45th Chapter: Decisions

813 27 11
                                    

(Charmaine's POV)

I hate myself!

I hate my life!

For God's sake, oo na I STILL LOVE HIM! SO MUCH!

But am I supposed to do? Hindi ko alam kung makiipag balikan pako sakanya. I love him pero paran ayoko na na maging kami ulit. Gulung-gulo na yung utak ko kakaisip kung ano ba yung dapat kong gawin. Ayoko na. Gusto kong mapag-isa sa mahabang panahon. Ayoko ng may mangungulo sakin.

I HATE THIS.

2 months later

(Kenneth's POV)

"Hello Maine?" Tawag ko kay Maine sa kabilang linya.

"Kuya nasa Seattle ako ngayon."

"Ano? Umaalis ka ng walang paalam?" I asked

"Kuya ayoko na talaga eh. Gusto ko nang tapusin lahat ng problema ko." Rinig kong umiiyak sya.

"Maine alam mo naming pwede mong masabi sakin lahat ng yan. Tell me now."

"Kuya I can't. Paki sabi kila Mommy tsaka daddy, kay lola, na mahal na mahal mahal ko sila. Ikaw din kuya. *sniff* Ayoko na."

"Oy ikaw Maine pinapakaba moko! Anong pinaplano mo? Wag ka ngang magsalita ng ganyan saken ah!"

God. Tell me now na mali yung iniisip ko.

"Kuya thank you sa lahat.. *sniff*"

"Maine alam ko kung ano yang iniisip mo tumigil ka!" Bulyaw ko sakanya.

Lord, wag nyo pong hayaang magpakamatay yung kapatid ko please.

"Maine umayos ka nga!" Sambit ko uli.

"Paki sabi kay Rihard na sana maging masaya sya kasama si Janill. *sniff* Pakisabi na patawad dahil nasaktan ko sya dati. Kuya ayoko na talaga." Iyak nya.

"CHARMAINE STOP TALKING LIKE THAT!"

*bang!*

"Maine!!!" Ulit ulit na sabi ko pero hindi na sya sumasagot.

I called Richard para malaman nya kahit na parang mali ewan ko sobrang kinakabahan nako.

"Richard, please answer." Bulong ko sa sarili ko. Hindi nya sinasagot. Nang panglimang tawwag ko, dun nya palang sinagot.

"What the fuck RJ, bat di mo agad sinagot?! Si Maine kanina kausap ko. Richard tingin ko she commited nagsuicide." Mabilis na sabi ko sakanya.

"What?! NASAAN SYA?"

"FVCK! Yun nga yung problema she's in Seattle now! Ano nang gagawin naten?!" I asked.

(Richard POV)

Binaba ko yung tawag nya at agad ko nang tinawagan si Raven.Oo, may galit ako sakanya pero sa pagkakaalam ko nasa Seattle din sya ngayon.

Sinabi ko sakanya yung nangyari. Agad naman syang pumunta sa Pinag-iistayan ni Maine.

Bakit kasi kelangan pang humantong sa ganto?!!

Sh*t.

"Tinaguriang Dangerous Woman patay matapos mag suicide sa Seattle, Washington."

"Sumakabilang buhay na ang Dangerous Woman ng Pilipinas na si 'Charmaine Letizia Mendoza'."

"Ito po ang unang araw ng burol ni Charmaine Mendoza. Nandito po ang kayang pamilya at kanyang mga kaibigan."

"Nagluluksa ngayon ang buong Pilipinas sa pagkamata ni Chamaine Mendoza."

Maine..

Salamat sa lahat..

Alam kong alam mo na mahal na mahal kita..

Nangyari na ang nangyari..

Mas maganda siguro kung sundan ko na sya..

Wala naming saysay yung buhay kokung wala sya..

Nang magsama na rin lang kami sa langit habang buhay..

*bang!*

THE END..

Dangerous WomanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon