Falling In Love

Falling In Love (2)

Zo snel als ik kan sta ik op en ren naar beneden. Ik pak mijn sleutels en loop naar de voordeur.

"Waar gaat dat heen?" zegt een stem achter me. Ik draai me om en zie mijn moeder achter me staan.

"Ik ga naar Bella. Ze heeft me nodig. Dag mam," zeg ik snel zodat ze geen antwoord terug kon geven. Ik loop de deur uit en loop naar de schuur. Ik had geen zin in een ondervraging van mijn moeder.

Ik haal mijn fiets uit de schuur. Snel stap ik erop en fiets richting het huis van Bella. Gelukkig woont ze niet zo ver van me vandaan. In vijf minuutjes ben ik al bij haar huis.

Ik gooi snel mijn fiets ergens neer en bel aan. Na een paar secondes gaat de deur al open.

"Megan je bent er!" zegt ze als ze ziet dat ik voor de deur sta. Ze geeft me een knuffel en laat me snel binnen.

We lopen naar boven om naar haar kamer te gaan. Als ik in haar kamer ben ga ik op haar bed zitten. "Dus wat is er?" vraag ik bezorgd.

"Ik heb je hulp nodig."

"Waarmee?" vraag ik nog steeds heel bezorgd.

Ze zucht. "Alex."

"Alex," herhaal ik. "Wat is daarmee?"

"Ja, je moet me helpen om hem mijn vriendje te maken! Jij kan me als enige helpen."

"Uhm, maar om dit nou een noodgeval te noemen.."

"Nou, ja oke. Misschien heb ik het een beetje overdreven. Maar ik heb je hulp nodig dus.."

Ik zucht en rol mijn ogen. Dat ze me hiervoor naar haar liet toekomen. Ik dacht dat er misschien wel wat ergs was gebeurd! Maar goed, zo is Bella nou eenmaal. Ze maakt van alles een veel groter probleem dan het eigenlijk is.

"Nou, hoe kan ik je helpen?"

"Dus je helpt me?" zegt ze opeens heel enthousiast.

"Ja, tja ik ben er nu toch."

"Nou, na ons gesprek op school heb ik zitten denken.."

Ik knik. "Ja.. Ga verder."

"Je had gelijk. Ik moet wat doen, anders gebeurt er nooit wat tussen mij en Alex. En aangezien jij Alex beter kent dan ik, ben jij de persoon die me kan helpen!"

"Aha." Ik denk er even over na en bedenk dan iets. "Uhm, ik kan wel een goed woordje over je doen, als dat is wat je wil?"

"Ja? Wil je dat voor me doen?!" Bella springt opeens op en neer en begint heel blij te doen. "Je bent de beste, Megan!" Ze omhelst me.

"Geen probleem," zeg ik.

~
De volgende dag op school zie ik Bella weer. We staan bij mijn kluisje wat te kletsen totdat de schoolbel gaat. Vandaag zou ik Bella helpen met Alex. Aangezien ze zo graag wilde dat ik haar ging helpen. Maar ja, ze wacht ook veel te lang. Ze kon maanden geleden al wat doen. Ze moest gewoon hebben ingegrepen, dan was Alex allang haar vriendje. Ik snap ook niet dat Bella zo bang is voor afwijzing. Ze is een hartstikke knap en lief meisje.

We hebben eerst nog lessen die Alex niet met ons heeft. Maar na een paar lessen hebben we weer wiskunde en zoals gewoonlijk zit ik dan naast hem.

"Oke. Alex zit er al," zegt Bella nerveus voor we het lokaal ingaan. "Geen zorgen. Ik regel alles," zeg ik om haar gerust te stellen. Een lach verschijnt op haar gezicht en we lopen nu het lokaal binnen.

Als ik Alex zie loop ik naar hem toe en neem plaats naast hem. Bella is aan de andere kant van het lokaal gaan zitten naast Jessy. Ik knipoog naar Bella als ik zie dat ze naar me kijkt. Dat is mijn 'ik heb alles in de hand' knipoog. Dan draai ik me om naar Alex.

"Dus Alex, ik heb een vraagje," begin ik te zeggen.

"Vraag maar raak," zegt hij.

"Wat vind je eigenlijk van Bella?"

Hij is meteen even stil na mijn vraag. "Bella? Hoezo dat opeens?" vraagt hij.

"Ze uh.." zeg ik aarzelend. Ik weet niet precies of ik dit wel van haar mag zeggen. "Ze ziet je wel zitten."

"Oh," zegt hij met een blik in zijn ogen die ik niet kan lezen. Is dat alles wat hij heeft te zeggen? Hij klinkt niet echt enthousiast..

"Dus.." zeg ik. "Waarom vraag je haar niet een keer mee uit?"

"Tsja, ik weet niet," antwoordt hij terwijl hij zijn schouders optilt.

Ik weet niet precies wat ik allemaal over haar moet zeggen. Ik ben niet goed in zulke gesprekken.
"Uhm.. Ze is toch een knap meisje! En ze is slim en aardig. Wat wil je nog meer?" zeg ik. Ik hoop dat dat overtuigend over kwam anders weet ik het niet meer.

"Ja, maar-" "Niks maar," onderbreek ik hem. "Ga een keer met haar uit, je krijgt er echt geen spijt van."

Ik zie hem nog twijfelen over wat hij gaat zeggen. "Doe het voor mij," zeg ik terwijl ik mijn zieligste gezicht optrek zodat hij geen nee kan zeggen.

Hij zucht en het blijft even stil. Ik zie hem nadenken. "Oke," zegt hij na een stilte van 20 seconden. Ik wist wel dat hij geen nee kon zeggen.

"Je doet het?" zeg ik enthousiast.

"Ik doe het, maar gewoon voor één keer."

"Yay!" zeg ik blij. "Je zal geen spijt krijgen Alex, misschien wordt het wel wat tussen jullie!"

Ik kijk om naar Bella en zie dat ze me vragend aankijkt. "En?" hoor ik haar zeggen. Ik lach naar haar en steek mijn duim omhoog. Meteen heeft ze door dat het goed ging en een glimlach verschijnt op haar gezicht. Is het niet geweldig dat mijn beste vrienden misschien wel met elkaar krijgen? Ik kan niet blijer zijn.
------------------------------------

Dit hoofdstuk was niet zo lang, maar goed, ik wilde gewoon even een update doen! Volgend hoofdstuk wordt langer, I promise :-)
X Alyssa