Makalipas ang ilang buwan ay nanatili ang tampo at galit ni Charmaine kay Richard dahil sa nakita nya sa kwadernong iyon. Simula din noon ay nanatili nalang ang pansin ni Charmaine sa trabaho kaya nawawalan sya ng oras para sa kay Richard.
"Nag-uusap paba kayo? Eh iisang bahay lang kayo nakatira eh." Tanong ni Valeen kay Maine.
"Minsan. Kapag may bisita lang, yun lang." Tipid na sagot nito.
"Eh paano kapag m~"
"Okay, tama na. Ayoko nang pagusapan pa yun."
Lagi na rin syang nasa DNVEU at nagpapakabise sa trabaho. Lagi nyang nililibot ang campus upang tignan kung maayos ang mga studyante. Lagi na rin syang sumasama sa mga gurong malapit sakanya tuwing may lakad sila at iyon ang dahilan kung bakit nag-aalala si Richard sakanya.
Subalit, wala nang pakealam si Charmaine kay Richard. Ni wala syang pakealam kahit na anong oras sya umuwi sa bahay.
Richard PoV
11:16 pm na, wala parin si Charmaine! San ba kasi nagpupunta yun? Sa lahat naman kasi ng pwede nyang makita yung notebook pa na bigay ni Janill!
Labas-masok ako aa bahay, hinihintay si Charmaine, kinakabahan nako.
Bwisit.
Yung messages and calls ko ni-isa wala syang sinasagot.
Biglang may nagpark na sasakyan sa harap ng bahay kaya lumabas ako. Sasakyan ni Valeen.
Si Charmaine hinatid nila. Agad ko naman syang pinasok tsaka hiniga saglit sa sofa.
"Richard, pasensya na talaga. Sa totoo lang, kanina pa kami nasa bar. Kanina pa rin namin gustong iuwi kaso, sinira nya yung phone namin ni Pat. Yung phone nya drained." Pagpapaliwanag ni Val.
"Richard, pasensya na talaga. Marami-rami rin yung nainom nya, ayaw magpapigil." Pat.
"Sige, okay lang. Basta sana sa susunod di na mauulit." Sabi ko tumango naman sila.
"Richard, una na kami ah. Sorry uli."
"Sige ingat sa pagda-drive." Sabi ko tsaka na sila umalis.
Napatingin nalang ako kay Charmaine.
Bakit ba kasi para kang bata?
Ang tigas ng ulo.
Kumuha ako ng palanggana tsaka naglagay ng maligamgam na tubig tsaka bimpo tsaka sya hinilamusan.
Kung alam nya lang sana kung gaano ako nagalala.
Kung sana hanggang ngayon nararamdaman at may halaga pa sayo yung pagmamahal ko para sayo.
Napaka-importante mo saakin.
Charmaine PoV
I woke up and saw Richard by my side sleeping while holding my hand. Nakahiga ako dito sa sofa sa sala.
Ang gwapo talaga nya.
Bakit ba ganun, nakakainis.
Charmaine, dapat galit ka sakanya! Wag kang maakit, magalit ka! >,<
Inalis ko yung kamay ko na hawak nya at yun ang dahilan ng pagkagising nya. Agad akong tumayo. Paakyat sana ako sa kwarto ko ng bigla nya kong tawagin. Huminto ako sa paglakad pero hindi ko sya nilingon.
"Are you still jealous of Janill?" Tanong nya.
Dafq. Eto nanaman tayo eh. -.-
"Isn't it obv~"
"Maine, alam mo na dati pa yun diba?" Richard
"Oo, alam ka may utak ako eh. But still why are you no~"
BINABASA MO ANG
Dangerous Woman
Fiksi PenggemarMaybe you lost someone you never expected you would lose. Maybe you lost yourself. That's even worse. When you have bad days that just won't let up, I just hope that you will look in the mirror and remind yourself of what you are and what you are no...
