Maybe you lost someone you never expected you would lose. Maybe you lost yourself. That's even worse. When you have bad days that just won't let up, I just hope that you will look in the mirror and remind yourself of what you are and what you are no...
At syempre, may sariling kwarto ako dito kaya, dun ako matutulog. Magkakahiwalay kami. 15 bedrooms yung meron kami dito. Plus 2 kina ate Rosalinda tsaka sa guard.
Nandito kami sa sala. Nanonood ng movie. Katabi ko si RJ ngayon. Tahimik lang kami.
'Bat kasi napag-isipan nilang mag-movie marathon ngayon eh! Gusto ko pa namang bumawi sa tulog ko. Ayaw naman nilang magpahinga ako kaagad. Ughh!'
CaptainAmerica: TheCivilWarpinapanood namin ngayon. Mas gusto ko si Batman.
#SorryNotSorry
Grabe! Pagod na pagod nako! Sobrang antok ko na, jusko po!
"Pat, di pa ba pwedeng magpahinga nako?" Bulong ko kay Pat.
"Di pa tapos eh. Wala pa tayo sa kalagitnaan ng movie."
Sumandal nalang ako. Naramdaman ko naman yung kamay ni Richard na umakbay sakin. Hinayaan ko lang.
'Minsanlang to, uy!'
"Pagod nako." Sabi ko.
"Gusto mo na umakyat?" Richard
"Di pa nangangalahati yung movie eh."
"Akong bahala. Gusto mo na nga?"
"Maya-mayang konti. Ikakalahati ko lang."
Richard POV
Aalisin ko na sana yung pagka-akbay ko sakanya ng biglang bumagsak yung ulo nya sa balikat ko.
Pagod na nga talaga sya...
Binalik ko yung pagka-akbay ko sakanya.
"Guys, akyat na tayo. Oras na." Miggy
"Oo nga. Nakatulog na nga tong si Charmaine."
"Gisingin mo." Pat
"Hindi na, sige. Bubuhatin ko nalang."
Pinatay na ni Miggy yung TV tsaka na sila umakyat. Binuhat ko si Maine ng pang-bridal style tsaka nag-elevator. Baka magising sya pag nag-stairs.
Dahan-dahan ko syang hiniga sa kama tsaka sya kinumutan.
Posible ba? Posible ba na, Mahulog ako sakanya?
Malay mo, Oo. Pero, Kelangan kong pigilan.
Tsaka alam ko namang, Imposibleng mahulog sya sakin pabalik kung ganon. Kaya, Pinipigilan ko.
Hindi pwede.
Kinabukasan
Charmaine POV
*toktoktok!*
"Chammy!"
Nagising ako ng dahil sa katok tsaka pagtawag ni Pat.
'Ugh!! 6 thirtypalang!'
"Ano?! Ang aga-aga naman!" Bulyaw ko.
"Uy, magbe-breakfast na tayo, uy! Lalabas tayo!"
"Sandali! Give me 15 minutes!" Sigaw ko. Dumiretso ako sa banyo para magtoothbrush tsaka nako nagbihis.
Ugh! Tinatamad ako ngayong araw na to. -.- Ewan ko.
Richard POV
Tahimik lang si Meng na kumakain habang nagtatawanan yung barkada.
"Chamme, okay kalang?" Jerald.
"I don't feel that good. Pero, kaya ko pa naman." Sagot nya sabay subo.
Nung pagkabalik namin, umupo agad si Charmaine sa sofa. Nilapitan naman ako ni Val
"Richard, usap tayo saglit." Bulong nya. Lumayo kami ng kaunti mula kay Charmaine.
"Okay lang ba kayo? Bat parang bad mood nanaman sya?"
"Di ko nga alam eh. Sinumpong nanaman." Sagot ko.
"Okay lang yan. Alam mo naman si Charmaine. Konting ano lang."
"Oo nga." Sabi ko. Tumango lang sya.
Binalikan ko si Charmaine. Nakasimangot sya tas, kina- crumple yung papel na hawak nya. Umupo ako sa tabi nya.
"Huy? Napano ka? Okay ka lang?" Tanong ko. Tinitigan nya ko ng nakakunot yung noo.
"Tingin mo, OKAY AKO? HA?" Pasigaw na tanong nya tsaka na umakyat sa taas.
Haynako, LETIZIA!!
--- A/N: Short muna saglit! Update pako bukas.
Nga pala, new story! Kasi, patapos na tong Dangerous Woman. JOKE!! Wala pa nga tayo sa kalagitnaan eh. Kung baga, KAKAPANGANAK PALANG ng Dangerous Woman.
So, eto!:
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hindi ko na ide-delete to promise! Di na tulad ng Just Like Heaven. I'll update chapters maybe kinabukasan.😉