De dunne lijn tussen haat en liefde

Dinsdag 20 augustus, 2013

Dinsdag 20 augustus, 2013

Nicole had de afgelopen dagen veel nagedacht over de situatie waarin ze zich momenteel bevond en wist niet wat ze moest doen. Zodra Erik haar aanraakte voelde het een stuk minder vertrouwd en zodra hij Nicole een kus gaf leek deze van een vreemde. Nicole had een ander beeld gekregen van Erik en dit had hij zelf veroorzaakt met zijn acties en zijn streken. Er zat een knik in hun relatie, en de vraag was of deze ooit nog recht gebogen kon worden.

Haar engeltje smeekte keer op keer om Erik los te laten, weg te gaan bij hem, en deze keer voor altijd. Natuurlijk verdiende iedereen een tweede kans, maar haar engeltje was de tel kwijt hoeveel kansen Erik had gehad. Haar duiveltje daarentegen bleef pushen dat Nicole het onderste uit de kan moest halen en moest profiteren van de moeite die hij bereid was te doen. Misschien had hij deze keer echt geleerd van zijn fouten. De reactie van haar engeltje daarop was simpel: 'Een kan die al langere tijd leeg is, blijft leeg en op de bodem zal geen druppel meer te vinden zijn. Eens een ontrouwe hond, altijd een ontrouwe hond.'

Erik worstelde al een tijdje met het feit dat hij niets had 'bereikt' sinds hij vrij was. Hij zag niet in dat hij zijn rijbewijs had gehaald, nog niet zo lang geleden een stabiele relatie had met Nicole, of in ieder geval dat de mogelijkheid daartoe aanwezig was. Hij zag niet dat het contact met zijn familie was verbeterd, dat hij een baan had, dat bij met betere mensen in contact kwam door Nicole, dat hij uberhaübt weer een toekomst had. Hij zag het niet, of deze dingen waren simpelweg niet belangrijk genoeg om te zien. Hij moest rondkomen met een 'miezerige uitkering' zoals Erik het noemde. Hij had niet door dat er hele gezinnen moesten leven van die 'miezerige uitkering'. Vergeleken bij de bedragen die hij vroeger verdiende was zijn uitkering inderdaad miezerig, maar iedereen moest ergens beginnen én dit was legaal. Hij had inderdaad nog geen eigen woning en geen eigen auto, maar hij moest blij zijn dat ouders ervoor wilden zorgen dat hij zoveel mogelijk van zijn miezerige uitkering kon sparen. Erik kon ter zijner tijd bij Nicole intrekken, mits alles de goede kant op ging, dus waarom zou hij op zoek gaan naar een woning? Nicole zag dat dit alles hem dwars zat maar kon hem niet aan zijn verstand brengen dat hij het zo slecht niet had. Ze had meerdere malen geprobeerd met hem te praten, maar zonder resultaat.

Die avond begon Erik weer over hetzelfde probleem, maar deze keer beweerde hij een oplossing te hebben.

'Nicole, ik heb na zitten denken over een manier om snel al mijn doelen te behalen. Ik wil een auto, ik wil een eigen appartement en ik wil geld verdienen om leuke dingen te kunnen doen met jou. Ik ben niet van plan om in een fabriek te gaan staan, en op het eind van de maand 200 euro meer te krijgen dan ik al krijg van mijn uitkering. Mijn plan is om zwart te gaan werken, maar ik wil wel iets doen wat legaal is. Daarmee bedoel ik dat ik niks in de drugs wereld wil gaan doen of dezelfde kant op wil gaan als wat ik voorheen deed. Via via hoorde ik dat escort bureau's momenteel op zoek zijn naar chauffeurs die prostituees van het ene adres naar het andere kunnen brengen. Van wat ik gehoord heb is dat goed betaald werk en het is niet illegaal. Ik heb al contact gehad met een escort service en ze waren zeer geïnteresseerd in mij door mijn kennis van krav maga en mijn lichamelijke bouw. Ik ga donderdag avond op gesprek en ga dan vragen wat ik kan verdienen en wat de voorwaarden zijn. Natuurlijk heb ik alles al besproken met mijn vader en hij vind het een goed idee!'

Nicole slikte en keek verbijsterd in de ogen van Erik. Men zegt dat de ogen de weerspiegeling van de ziel zijn. Als Erik echt naar haar had gekeken zou hij zien wat zijn woorden zojuist hadden aangericht, voor de zoveelste keer. Tijdens het verhaal van Erik voelde Nicole een golf van wisselende emoties over zich heen komen. Op het begin van het gesprek had ze een redelijk postief gevoel, maar zodra ze de woorden zwart werken en escort chauffeur hoorde sloeg haar positieve gevoel om. Nicole was in eerste instantie overdonderd door zijn manier van denken, en werd daarna boos omdat hij zowat alles al gepland had zonder haar erbij te betrekken. Het was een mededeling van een plan wat al gemaakt was, en hij was daarom niet geïnteresseerd in haar mening. Nicole kon niet geloven dat zijn vader akkoord ging met zijn plan. Snapte die twee niet dat de escort wereld één grote drugs organisatie was? Niet dat Nicole daar veel verstand van had, maar het was wel erg voor de hand liggend. Hoe konden deze dames anders door blijven gaan? Vroeg of laat zou Erik opnieuw geconfronteerd worden met drugs en zodra iemand hem een pak geld onder zijn neus zou duwen zou Erik verkocht zijn. Nicole bleef op de bank zitten en hield haar kaken stijf op elkaar. Ze balde haar handen tot vuisten en wist niet wat ze moest zeggen of denken. Keer op keer herhaalde Nicole zijn woorden en probeerde ze te begrijpen waarom Erik deze weg koos. Het idee dat hij een eigen leven op wilde gaan bouwen was prima, maar als hij zijn nieuwe lei schoon wilde houden was dit niet de manier. Daarbij vertrouwde ze Erik op dit moment voor geen meter, en dit verdiende hij niet terug door tussen de hoeren te gaan werken. Nicole wist dat het besluit van Erik vast stond, dus ze hoefde geen moeite te doen om het idee uit zijn hoofd te praten. De enige optie die ze had was hem voor de keuze te stellen.

'Ik had even de tijd nodig om jou woorden te laten bezinken. Voorheen had ik soms het gevoel dat ik je enigsinds snapte, maar dat gevoel ben ik totaal kwijt. Af en toe heb ik het gevoel dat je alleen aan jezelf denkt. Jij wil meer geld dus je beslist in je eentje dat je gaat werken, ongeacht of de baan nadelige gevolgen kan hebben voor je huidige situatie en voor onze relatie, of hoe we het noemen. Normaal gesproken worden deze dingen besproken voordat er een sollicitatie gesprek word gepland. Jij maakt keuzes waar alleen jij op den duur beter van zult worden, dus neem me niet kwalijk wanneer ik hetzelfde doe. Bedenk wel dat mijn weg dan niet jou richting op gaat! Meerendeels van de keuzes die je tot nu toe gemaakt hebt waren nadelig voor onze relatie, of wat daar nog van over is. Jij verwacht van mij dat ik je volg, maar ik weet niet zo zeker of jij nog wel de moeite waard bent om te volgen. Ik herken je niet meer. De Erik die ik leerde kennen keek niet alleen naar zichzelf en gaf niks meer om geld. Waar is die Erik gebleven? Of is hij er nooit geweest omdat alles toneel spel was? Na alles wat jij gedaan hebt zou je mij moeten volgen. Jij gaat ervan uit dat ik er ben, maar daar vergis je je in. Hoe zie jij het voor je? Je verwacht toch niet van mij dat ik rustig thuis op de bank ga zitten wachten tot jij klaar bent met het rond rijden van je hoertjes? Je hebt me voorheen ook voor de gek gehouden met andere vrouwen Erik, ik weet waar je toe in staat bent. De enige manier om "ons" voort te zetten is door daar nier te gaan werken. Aan jou de keuze, of je kiest voor mij, of je kiest voor dat werk!'

Al die tijd keek Erik toe hoe Nicole zich meer en meer opfokte en af en toe leek het alsof hij hiervan genoot. Een aantal maanden geleden had hij verteld dat hij het leuk vond wanneer Nicole jaloers was. Hij voelde zich dan gewild en belangrijk. Nicole besefte dat hij maar een deel van haar woorden had verstaan omdat ze aan het ratelen was geweest, maar zij was het kwijt. Erik keek haar aan, maar het voelde alsof hij door haar heen keek.

'Snap je dan niet dat ik geld wil verdienen voor ons? Een man hoort de kostwinner te zijn! Ik wil je verrassen met kado's en mee uit eten nemen. Ik ben verdomme zesentwintig jaar en heb toestemming van mijn vader nodig om geld van mijn rekening af te halen. Ik wil een baan om mijn uitkering mee aan te vullen. Als ik genoeg heb gespaard stop ik ermee! Als je me echt vraagt om te kiezen, kies ik voor deze baan en deze kans. Ik moet aan mijn toekomst denken. Wij komen toch wel weer bij elkaar terug als het zo moet zijn.'

Bij het horen van deze woorden liep het duiveltje zonder te aarzelen richting haar garderobe kast en koos een passend oorlogskostuum uit. Haar engeltje stond op de schouder van Nicole op en neer te springen en schreeuwde; 'Ik zei het toch! Zie je wel! Ik zéí het toch!'

Het werd mistig in het hoofd van Nicole door alle rondvliegende gedachtes. Ze probeerde zich te concentreren en kreeg plots een helder moment. Nicole dacht aan een tijd geleden, toen Erik haar vertelde dat hij een aanbod had gekregen om in Limburg te gaan wonen. De eigenaar van een sportschool zou grootse plannen hebben met Erik, maar daar was nooit wat van terecht gekomen. Nicole had er nooit meer iets over gehoord, en Erik was destijds zo enthousiast geweest. Het was mogelijk dat het deze keer ook grootspraak was en dat hij blufte. Deze gedachte zorgde ervoor dat het hoofd van Nicole wat opklaarde en ze kon weer rustig nadenken.

Haar duiveltje was gestopt met het aantrekken van haar strakke leren demonen pakje en sloeg zichzelf op haar voorhoofd.

'Natuurlijk, dat ik daar niet eerder aan gedacht heb. Hij bluft gewoon! Het is gewoon een idee waar toch nooit iets van terecht komt!

Het leek alsof alles zich in slow motion had afgespeeld maar toen ze uit haar gedachtes ontwaakte bleek het maar enkele seconde geduurd te hebben. Met een portie vol goede moed en een gemene glimlach op haar gezicht keek ze Erik aan.

'Ik moet alles eerst zien gebeuren. Houdt me maar op de hoogte want ik denk dat er weinig van terecht komt.'