Falling In Love

Falling In Love (12)

Terwijl ik rustig lig te slapen hoor ik opeens een stem. "Word wakker," fluistert iemand in mijn oor. Ondertussen word ik lichtjes door elkaar geschud. Als ik mijn ogen open zie ik Alex naar me kijken. Van schrik rol ik van mijn bed af, waardoor ik meteen neerval op de grond.

"Euh.. Dat was niet de bedoeling," zegt Alex lachend. Hij staat op om mij te helpen. Ik sta weer overeind en kijk nu naar de lichtblauwe ogen die mij aankijken.

"Megan," zegt Alex nu met een serieuze blik in zijn ogen. "Wat is er gisteren in hemelsnaam gebeurd? Ik weet niet eens hoe ik hier ben gekomen.."

Ik kijk hem verbaasd aan. "Weet je dat niet meer?" vraag ik.

"Nee, ik herinner niks meer. Dit is echt niet goed!" zegt hij paniekerig. Hij kijkt even om naar het bed en dan weer terug naar mij. "Wacht eens even...We sliepen in hetzelfde bed! Hebben wij gisteren.. Je weet wel..." zegt hij met een onzeker gezicht.

"Nee!" zeg ik snel voordat hij verkeerde dingen gaat denken. Ik schud mijn hoofd. "Geloof me, er is niks gebeurd tussen ons. Echt niet."

Hij haalt opgelucht adem. "Oke, goed.." zegt hij knikkend. "Maar wat is er dan gebeurd?"

Ik denk weer even terug aan gisteren. Alex had gezegd dat hij van me hield! Maar hij was in een dronken bui, dus hij dacht niet helder.. Ik twijfel of ik dit wel aan hem moet vertellen.

Ik leg hem het hele verhaal uit dat hij midden in de nacht dronken naar mijn huis is gekomen, en ook nog eens naar boven is geklommen naar mijn raam. Ondertussen kijkt Alex een beetje geschrokken terwijl hij luistert. Volgens mij kan hij niet geloven dat dat gisteren allemaal is gebeurd. Ik lach, "maar je bent wel grappig als je dronken bent," zeg ik als laatst. Ik heb hem alles verteld behalve het stuk dat hij zei dat hij van me hield. Dat zou deze situatie alleen maar ongemakkelijk maken..

"Maar wacht.. Waarom lagen we in hetzelfde bed?" vraagt hij.

Mijn wangen beginnen rood te worden. "Toen je in slaap viel, wilde ik je niet wakker maken.. Dus ik liet je liggen, maar zelf had ik geen idee waar ik moest slapen.."

"Dus kwam je erbij liggen," maakt Alex af.

"Ja.. Ik hoop dat je het niet erg vond, we zijn gewoon vrienden dus het zou geen probleem moeten zijn toch?"

Alex glimlacht. "Het is oke Megan, ik snap het."

Ik lach terug. "Oke, mooi."

Hij haalt een diepe zucht. "En sorry.. Ik was gisteren zo boos na dat gedoe met Jason, dat ik ben gaan drinken.. Maar ik wist niet dat het zo uit de hand ging lopen en dat ik uiteindelijk hier eindigde.." zegt hij.

Ik denk weer terug aan het gevecht tussen Jason en Alex.. Wat zou er nou echt gebeurd zijn? Ik vraag er maar niet naar want hij wilde er gisteren ook niet over praten.. Hopelijk vertelt hij me er vast wel over als het hem uitkomt.

"Je hoeft geen sorry te zeggen, Alex. Je bent hier altijd welkom," zeg ik met een glimlach.

Opeens horen we mijn wekker afgaan. Ik loop er meteen heen en laat mijn wekker stoppen. "Nou, tijd om dus op te staan.." zeg ik lachend.

"Ja.. Ehm, ik ga denk ik maar naar huis. M'n ouders maken zich vast zorgen," zegt Alex.

"Oke is goed dan, ik zie je wel op school," antwoord ik.

Hij knikt en geeft me nog snel een knuffel. "Het is vast raar als één van je ouders me hier zien.. Dus ik ga wel weer via het raam weg," zegt hij.

Ik lach, "goed plan."

Ik loop naar mijn raam en doe 'm open voor hem. "Doe voorzichtig hè."

Hij glimlacht. "Komt goed, zie je op school!" zegt hij en daarna klimt hij uit mijn raam naar beneden. Als hij op de grond staat zwaait hij nog even naar mij en loopt dan weg.

Als hij uit zicht is doe ik mijn raam dicht en draai me om. Maar ik verstijf als ik mijn broer opeens in de deuropening zie staan. "Was er iemand bij je?" vraagt hij.

"Uh, hoe bedoel je? We zijn de enigen hier.." antwoord ik onschuldig.

"Ik hoorde stemmen," zegt hij.

"Ja, je hoorde mij vast.. Ik mompelde even in mezelf," zeg ik.

Hij kijkt me met een moeilijke blik aan. Hij lijkt het niet te geloven. "Ik weet zeker dat ik een jongensstem hoorde."

"Oh Sam," zeg ik lacherig. "Je verbeeldt je dingen." Ik loop hem nu voorbij en maak snel mijn weg naar de badkamer.

Dat gedoe met Sam ging nog maar net goed. Als hij me samen zag met Alex zou hij echt verkeerd gaan denken..
~~

"Megan! Hier zo!" roept iemand naar mij als ik net de school binnenloop. Ik kijk op en zie dat het Bella was die gebaart dat ik naar haar toe moet komen.

Ik loop naar haar toe. "Ik ga eerst nog even naar mijn kluis," zeg ik als ik bij haar sta. Maar net als ik weg wil lopen pakt Bella mijn arm vast. "Wacht, het is belangrijk," zegt ze. Als ik naar haar kijk zie ik dat ze niet bepaald blij kijkt. Er is iets mis.

"Wat is er?" vraag ik bezorgd.

Ze is even stil en kijkt me aan. "Het is uit," zegt ze daarna. "Alex heeft het gisteravond uitgemaakt."

Mijn ogen worden groter. "Wat? Serieus?" zeg ik geschrokken. Dit had ik niet verwacht. "Waarom?"

"Ja, geen idee," zegt ze, maar nu met tranen in haar ogen. "Hij maakte het uit via de telefoon!"

En dat, had ik al helemaal niet verwacht van Alex. Zo is hij niet.. Dit klinkt gewoon niet als hem. En waarom heeft hij me niet verteld dat hij het had uitgemaakt? Hij was vanmorgen nog bij me!

"Ik vind het echt erg voor je Bella." Ik omhels haar en laat haar huilen op mijn schouder. De schoolbel gaat ondertussen, maar het boeit me even niet als we nu te laat komen. Ik moet er kunnen zijn voor Bella nu ze me het meest nodig heeft.

"We moeten nu echt naar de les," zegt Bella na een tijdje terwijl ze haar tranen wegveegt.

Ik knik. "Het zal wel moeten.."

We lopen naar het lokaal waar we les hebben. Blijkbaar zijn we de laatsten want iedereen zit al in het lokaal. Ik zie Alex ergens achteraan zitten.

"Kom, we zitten vooraan," fluistert Bella naar me. Ik knik en ga naast haar zitten. Ze wil natuurlijk niet vlakbij Alex zitten.

Als ik me omdraai zie ik Alex onze kant opkijken. Hij glimlacht naar me, maar ik lach niet terug. Ik kan niet geloven dat hij het heeft uitgemaakt met Bella.

Na de les is Bella snel weggelopen, omdat ze Alex wil ontwijken. Ik snap het natuurlijk wel, ze kan hem nu niet onder ogen zien.

Ik doe mijn boeken in mijn tas en loop rustig het lokaal uit. "Wacht even!" roept Alex naar me. Ik zucht en blijf staan voor het lokaal. "Wat?" zeg ik als ik me omdraai naar Alex.

"Is er wat met Bella?" vraagt hij. "Ze ontwijkt oogcontact met me en ze is er ook snel vandoor gegaan.."

Ik rol mijn ogen. "Vind je het gek?" Ik doe mijn armen over elkaar heen. "Je hebt haar gekwetst!"

Alex kijkt verbaasd, alsof hij niet snapt waar het over gaat. "Hoe bedoel je?"

"Serieus Alex?" Ik schud mijn hoofd. "Je hebt het uitgemaakt met Bella."

"Ik heb wat?!" zegt hij geschrokken.

"Je weet het niet?" Ineens schiet het me allemaal weer naar binnen. Bella zei dat hij het gisteravond had uitgemaakt.. Maar hij heeft gisteren ook gedronken, en hij kon zich niks meer herinneren van gisteravond. Dat betekent dat hij dronken was toen hij het uit had gemaakt..

"Nee.." zegt hij aarzelend. Alex kijkt nog steeds geschokt.

"Ik weet al waarom je het niet weet," ik zucht. "Ze zei dat je het gisteravond had uitgemaakt, en toen had je ook gedronken.. Weet je nog?"

Hij knikt, maar begrijpt het nog steeds niet.

"Dus..." ga ik verder. "Je hebt haar gisteravond opgebeld en haar verteld dat het uit was, maar je was heel erg dronken en daarom herinner je je dat niet meer."

"Oh, dat verklaart het... En wow.. Via de telefoon ook nog.." zegt hij terwijl hij zijn hoofd schud. "Ik wist niet dat het gisteravond zo uit de hand ging lopen.. Ik moet met haar praten," zegt hij met een zucht.

Ik knik. "Ga haar snel zoeken dan!"

"Ga ik nu doen, zie je straks Megan," zegt hij glimlachend. Daarna loopt hij weg van mij. "Succes," zeg ik nog snel.

En nu hopen dat het goed komt tussen hun... Ik wist wel dat Alex niet zo'n harteloos persoon is die het zomaar uitmaakt via de telefoon.. Nou ja, blijkbaar wel als hij dronken is, maar dat is gewoon in zijn dronken bui. Als hij nuchter was zou hij dat echt niet doen. Maar gelukkig gaat hij het nu goed maken dus daar ben ik blij om.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dankjulliewel voor het stemmen en lezen! <3