ไมเคิลขับรถพาฉันไปร้านอาหารแห่งหนึ่งเป็นร้านพิซซ่า (ทำไมต้องพาฉันมากินอาหารที่ทำให้อ้วนด้วยเนี่ย) ไมเคิลเดินนำฉันเข้าไปในร้าน ไมเคิลแต่งตัวใส่หน้ากากอนามัยและใส่หมวกปิดกันอย่างแน่นหนา ว่าๆไปเป็นนักร้องก็อึดอัดเหมือนกันน่ะ จะทำอะไรก็ต้องเป็นที่จับตามองตลอดเวลา ฉันก็แอบคิดนะว่า ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาไม่คิดว่าจะมีวาสนาได้มากินข้าวด้วยกัน my life is complete แต่ก็กลัวอยู่ดี ถ้าเกิดมีคนจับได้นะมีหวังไมเคิลต้องมีข่าวเสียๆหายๆแน่ ฉันนี้ตัวซวยจริงๆเลย เราเดินเข้ามาในร้านอาหาร อิตาเลี่ยน
"อ่ะเบ็ทท์นั่งก่อน" ไมเคิลยกเก้าอี้ออกมาเพื่อที่จะให้ฉันนั่ง โดยไมเคิลเลือกโต๊ะที่ห่างไกลผู้คนที่สุดเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต
"จะดีเหรอไมเคิล ฉันว่าฉันกลับบ้านดีกว่านะ" ฉันพูดอย่างเกรงๆ
"เอาเถอะน่าเบ็ทท์ ยังไงเราก็มาถึงร้านแหละ ได้กลิ่นอาหารแล้วน้ำลายไหลแล้ว กินที่นี้เลยหรือว่า หรือว่าเธอจะให้ฉันไปกินที่บ้านเธอล่ะ" ไมเคิลทำหน้าทะเล้น
"ไม่เอาๆจ้า กินที่นี้ก็ได้จ้า แต่อย่านานนะ" ฉันพูดก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้
"เธอกินอะไรดีล่ะ" ไมเคิลถามฉัน
"อะไรก็ได้ ที่กินแล้วไม่อ้วนอ่ะ ช่วงนี้ลดน้ำหนัก" ฉันพูด ทำเอาไมเคิลหลุดขำออกมา
"เธอเนี่ยนะลดหุ่น เธอผอมสักขนาดนี้จะต้องมีอะไรให้ลดอีกล่ะ 555 แต่เธอไม่ต้องห่วงหรอกนะ ร้านเนี่ยพิซซ่าลดคอลเรตเตอรอล สำหรบคนลดความอ้วนอย่างเธอแน่นอน 555" ไมเคิลหัวเราะอีกครั้ง
"ไม่ตลกเลยนะไมเคิล" ฉันพูด
"โอเคๆ ฉันแค่ล้อเล่นเผื่อเธอจะหายเพลียบ้าง" ไมเคิลพูด ทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง หลังจากนั้น พวกเราสองคนก็สั่งอาหารกัน ไมเคิลทำเสียงแปลกๆเพื่อให้คนจำเสียงเค้าไม่ได้ ไมเคิลแอ๊บเสียงอย่างตลกมาก ยังกะตุ๊ดมาผุดกลางใจเค้าอย่างงั้นแหละ ฉันหลุดขำตั้งหลายรอบ ก็มันตลกจริงๆนี่นา หลังจากที่อาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะ เราก็กินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย ไมเคิลสวบพิซซ่าเข้าปาก สวบเอ๊าสวบเอา อย่างกะไม่ได้กินอะไรมา 1000 ปี ไม่เหมือนฉันกินเรียบร้อยอย่างมีมารยาทไทย 555
YOU ARE READING
This Love Give You All (รักนี้ให้หมดใจ...คาลัม ฮู๊ด)
Randomเรื่องราวของเด็กสาวเอเชียอายุ 19 ปี คนนึงที่ย้ายจากประเทศไทยไปอยู่ ณ ประเทศออสเตรเลียกับลุงกับป้าเพื่อจะได้ไม่เป็นภาระของพ่อแม่ที่ทำงานยุ่งตลอดทั้งปี โดยเธอเรียนจบปริญญาตรีแล้ว และเธอก็ไม่ได้อยู่นิ่งเฉย เธอตัดสินใจหางานทำ และงานที่เค้าได้โดยบังเอิญ...
