My Last Sense

Chapter 37

[The Dangerous Confession]

"Their turn." narinig kong sabi ni Henry

Iniikot niya ako papunta kung saan ng may sumalo naman sa akin.

"Got you. " natatawang saad ni Van

"Hey.. "

"Beaitiful. " saad niya

"Handsome. " kumento ko rin

"Ahemm-- baka may mag selos jan.. sa tabi tabi lang.. mamaya mabugbog pa ako ng dalawang tao." natatawa niyang sabi

Grabi, parang di ko to nakitang ma depress maliban dun sa pagkamatay ng Mama ni Sky. Yung araw na yun lang siya naging tahimik at seryoso.. Puro kalokohan kasi laman ng utak neto.

Napalingon ako sa mga ibang nagsasayaw at nakita ko si Giovanni na masama ang tingin kay Van. May binulong pa ito sa hangin. Na ikinatigas naman ng katawan ni Van.

"hoy! Ayos ka lang?" tanong ko kay Van

"He-he-he " mapakla niyang tawa.

Ano nanaman kayang sinabi ni Giovanni dito?

Nakita ko rin si Weather na nakatingin sa amin. Nginitian ko siya at gumanti naman siya ng ngiti at nag lakad na para maghanap ng isasayaw pero laking gulat ako ng tumigil siya sa gilid namin.

"Ako nanaman.. Kanina pa kayo ehh. " saad niya kay Weather

"Bago lang kami uiyyy.. " pag poprotesta ni Van

Pero hindi na siya naka palag ng inagaw na ako ni Weather.

"Ahh .. " napatingin naman ako sa kanya

Ano bang sasabihin nito at..

"Hoy! Ok ka lang?" tanong niya

Na out of balance kasi ako. Ang sakit na ng ulo ko ehh..

"Oo.. ok lang.. "

Hinapit niya ako ng maayos habang nag sasayaw kami. Natatakot daw siya na baka matumba ako kaagad. Gusto na nga niyang umupo na kami pero ayaw ko eh..

"Ok lang talaga ako... Promise.. " paninigurado ko

"Sure?"

"Oo nga.. " natawa ako

Ayaw ko naman ipakita na may problema sa akin ngayon.

Bigla nalang akong natulala sa sobrang sakit na parang dinadala ako sa kabilang mundo. Napahawak ako ng mahigpit sa balikat ni Weather, Nag taka siya ngunit binigyan ko lang siya ng ngiti.

"Alam mo Serenity.. " nakikinig lang ako sa mga sinasabi niya, "unang beses palang kitang makita.. Napukaw mo agad ang atensyon ko.. Ewan ko ba.. Haha"

Pinipilit kong makinig kahit na ang sakit sakit na talaga ng ulo ko.

".. pero hindi pala.. Akala ko kapatid lang ang turing ko sayo kaya gustong gusto ko ng atensyon mo.. Hindi pala.. Serenity.. " nakatingin siya ng deretcho sa akin ngayon

Nakita ko ang mata niya na puno ng pagdurusa. Puno ng pag aalala, inis at sakit.

"Sana.. Sana kung mas maaga lang akong dumating tayo sana.. Sa akin sana mahuhulog ang loob mo at hindi sa kanya.. " napatigil ako sa sinasabi ni Weather

"A-ano bang .. S-sinasabi mo W-weather??"

"Gusto kita Serenity.. Mali-- Mahal na nga pala kita.. " saad niya sabay pilit na tawa, "pero naiintindihan ko naman,. na may mahal kang iba.. alam ko, hindi problema sa akin iyon.. Gusto ko lang talaga masabi ang nararamdaman ko... ha-ha.. parang sasabog na kasi eto eh.. " turo niya sa puso niya