P.S: Pasenstyahan na ang typos. No time for some edits.
**
Charmaine PoV
"Langya ka! Nagsawa ako kaka-call sayong gago ka!" Binatukan ko sya.
"Aray naman!" Sabi nya
"Well, i dont care Richard Faulkerson kahit ilan beses kitang batukan! Sarap mong ihulog sa bangin, langya ka!" Sabi ko sakanya.
"Ang sweet nyo pala ate noh? Kahit hindi talaga kayo."
Bigla aking niyakap ni Richard.
Oh, Richard. I missed you so bad.
"Ano bayan! Makayakap ah!" Sabi ko. Nakayakap parin sya.
Shit!
Bakit ganito?
Bakit kinikilig ako deep inside?
Am i?
Am I in love?
"Tama na yan uy!!! Lunch na tayo! Tara na. Gutom nako." Sabi ko.
Dala ni Richard yung sasakyan nya. Pero, sumakay ako sa sasakyan ko. Sa mcdo daw kami.
Shempre naman noh!
Richard PoV
I admit.
Namiss ko si Charmaine.
Kaya ko nga sya niyakap kanina.
Namiss nya rin sana ako.
SANA.
Nauna akong nakarating dito sa mcdo kesa sakanila. Nagpareserve ng seat tsaka na nag-order. Para mabilis.
Binigay na agad yung pagkain nung dumating sila.
"Wow ah. Meron agad." Charmaine.
"Syempre." Sagot ko
Tinititigan ko ng nakangiti habang kumakain sya. Nakaupo sila ni Jenny sa harapan ko.
"Kuya. Malulusaw naman si ate Charmaine sa ginagawa mo."
"Oo nga naman. Kala mo di kita nakikita ah! Mga pautot mo noh!" Charmaine
Namiss ko yung kabaliwan nya.
"May atraso ka pa sakin Faulkerson." Bigla nyang sabi.
"Ano?"
Charmaine PoV
"Sabi ni mommy t~~" nahinto ako dahil muntik nang mabangg ni Richard yung batang tumatakbo sa gitna ng daan!
Kaloka!!
"JESUS CHRIST! Buti nalang agad ako pumreno. Ano ba kasing ginaawa ng batang yun?" Richard.
Bwisit na bata yun ah!
Nasan ba magulang nun?!
Inuwi ko yung sasakyan ko kanina. Kaya nandito ako sa sasakyan ni RJ. Hinatid na namin kanina si Jenny. Pinaandar nya na yung sasakyan.
Bakit kasi kelangan pa ma?!
Hello?
Di kami mag-asawa!!
"Okay... Richard. Gusto daw ni mommy na ano..."
"Ano?"
"Na.... Ano."
"Na ano nga?" Tanong nya.
"N-na t-tumira daw tayo sa i-iisang bahay." Utal utal na sabi ko.
Oo,
Tama yung nabasa nyo.
BINABASA MO ANG
Dangerous Woman
FanficMaybe you lost someone you never expected you would lose. Maybe you lost yourself. That's even worse. When you have bad days that just won't let up, I just hope that you will look in the mirror and remind yourself of what you are and what you are no...
