Falling In Love

Falling In Love (6)

Mijn mobiel gaat af. Hij blijft trillen op mijn nachtkastje terwijl mijn beltoon afspeelt. Ik doe mijn ogen half open en kijk naar de tijd. Het is 7 uur 's ochtends! Wie belt me zo vroeg op een zondagochtend? Ik heb geen zin om te kijken wie het is en laat mijn mobiel gewoon gaan. Ik draai me weer om.

Eindelijk, stil. Mijn mobiel is opgehouden met geluid maken. Ik doe mijn ogen dicht en probeer weer in slaap te komen.

Maar nee, een paar seconden later gaat mijn mobiel weer. Ugh, het is zo vroeg. Zuchtend ga ik rechtop zitten. Ik pak mijn mobiel van het nachtkastje en neem mijn mobiel dan maar op.

"Hallo?" zeg ik slaperig.

"Megan!" hoor ik een enthousiaste stem zeggen. Laat me raden, het is Bella.

"Bella," zeg ik geïrriteerd. "Waarom bel je me zo vroeg?!"

Ik hoor gegiechel aan de andere lijn. "Sorry," zegt ze. "Ik was gewoon al vroeg wakker en ik kon niet wachten om je te spreken!"

"Waar moet je me in hemelsnaam over spreken om 7 uur 's ochtends?" zeg ik terwijl ik even gaap.

"Onze dates van gisteren!" zegt ze. Ik kan haar niet zien maar ik weet gewoon dat ze een grote lach op haar gezicht heeft. Dat heeft ze altijd als ze het over jongens heeft..

"Pff, kan dat niet later?" zeg ik geïrriteerd.

"Nee, ik moet je wat vertellen!" zegt ze.

"Wat?"

"Mijn date met Alex ging heel goed! We gaan waarschijnlijk op nog een date, is dat niet geweldig?!" zegt ze enthousiast.

"Oh wauw, ik ben blij voor je Bel," zeg ik. "Maarre, als je het niet erg vindt, ik ga weer slapen."

"Wacht!" zegt ze net voordat ik wilde ophangen.

Ik zucht. "Wat nou weer?"

"Hoe ging jouw date met Jason?" vraagt ze nieuwsgierig.

Ik rol mijn ogen, ookal kan ze het niet zien. "Laten we het daar later over hebben. Dag Bella," zeg ik snel en hang op. Ik doe mijn mobiel uit, gewoon voor het geval dat Bella weer gaat bellen. Ik leg 'm op mijn kastje en ga weer slapen.
~~
Ik word wakker en glimlach als ik de zon naar binnen zie schijnen. Na dat telefoontje van Bella was ik alweer snel in slaap gevallen. Het is nu alweer 11 uur en ik heb lekker kunnen slapen zonder te worden gestoord door een telefoon.

"Goedemorgen," hoor ik een stem naast me zeggen. Ik schrik en kijk op naar de persoon in mijn kamer.

"Sam! Gosh, je liet me schrikken," zeg ik terwijl ik recht op ga zitten in mijn bed.

"Sorry," zegt hij grijnzend.

"Hoe lang sta je daar al?" vraag ik.

"Oh," zegt hij terwijl hij zijn schouders ophaalt. "Al een paar minuten ofzo."

Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Wat doe je hier eigenlijk?"

"Wilde weten of Jason je heeft gekwetst. Zo ja, ik sla die kerel!" zegt hij met een boos gezicht.

Ik rol mijn ogen. "Je overdrijft. Wat heb jij toch tegen hem?"

Hij zucht en ik zie hem nadenken. Maar dan begint hij te praten. "Een goede vriendin van me heeft ooit met hem gehad. Hij had haar na een paar dagen al gedumpt zonder reden," zegt hij terwijl hij op de rand van mijn bed gaat zitten. "Blijkbaar deed hij dat bij meer meisjes. Hij kwetst mensen, Megan. Ik wil niet dat jou dit ook overkomt. Je bent wel nog mijn kleine zusje hè."

Zonder na te denken geef ik hem een knuffel. Ik wist niet dat hij zo beschermend was. "Je hebt me dit nooit verteld over hem, terwijl ik al heel lang met 'm omga," fluister ik.

"Omdat ik dacht dat hij toch niks met jou ging beginnen," antwoordt hij.

"Maar, ik weet wat ik doe. Ik laat me niet kwetsen door hem," zeg ik met een lachje.

"Goed. Maar ik hou je in de gaten," zegt hij met een knipoog. Dan staat hij op en loopt hij mijn kamer uit.

Ik strek me even uit en ga weer even liggen op mijn bed. Dan bedenk ik me wat mijn broer net allemaal heeft verteld. Hij zei dus dat Jason mensen kwetst.. In mijn situatie is het eerder andersom. Ik ben altijd degene die hem afwees. Nou ja, ik ben wel met hem op die date geweest, maar hij lijkt me gewoon niet zo'n persoon die mensen kwetst. Hij heeft me goed behandeld.. Maar ja, Sam heeft me wel aan het denken gezet. Ik weet niet of ik wel verder wil met Jason nu ik weet dat hij zo'n persoon is.

De hele zondag heb ik niks bijzonders meer gedaan. Het was even een geniet dagje voor mij. Alex heeft me nog gebeld en verteld over Bella. Ik was blij dat hij niet over Jason begon. Maar ja, Alex vertelde dat hij Bella nu ook wel ziet zitten, dus ik ben blij voor ze. Nu alleen nog mijn situatie verbeteren met Jason.. Morgen zie ik hem weer, alleen ben ik er nog niet zeker van wat ik ga doen.
~~

"Alex is er al hoor," zegt mijn moeder terwijl ik nog bezig ben met mijn make-up. "Ja, hij wacht maar," zeg ik geïrriteerd terwijl ik een laagje mascara opdoe.

Alex toetert weer. Hij wordt waarschijnlijk ongeduldig. Ik zucht en stop mijn make-up weg. Ik kijk nog even in de spiegel en dan pak ik mijn rugzak. "Doeg," zeg ik tegen mijn moeder en dan loop ik de deur uit.

"Slome," zegt Alex meteen als ik instap. Ik lach en doe mijn gordel om. "Geduld is een schone zaak, Alex."

Hij rolt zijn ogen en start de auto. Op naar school. Waar ik Jason weer moet zien.. Ik heb echt geen zin meer.

We zijn al heel snel bij school. De auto stopt en Alex stapt uit. Ik blijf nog even zitten en staar uit het raam, totdat Alex opeens de autodeur voor me opent. "Kom je nog?" vraagt hij. Ik knik even en doe dan mijn gordel af en stap uit. "Is er iets?" vraagt hij onderweg naar de ingang van de school.

"Nah, heb gewoon zitten nadenken," antwoord ik.

"Aha," zegt hij. "Waarover?"

"Niks bijzonders."

Ik zag aan zijn gezicht dat hij wilde doorvragen maar hij hield zijn mond dicht. "Ik ga naar mijn kluis," zeg ik om de stilte te verbreken. "Oke dan zie ik je zo," antwoordt hij.

We lopen allebei een andere kant op. Hij gaat waarschijnlijk ook naar zijn kluis, maar die van hem zit in een ander gedeelte van de school. Als ik bij mijn kluisje kom is het er heel druk.

Pff, heb ik weer. Nu moet ik wachten tot zij wegzijn. Ik irriteer me aan slome mensen bij hun kluis. Dat doet me weer denken aan Alex die altijd op mij wacht.. Zou ik hem ook zo irriteren als hij op mij wacht? Hoop het niet, want dat zou wel erg vaak zijn..

Als ze weg zijn open ik mijn kluisje en pak ik snel mijn boeken. Als ik mijn kluisje sluit zie ik opeens een schaduw van iemand achter me.

"Hey," zegt de persoon. Ik draai me om en zie dat het Jason is. Ik schrik er een beetje van en sta er ongemakkelijk bij.

"Oh, uhm hey," antwoord ik nerveus terwijl ik een klein lachje opzet.

"Kunnen we praten?" vraagt hij met een serieuze blik.

"Kan het straks? Ik heb nu les," antwoord ik snel.

Hij knikt. "In de pauze dan maar," zegt hij.

Jason zit niet bij me in de klas en hij heeft ook geen één les samen met mij wat ik niet eens erg vind. Anders flirt hij toch altijd met me.. Alleen is dat nu niet het geval. Hij was serieus en zo heb ik hem nog nooit gezien. Maar ja, dit gesprek gaat vast over de date van zaterdag..

"Goed dan, tot straks," zeg ik terwijl ik wegloop van hem.

Terwijl ik door de gang loop zie ik Alex en Bella hand in hand lopen. Daarnaast zie ik Jessy lopen die er een beetje buitengesloten bij loopt.

Dan kom ik er gezellig bij lopen waardoor Jessy blij is dat ze niet meer het derde wiel is. We lopen naar onze les en voor het eerst zitten Bella en Alex naast elkaar. Ik moet denk ik nog wel wennen aan het idee dat zij nu samen zijn.. Nou ja, ik weet niet of het al officieel is, maar zo ziet het er wel uit.

Ik zit naast Jessy. Ze pakt haar boeken en legt ze al meteen open op de goede bladzijden. Zij is altijd al iemand geweest die school serieus neemt, maar soms denk ik dat ze ook eens moet genieten..

"Goedemorgen klas," zegt onze Engels docent. "Pak jullie boek maar en open het op bladzijde 64."

Ik pak mijn boek uit mijn tas en blader naar die bladzijde. Als ik naast me kijk zie ik dat Jessy het al op die bladzijde heeft staan. Ze is altijd wel erg snel bij.

Terwijl onze docent begint met lesgeven zit ik er niet zo bij met mijn hoofd. Ik denk telkens aan Jason. Ik vraag me af wat hij eigenlijk gaat zeggen.. En wat ik ga zeggen.. Pff, was ik maar nooit met hem meegegaan op die date, dan zou ik hier nu niet aan moeten denken.
~~

Het is pauze en dat betekent dat Jason en ik zo gaan praten. Ik zit in de aula bij Bella en Jessy. Terwijl ik een hap neem van mijn broodje kijkt Bella me vragend aan. "Dus.." zegt ze. "Hoe ging het met Jason zaterdagavond?"

Voor ik kan antwoorden voel ik een hand op mijn schouder. "Jason zoekt je," zegt Alex. Hij neemt plaats naast mij.

"Waar is hij dan?" vraag ik.

"Ergens in de gang," antwoordt hij onverschillig.

"Aha, oke." Ik sta op, "nou dan ga ik even naar 'm toe."

Ik pak mijn rugzak en zeg dan even gedag tegen Bella, Alex en Jessy. Dan loop ik naar de uitgang van de aula. Ik sta in de gang en kijk om me heen of ik Jason zie.

"Op zoek naar mij?" zegt een stem naast me. Jason grijnst en doet zijn arm om me heen. Zo ken ik hem weer..

Ik sla zijn arm van me af. "Dus, waar wilde je me over spreken?" vraag ik.

Hij schudt zijn hoofd. "Daar is de oude Megan weer," zegt hij. "Je laat me niks toe en je wijst me af." Hij kijkt teleurgesteld.

"Kom, laten we ergens praten waar het minder druk is," zeg ik snel. Hij zucht maar knikt dan. Ik pak hem vast bij zijn arm en sleur hem mee naar de uitgang van de school. We staan nu buiten op het schoolplein.

"Dus.." zeg ik ongemakkelijk.

We staren elkaar aan.

"Weet je wat het is Megan?" zegt hij opeens.

Ik schud mijn hoofd. "Nee, vertel het eens."

Hij zucht. "Je was het eerste meisje die me afwees," hij slikt. "Dat vond ik leuk aan je. Je was niet zoals elk ander meisje die achter me aanzat."

"Aha," zeg ik. Hij doet zijn vinger op mijn mond als gebaar dat ik niks moet zeggen.

"Maar omdat ik je niet kon hebben, wilde ik je juist. Je bleef me afwijzen, maar ik gaf niet op. En toen ik dacht dat ik je eindelijk had, wees je me weer af. Ik was teleurgesteld, gekwetst.."

Er valt een stilte. Ik kijk ongemakkelijk om me heen, denkend aan wat ik nu moet zeggen.

"Het spijt me," zeg ik zacht. "Het was niet dat ik je niet wilde zoenen laatst, maar ik weet het zelf ook niet. Het gaat me te snel."

"Oh," zegt hij terwijl hij een hand door zijn haar haalt. "Nou we kunnen gewoon rustig aan doen met onze relatie," zegt hij.

"Dat vind ik fijn," zeg ik zonder na te denken. "Wacht, zei je nou relatie?" zeg ik als ik besef wat hij net zei.

"Ja, nou ik weet niet wat we hebben. Maar je bent met me uit geweest, dus ja.." zegt hij nerveus.

"Oke, nou ik weet het ook niet," zeg ik lachend. "Maar, rustig aan doen vind ik goed."

Een lach verschijnt op zijn gezicht. "Dus, zullen we weer naar binnen?" vraagt hij.

Dan schiet me weer iets te binnen. "Wacht, ik heb nog één vraag," zeg ik. Hij kijkt me vragend aan.

"Is het waar dat jij meisjes snel dumpt, zonder reden?"

"Euh.. Nou.." zegt hij aarzelend.

Ik kijk geschrokken. "Dus het is waar?" zeg ik verbaasd. Ik sta nu op het punt om weg te lopen maar hij pakt mijn pols vast.

"Ik ben veranderd Megan," zegt hij. "Zo ben ik niet meer."

"Hoe weet ik zo zeker dat je de waarheid spreekt?" vraag ik terwijl ik mijn armen over elkaar doe.

"Geef me een kans," zegt hij. "Je gaat geen spijt krijgen."

Ik denk even na. Ik zou nooit weten of hij veranderd is als ik hem er geen kans voor geef.. "Oke," zeg ik uiteindelijk. "Ik geef je een kans."

Een lach verschijnt op zijn gezicht en ik geef hem een lach terug. We staan nog een poosje buiten, totdat de schoolbel gaat.
-----------------------------

Yeeyy, lang hoofdstuk hehe
Speciaal voor jullie ;)
Vergeet niet te stemmen!
X Alyssa