Falling In Love

Falling In Love (9)

Het is alweer vijf uur later en we zijn nog steeds niet naar school gegaan. We zitten op schommels in een speeltuintje vlakbij de school. "Ik denk dat het toch eens tijd word om weer naar school te gaan," zeg ik terwijl ik van de schommel afspring. Jason stopt ook meteen met schommelen en staat op. "Ja.. Maar hier blijven is veel leuker," zegt hij.

"Je bedoelt, alles wat niet met school te maken heeft is leuk," zeg ik lachend. "Maar weet je nog dat ik maar één uurtje weg wilde blijven.. Moet je nu eens kijken naar de tijd." Ik laat mijn horloge zien aan Jason. Hij haalt zijn schouders op. "Tja."

"Spijbelen is echt niks voor mij, wat als we problemen krijgen?!" zeg ik in paniek. Hij glimlacht en omhelst me. "Oh Megan, je bent zo grappig," zegt hij. "Ik heb zo vaak gespijbeld en niks is gebeurd. Maak je geen zorgen." Op dat moment word ik gebeld. Zonder te kijken wie het is neem ik op.

"Megan!" schreeuwt iemand aan de andere lijn.

"Bella? Ben jij dit?" vraag ik.

"Ja, waar ben je? Ik probeer je al heel lang te bereiken!"

"Uhm, ik moest gewoon ergens heen.." zeg ik onzeker. "Maar ik ben zo weer op school."

"Oh, waar heen?" vraagt ze nieuwsgierig.

"Niet belangrijk, maar tot straks," zeg ik snel en dan hang ik op. Bella hoeft niet te weten dat ik aan het spijbelen ben met Jason. Als ik haar dat vertel gaat ze me er allemaal vragen over stellen, waar ik helemaal geen zin in heb.

Ik loop naar mijn fiets en gebaar tegen Jason dat hij hier heen moet komen. "We gaan," zeg ik.

"Jammer, ik vond het net zo gezellig met je."

"Ik ook maar het voelt gewoon niet goed om te spijbelen," zeg ik terwijl ik op mijn fiets stap. "Ik fiets dit keer," zeg ik met een grijns.

"Als je me kan houden," zegt Jason.

"Tuurlijk," zeg ik lachend. "Spring achterop."

Ik begin te fietsen en al snel voel ik het fietsen zwaarder worden doordat Jason achterop sprong. Ik begin een beetje te slingeren. "Weet je zeker dat je me kan houden?" vraagt Jason.

"Ja, ja," zeg ik eigenwijs.

"Als jij het zegt," zegt hij.

Ik slinger nog steeds maar ik blijf doorfietsen. "Megan, ik kan ook wel fietsen hoor. Het is geen probleem."

Ik schud mijn hoofd. "Het lukt wel."

Ik fiets iets sneller waardoor het slingeren iets minder begint te worden. Als we stil staan bij stoplichten springt Jason van mijn fiets af. "Kom, ik fiets," zegt hij.

Ik zucht en rol mijn ogen. Ik stap af en laat hem op mijn zadel zitten. Ik moet toegeven dat het wel moeilijker fietsen was met hem achterop. De stoplichten gaan op groen en Jason fietst verder met mij achterop. Aan de overkant zien we onze school al.

Ik spring van de fiets af als we aankomen op het schoolplein. Het is er druk want het is pauze. Jason zet mijn fiets in het fietsenhok en loopt dan samen met mij naar de ingang van de school. "Wacht," zeg ik voor we naar binnen gaan. "Vertel niemand dat we hebben gespijbeld oke?"

"Geen zorgen Megan. Dat is ons geheimpje," hij knipoogt. Ik glimlach en loop dan naar binnen met Jason achter me aan. Verderop zie ik Bella staan in de gang met nog een paar anderen. Ze merkt me meteen op en rent naar me toe.

Ze omhelst me even en laat dan weer snel los. Als ze ziet dat Jason bij me staat kijkt ze me raar aan. "Wacht eens even.." zegt ze met een lach. Ze kijkt naar Jason en dan weer naar mij. "Waren jullie de hele tijd samen?"

Ik kijk Jason aan met een verward gezicht. Hij weet blijkbaar ook niet wat hij moet zeggen. "Uh.. Uhm," mompel ik. "Nee hoezo?" zeg ik snel.

"Nou ik heb jullie allebei niet gezien vandaag, en nu zijn jullie samen." Ze trekt een wenkbrauw op. "Beetje verdacht, niet?"

"Gewoon toeval," zegt Jason.

"Aha, juist ja." Bella lijkt het nog steeds niet te geloven maar ze vraagt niet meer verder. Ik weet wel dat ze er later waarschijnlijk weer op terug komt.

Na een tijdje gekletst te hebben gaat de schoolbel. "We moeten naar onze les," zegt Bella. Jason knikt. "Ik ook, zie jullie later," antwoordt hij. Hij geeft me nog snel een knipoog en draait zich dan om en loopt richting zijn lokaal.

Bella en ik lopen de andere kant op. "Ik ga denk ik na school nog even langs bij Alex," zegt Bella.

"Oh ja, Alex.. Hey hoe gaat het nu tussen jullie?" vraag ik terwijl we het lokaal binnen lopen.

"Heel goed eigenlijk! We hebben veel contact," zegt Bella enthousiast.

"Oh echt? Dat is geweldig!" zeg ik enthousiast terug.

"En tussen jou en Jason?" vraagt ze.

"Oh, goed hoor." Ik glimlach.

"Jullie waren net samen hè?" zegt ze grijnzend. Ik schud mijn hoofd. "Nee waren we niet!"

Ze lacht. "Je liegt Megan en dat weet je dondersgoed. Ik zag wel dat Jason naar je knipoogde."

"Ow, je zag dat?" Ik voel mijn wangen rood worden. Ze heeft me dus door. Bella kent me te goed.. Ik kan gewoon niet tegen haar liegen. "Nou.. Oke we waren samen," zeg ik snel.

"Ik wist het!" Ze begint te giechelen. Daarna begint ze allemaal vragen te stellen over mij en Jason, de hele les door. Ik wist dat dit ging gebeuren.. Bella is gewoon nieuwsgierig.

De laatste lessen gingen alweer snel voorbij. We zitten in de laatste les en de schoolbel kan elk moment gaan. En ik had gelijk, na een paar seconden horen we de schoolbel. Ik pak mijn tas en loop het lokaal uit. "Niet zo snel," zegt iemand die tegen de muur aangeleund staat. Ik draai me om en sta oog in oog met een grijnzende Jason.

"Heb je op me gewacht?" vraag ik met een lach. "Yep, lief van me hè." Hij slaat zijn armen om me heen en geeft me een kus op mijn wang.

"Uhm, zie jullie later," hoor ik Bella opeens zeggen die ons nu voorbij loopt. Ik grinnik. "Oh, en doe Alex de groetjes van me hè!" roep ik nog snel naar Bella. Ze lacht en steekt haar duim op. "Komt goed," zegt ze en loopt dan verder.

"Gaat ze naar Alex?" vraagt Jason als Bella uit zicht is. Ik knik en zie dat hij minder blij keek dan net. "Wat is er toch tussen jullie twee?" vraag ik. Hij kijkt verbaasd. "Niks, er is niks. Hoezo?"

"Jullie doen gewoon raar tegen elkaar de laatste tijd," ik zucht.

"Er is niks, Meg." Hij laat me los en pakt dan mijn hand vast. "Kom, we gaan," zegt hij. Ik merk dat hij er niet over wil door gaan dus stop ik ook met erover vragen. Er is duidelijk wel iets, maar hij wil het niet toegeven.

We lopen de gang uit naar beneden. Dan pak ik mijn jas uit mijn kluis en staan we nog even in de gang. "Vraagje," zegt Jason ineens. "Wat zijn wij nu eigenlijk?"

Ik kijk even raar op. Wat bedoelt hij? "Wat wij zijn?" vraag ik verward.

"Ja, wij zoals in een stel.. Vriendje en vriendinnetje of gewoon wij als in vrienden.." zegt hij twijfelend.

Dat was eigenlijk best een goede vraag. Wat zijn Jason en ik eigenlijk? "Uhm, ik weet het eigenlijk niet.. Wil je wel een stel zijn?" antwoord ik.

Hij lacht. "Natuurlijk wil ik dat, wil jij dat?" vraagt hij.

"Euh.. Ja," zeg ik ongemakkelijk. Ik heb er eigenlijk nooit zo goed over nagedacht. Jason en ik zijn al best lang vrienden, en ik wist dat hij me leuk vond maar ik ging er nooit echt op in. Maar nu ik hem een kans heb gegeven, zijn we opeens een koppel.. Niet dat ik dat erg vind. Maar het is anders. Goed anders.

"Dan zijn we nu officieel," zegt Jason met een lach.

Ik lach terug. "Dus je bent nu mijn vriendje."

Hij knikt. "En jij bent mijn vriendin," zegt hij trots. "Eindelijk."

Ik glimlach. "Je zat wel heel lang achter me aan hè," zeg ik plagend.

"Maakt niet uit, je bent nu van mij," zegt hij grijnzend.

Ik lach. "Kom, ik moet naar huis."

We lopen het schoolplein op, hand in hand. Dan laat ik los en loop ik naar mijn fiets, en Jason naar zijn scooter.

Jason wacht op me achter het hek. "Ik rij met je mee naar huis," zegt hij. Dan ineens gaat mijn mobiel af. Ik zie op het beeldscherm dat Alex me belt. "Deze moet ik even nemen," zeg ik tegen Jason en dan neem ik op. "Hey," zeg ik.

"Hey, Meg," zegt Alex. Hij klinkt niet zo vrolijk.

"Hoe gaat het met je?" vraag ik.

"Oh, het gaat al een stuk beter, ben morgen weer op school. Maar daarvoor belde ik niet, ik heb een vraag.."

Een stilte volgt. "Wat dan?" vraag ik.

"Euhm, nou Bella is hier.." begint hij. "En ze wilde zo graag dat we op dubbeldate gaan.. Ik, Bella, jij.. En.. Jason."

"Je klinkt niet enthousiast," zeg ik lachend.

"Geloof me, ben ik ook niet."

"Alex toe nou!" hoor ik Bella op de achtergrond zeggen waardoor ik moet lachen.

"Ik doe het voor Bella, dus wat dachten jullie ervan?" vraagt hij.

"Ik vind het goed, maar ik weet niet wat Jason ervan vind," ik kijk even Jason aan, en hij heeft blijkbaar ook het hele gesprek gehoord want hij knikt. "Mij best," zegt Jason.

Dat had ik dus niet verwacht, maar als hij het best vind.. Waarom niet.

"Oke dan, afgesproken. Wanneer?" vraag ik.

"Morgenavond, we bespreken alles nog wel oké?"

"Oke, is goed."

Dan zeggen we gedag en sluiten we het gesprek af.

"Dus, een dubbeldate morgenavond?" vraagt Jason meteen.

"Yep," zeg ik en dan begin ik te fietsen, en Jason die me volgt op zijn scooter.

"Word leuk," zegt hij grijnzend.

"Denk het," zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal.

Ik fiets verder, en de hele weg rijdt Jason mee op zijn scooter. Ik snap niet dat hij niet gewoon naar huis gaat, maar goed.. Ik ben nu zijn vriendin.. Wow, ik ben zijn vriendin, nog steeds een rare gedachte.

Ik stop als we bij mijn huis aankomen. Ik doe mijn fiets in de schuur en zeg dan gedag tegen hem. Hij knuffelt me en geeft me onverwacht een kus op mijn mond. Ik begin meteen te blozen. "Dag, Jase," zeg ik snel. "Dag, vriendinnetje," zegt hij met een lach. Dan gaat hij weer op zijn scooter zitten en rijdt hij weg. Ik blijf kijken tot hij uit zicht is en dan loop ik mijn huis binnen.
------------------------------------------------------------

Zoveeel readsss! Jullie zijn top :)
Op naar de 2000 reads! Dankjulliewel voor het stemmen & lezen! X