. "Dag mam," zeg ik snel. Ik pak mijn rugzak en loop de deur uit. Dit wordt weer zoals altijd een saaie dag op school. Ik lach als ik Alex zie. Hij is mijn beste vriend, al vanaf de basisschool zijn we vrienden geworden. Alex zit in zijn zwarte Rangerover Cabrio te wachten voor mijn huis. Hij is zo trots op die auto. Sinds hij die auto heeft gekregen voor zijn achttiende verjaardag kan hij niet zonder.

Ik loop naar de auto en stap in. "Hey," zeg ik tegen hem als ik zit. Het eerste wat me altijd aan Alex opvalt zijn zijn lichte ogen doordat zijn haar zo donker is. Hij kijkt me aan met een lach. "Zo zo, je bent een keer snel," zegt hij. Ik rol mijn ogen. "Rij nou maar," zeg ik terwijl ik mijn gordel omdoe. Hij start de auto en we rijden naar school.

Als we zijn aangekomen doe ik mijn gordel af en stap de auto uit. Ik doe mijn rugzak om en gooi de autodeur iets te hard dicht. "Voorzichtig met mijn baby!" roept Alex meteen. Ik begin te lachen. "Je baby? Het is maar een auto," zeg ik onverschillig. "Het is wel mijn auto hè, als hij stuk gaat betaal jij," zegt hij. Ik glimlach naar hem. "Ja, ja hij is nog heel," zeg ik terwijl ik hem wegsleur van zijn auto. We lopen nu richting de ingang van de school.

Alex staat tegen de kluisjes aangeleund te kijken hoe ik mijn boeken uit mijn kluisje haal. Ik pak de boeken die ik de eerste uren nodig heb. Als ik net mijn kluisje dicht heb gedaan hoor ik iemand mijn naam roepen. Ik herken die stem. "Megan!" hoor ik weer. Ik draai me om en zie Bella op me afkomen lopen. Bella is een heel druk meisje, ze is wel lief natuurlijk, maar druk. En dat kan wel eens irritant worden. Maarja, ze blijft een vriendin van me. "Hey Bel," zeg ik. Ze geeft me meteen een knuffel. Als ze me los laat gaat ze over op Alex. Ze omhelst hem veel langer. Zo gaat dat altijd. Bella heeft al heel lang een crush op Alex. Hij weet dat alleen niet. Ik heb Bella lang geleden beloofd om het aan niemand te vertellen.

Bella is meteen alweer afgeleid als ze Jessy ziet. Ze zwaait naar haar waardoor ze nu onze kant opkomt. Jessy is wel een rustig meisje. Eigenlijk is ze het compleet tegenovergestelde van Bella. Zij is weer heel stil en ze heeft krullend bruin haar en Bella heeft stijl blond haar. Jessy is wel stil maar als ze zich eenmaal op haar gemak voelt bij je durft ze wel te praten.

Als ze net bij ons staat gaat de schoolbel. Meteen worden de gangen overstroomd door andere studenten.

Ik loop met Jessy en Bella naar het lokaal waar we moeten zijn. Alex is de andere kant opgelopen want hij moet ergens anders zijn. Alex en ik zitten wel in dezelfde klas maar we hebben niet alle lessen samen.
Maar goed, te vaak bij elkaar zijn kan ook best irritant worden. We lijken soms wel een stel, zo vaak zijn we bij elkaar. Maar ik wil niet dat mensen ons als stel zien, we zijn gewoon hele goede vrienden. En ik zie hem ook niet anders dan een vriend.

"Megan," zegt mijn Frans docent opeens als ze ziet dat ik niet aan het opletten ben en uit het raam zit te staren. "Het zou fijn zijn als jij ook even oplet," zegt ze terwijl ze zich weer omdraait naar het bord om wat uit te leggen over grammatica. Ik zucht en begin dan maar aandacht te besteden aan de les. Dit gaat saai worden.

De eerste paar lessen gaan snel voorbij. Als de bel gaat doe ik mijn boeken snel in mijn tas en loop het lokaal uit.

Pauze.

In de kantine zie ik Bella en Jessy al zitten. Als ik oogcontact maak met Bella verschijnt er meteen een lach op haar gezicht. Ze gebaart dat ik erbij moet komen zitten. Ik loop naar ze toe en schuif een stoel naar achter en vervolgens ga ik zitten. Ik leg mijn zware tas naast me neer. "Waar is Alex?" vraagt Bella. Ik rol mijn ogen. "Kan je het een keer niet over hem hem hebben?" zeg ik terwijl ik mijn flesje water uit mijn rugzak pak. Ze zucht. "Maar hij is zo leuk," zegt ze met een dromerig gezicht.

"Bel, vraag hem gewoon eens mee uit."

"Durf ik niet. Wat als hij nee zegt?"

"Dan heb je het in ieder geval geprobeerd. Je zwijmelt nu al maanden over hem, maar je doet niks."

Ons gesprek valt meteen stil als we zien dat Alex onze kant op komt lopen. Hij heeft Jason naast zich lopen, een getinte jongen met bruin haar en groene ogen. Jason is weer goede vrienden met Alex waardoor hij vrienden werd met ons. Hij is de flirt van onze vriendengroep. Ik weet niet waarom, maar hij heeft altijd iets met mij. Hij flirt altijd met me, maar ik doe altijd erg afstandelijk als hij bij me is. Niet dat ik het heel erg vind dat hij flirt, want ik moet toegeven dat hij best aantrekkelijk is. Alleen dat ga ik hem niet vertellen.

"Hey meiden," zegt Jason terwijl hij plaats neemt naast mij. Hij doet meteen zijn arm om me heen. "Dus Megan.." zegt hij met een knipoog. Ik duw zijn arm weg en verplaats mijn stoel iets verder van hem.
"Ahh, Megan," zegt hij met een zielig gezicht. Alex kijkt voor zich uit maar zegt niks. Bella staart zoals gewoonlijk weer naar Alex. En Jessy is gewoon stil en leest ondertussen een boek.

"Sukkel," zeg ik tegen hem. Ik pak mijn boterham en neem een hap. "Altijd weer hard to get spelen hè," zegt Jason lachend. Ik zucht. "Ik speel helemaal niks."

"Laat haar gewoon eens met rust!" zegt Alex opeens uit het niets. Wow, hij zegt er een keer wat van. Meestal laat hij het gewoon gaan als Jason zo tegen me doet. "Relax, Alex. Het was maar een grapje, je weet toch hoe ik ben," zegt Jason.
Alex reageert er niet meer op en eet ook gewoon verder. De hele pauze heeft hij niks meer gezegd. En dat is raar, want meestal is Alex degene die altijd veel praat.

Na de pauze hebben we wiskunde. Alex heeft die les wel samen met mij. Ik neem plaats naast hem en doe mijn rugzak op de grond. Mijn wiskunde boeken leg ik op tafel. Ik ben slecht in wiskunde en dat weet Alex. Hij is altijd degene die mij helpt met dit vak, want hij is er heel goed in.

"Alex."

Hij kijkt meteen op als hij merkt dat ik tegen hem praat. Hij trekt zijn wenkbrauwen op.

"Wat?"

"Is er soms iets?"

"Hoezo zou er iets zijn?"

"Je gedroeg je anders in de pauze. Je was heel stil, dat is niks voor jou Alex."

Hij is even stil, alsof hij nadenkt over een antwoord.

"Nee, er is niks. Ik irriteerde me gewoon aan Jason."

Ik haal mijn schouders op. "Oh oke dan," antwoord ik. Het is raar, want Jason doet altijd zo bij mij. Normaal lijkt het Alex niet zo te boeien maar nu irriteert hij zich wel aan hem.. Het zal allemaal ook wel.

De rest van de les doet Alex gewoon weer normaal. Hij is weer de Alex die ik ken, de jongen waar ik altijd mee kan lachen. Hij helpt me zoals altijd weer met wiskunde en maakt me aan het lachen.
Daarna gaan de lessen weer snel voorbij en zitten we al bij onze laatste les. Ik kijk naar de klok en wacht tot de les over is. Nog maar twee minuten wachten.

En dan gaat de bel.

Iedereen stormt al snel het lokaal uit terwijl ik heel sloom mijn tas inpak. Als ik alles heb loop ik het lokaal uit en zie ik Alex op me wachten.
Samen lopen we naar zijn auto en brengt hij me naar huis.

"Dag Alex," zeg ik als ik uitstap en ik loop naar de voordeur. Ik hoor hem wegrijden terwijl ik mijn sleutels zoek.

Als ik binnen ben ren ik meteen naar boven en plof neer op mijn bed. Dan haal ik mijn mobiel uit mijn broekzak en zie ik dat ik één nieuw bericht heb.

Bella: Help! Dit is een noodgeval! Kom zo snel mogelijk hierheen.


--------------------------------------------
Ello lovely people <3
Ik hoop dat jullie dit verhaal leuk vinden! Wat vinden jullie ervan tot nu toe? Laat een reactie achter, en als je wil stem ook even :)
X Alyssa 😘