Part II of XXXVII

558 37 5
                                    

(Richard POV)

Napahinto ako sa pagddrive nang makita ko yung sasakyan ni Maine na nabunggo sa isang malaking truck.

This is my fault..
Nang dahil sakin nagka-ganito si Maine.
Anong klaseng boyfriend ako?!
What the fvck!

(Kenneth POV)

"Kenneth.." Sambit ni Richard sa kabilang linya.

"O pre? Anyare?" Tanong ko naman kasi parang sobrang kabado sya.

"Pre, I'm so sorry. Di ko naman alam na mangyayari to. Kasalanan ko rin naman. I'm s-sorry."

"Ha? Baket? A-ano bang problema pre? Di ko alam pinagsasabi mo?"

"Pre si Maine." Nanginginig yung boses nya.

"Oh, anong nangyari? T*ngina Richard, kinakabahan ako sayo eh!" Sambit ko.

"Pre, n-naaksidente si Maine. Nabunggo ng truck. Kenneth I'm so sorry."

"Ano?! TANGNA RICHARD KAPAG MAY NANGYARING MASAMA SA KAPATID KO BAKA MAKALIMUTAN KONG KAIBIGAN KITA!"

Hindi ba nya binabantayan si Maine? Anong nangyari bat ganito?! Kung mahal nya talaga hindi nya mahahayaang mangyari to!

Agad akong pumunta sa ospital na sinasabi ni Richard kasama ko sina Sam, Pat, Jerald saka Val.

Pagkarating sa ospital, nakita ko si Richard na nag-aantay sa may OR. Nakakabakla man, pero oo naiiyak ako, punyeta.

"Ano nang plano mo nyan Faulkerson?" Tanong ko sakanya. Nagpipigil ako na maupakan ko tong lalaking to. Napakawalang hiya nya.. Umiling nalang sya.

(Richard POV)

"

She's in critical condition. Malala ang pagkakaipit nya sa truck na bumunggo sakanya. At.. Sa kasamaang palad ay napuruhan din ang mga paa nya kaya may mataas na possibility na mahirapan syang lumakad. Napilay rin ang kanang kamay nya."

Parang gumuho yung mundo ko ng marinig ko iyon. Inis na inis ako sa sarili ko! Tangina mo Richard! Ang tanga mo! Nang dahil sayo nagkaganyan si Maine!

Nakakahiya ako! Mahal ko sya pero bat nagawa ko sakanya to?!

Umalis na yung doctor. Bigla naman akong sinuntok ni Kenneth

"Kenneth, tama na." Pagpipigil sakanya ni Patricia.

"S-sige. Okay lang. D-diba kasalanan ko naman? Sige, gawin nyo na lahat ng gusto nyong gawin! Bugbugin nyo ko! Okaya ihulog nyo ko Sa rooftop okaya ipabangga nyo rin ako sa truck. Tutal, wala akong kwenta diba?" Sabi ko.

"Umalis ka na dito ngayon na." Sambit ni Kenneth. "Tandaan mong hinding-hindi mo na makikita ang kapatid ko!"

Tingin ko eto na yung karma ko sa lahat ng kagaguhang ginawa ko kay Maine. Bakit ba kasi lagi sya yung nasasaktan? Bat hindi nalang ako yung naaksidente?

Pagkarating ko bahay agad na akong pumasok. Napaisip ako. Bakit nakauwi ako ng ligtas? Bat si Maine hnde?

Pumasok ako sa kwarto ni Maine. At nakita ko yung mga polaroid namen na nakadikit sa wall nya.

 At nakita ko yung mga polaroid namen na nakadikit sa wall nya

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Ang saya nya sa mga panahon na to. Eh ngayon? Lagi na syang umiiyak dahil sa gagong tulad ko.

- D E C E M B E R 2 4 : s a t u r d a y -

(Patricia POV)

Ngayon na madi-discharge si Maine Sa ospital. At oo nahihirapan nga siyang lumakad. Nagdisisyon na si Kenneth na iuuwi na sya sa bahay nila ni Richard. Hindi nya sinabi kina tita ang nangyari kay Maine.

"Pat, salamat ah. Wala si kuya pero nandito ka parin." Sambit ni Maine.

"Syempre naman." Sagot ko.

"Mamayang gabi, pag nakatulog na si Richard. Imemessage kita tas puntahan moko. I made my decision."

"What decision? Don't tell me na.."

"Yes. Tama yang iniisip mo. Tsaka pupunta rin ako ng US para na nagpagamot para makalakad ako ulit." Tumango nalang ako.

This is the hardest decision na gagawin nya. And I could feel it.

Dangerous WomanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon