De dunne lijn tussen haat en liefde

Donderdag 27 December, 2012

Donderdag 27 December, 2012

Toen ze wakker werd voelde ze zich nog beroerder dan de avond ervoor. Haar hoofd voelde warm, en haar lichaam voelde slap. Ze had spierpijn, terwijl ze al een aantal dagen niet had gesport. Nicole keek langs haar en zag dat Erik was blijven slapen. Hij had zijn kleren nog aan en was op de dekens in slaap gevallen. Hij had vast willen wachten tot Nicole sliep, maar was zelf vertrokken naar dromenland. Hij leek wel een waakhond.

De sportschool was tijdens de kerst dicht geweest, maar ze moest vandaag weer aan het werk. Zachtjes liep ze naar beneden en probeerde Erik niet wakker te maken.

Eenmaal aangekomen in de sportschool besloot ze toch haar vader te bellen om te vragen of hij voor haar in kon vallen. Het leek haar geen goed idee om op haar werk te zitten terwijl ze in bed hoorde te liggen.

Haar vader had gelukkig geen drukke dag en was er binnen een half uur. 'Ga maar gauw naar huis meid en ziek lekker uit. Ik vraag wel aan Erik of hij vanmiddag tijd heeft om te werken, dan kan ik nog wat andere dingen doen'.

Hopelijk zei Erik aan de telefoon niet waar hij was. Ze had geen flauw idee hoe ze haar vader uit moest leggen waarom hij bij haar thuis was. Uiteindelijk zou ze het gaan vertellen, maar ze wilde nu nog geen slapende honden wakker maken.

Toen ze thuis kwam zag ze Erik nog diep in slaap op bed liggen. Ze ging op de rand van het bed zitten en kroelde door zijn haar. Hij werd niet wakker, dus Nicole liet hem slapen en ging aan haar kant liggen. Haar kant. Was het hele bed niet háár kant? Vreemd, hoe snel je ergens aan gaat wennen.

Een zachte hand aaide haar wang. Nicole was zo diep in slaap dat ze niet kon reageren, maar voelde het wel. Ze probeerde wakker te worden, maar zodra ze haar ogen eindelijk open kreeg, was het aaien al gestopt.

Nicole draaide om, maar geen Erik. Ze keek op haar telefoon om te zien hoe laat het was. 13:01. Had ze zolang geslapen? Haar lichaam voelde nog even slap als vanochtend. Ze trok haar ochtendjas aan en liep naar beneden. Twee grote donkere ogen keken haar vrolijk aan vanuit de bank. 'Goede morgen, ik bedoel middag schone slaapster! Ik heb geprobeerd om je wakker te maken, maar het lukte me niet. Je zal je slaap wel nodig gehad hebben. Lust je thee?' Nicole ging naast hem op de bank zitten en knikte.

'Ja lekker! Ik had het inderdaad nodig denk ik. Vanochtend voelde me ik nog slechter dan gister avond, dus heb ik mijn vader gevraagd om in mijn plaats te werken. Hij zou je nog bellen over de dienst van vanmiddag'.

Erik stond in deuropening van de keuken. 'Hij heeft me al gebelt, maar ik heb gezegd dat ik al andere plannen had. Vanavond ga ik wel werken, maar vanmiddag blijf ik hier als je dat goed vind?'

Nicole was blij dat ze al een rode kleur had, anders had ze die nu zeker gekregen. Ze vond het aanbod lief, alleen wist ze niet of ze er gebruik van wilde maken. Wanneer ze het toe zou laten, veranderde de situatie weer tussen hun. Dan waren er écht geen grenzen meer. Voorheen was het puur tijdverdrijf, nu wilde hij voor haar zorgen wat misschien te ver ging. Aangezien haar engeltje druk bezig was met het beter maken van haar lichaam, nam haar duiveltje het over.

'Wat ontzettend lief van je! Ik sla je aanbod niet af, maar ik kan ook goed voor mezelf zorgen als het moet'. Het was eruit voordat ze het door had. Nu kon ze niet meer terug dus zag er het positieve maar van in, nu hoefde ze haar eigen thee niet te maken.

Die middag kwam het onderwerp 'verleden' weer aan bod. Nicole vond het fijn wanneer hij vertelde over vroeger. Natuurlijk omdat zijn verleden erg interessant was, maar ook omdat zijn stem een rustgevende klank had. Ze kreeg er een goed gevoel van. Erik vertelde over de plekken waar hij gewoond had, waar hij op school had gezeten en over zijn familie. Erik bleek op een internaat te hebben gezeten, in dezelfde periode dat zij in dat dorp woonde waar de inrichtng gevestigd was.