💔Ac💔
3 years na kami ni Lucky. Every monthsary may surprisa parin siya. Kahit busy kami sa trabaho namin, naglalaan kami ng oras sa isat isa. Noon yan. Ngayon? Idk. Lagi nlng kaming nag-aaway. Wala na siyang time para sa akin. Pareho lng nmn kaming may trabaho pero siya ang may nas mataas na posisyon kasi lalaki siya. Nasa iisang kompanya kami pero hindi kami nagkikiboan, palagi konlng sinasabi na stress lang siya kaya ganyan. But di mo maiwasang maisip na nagwasa na ba siya. Hindi naba niya ako mahal. Ang gulo na. 😳
It's Sunday. Free time ko ngayon. Idk sa kanya. Di na nga kami nagkakaintindihan dba? Wala na kaminh komunikasyun. Tss :/
"Oh anak, kain na tayo!" Sabi ni mama
"Cge po ma, sila ace?" Well Ace is now in High School.
"Tulog pa cguro yun. Una nlng tayo, tas si papa mo, may meeting ... tapos narin yun kumain"
Nag smile lng ako kay mama. Umupo at kumuha ng kanin tas ulam.
"Hmmmm, anak? Kung may problema ka, andito lang si mama :)" napatigil ako sa pagkain. Nahalata kaya nila?
"Pwede ma?"
"Siyempre naman. Anak kita Ac baka nakalimutan mo yan :)"
"Pagktapos nating kumain ma :)" tumango lang si mama at nagpatuloy sa pagkain.
**************
"So ano na anak?" Sabay hagod ni mama sa likod ko. Andito kami sa garden namin. Nakaupo siyempre.
"Ma? Naranasan niyo na bang mag-away ni Papa nung mag bf/gf pa kayo?"
"Oo naman anak. Hindi mo maiiwasan yang away na yan. Hmmm nag-away kayo ni Lucky?"
"Cguro? Busy po kasi siya eh. Wala na siyang time para sakin. Yeah. Nasa iisang kompanya kami, pero di kami nagpapansinan. Hanggang ngayon " at yumuko ako.
"Alam mo nak. Yan rin ang rason kung bakit nag away kami ng Papa mo, Wala siyang time para sakin, muntik na nga kaming maghiwalay noon eh, pero i didnt give up. Kinain ko yung pride ko kasi alam ko na stress lang siya sa trabaho.
Kaya sa inyo ni Lucky Anak? Pag-usapan niyo yan. Wag kayong mag Pride Race. Dapat may isa na kakain sa pride niya. At kailangan ikaw yun. Intindihin mo si Lucky anak, kausapin mo ng mahinahon, Hindi maayos ang isang problema kung di niyo ito pag-uusapan. Wag kang bumitaw anak, sayang ang 3 years :)."
"Thank you Ma :*"at kiniss siya sa cheeks. Hayss. Nakahingi rin ako. :) kakausapin ko siya.
"San ka pupunta?"
"Sa opisina po"
"GodBless Anak. Go haha!" At niyakap ko siya. Haysss. So happy :)
Kinuha ko na yung susi ko at pinarakrak papuntang sa opisina niya. Okay. Ac kaya mo yan.
Nandito na ako sa opisina niya. Kakatok ako or deretsho nlng? Ayysst.
*tok tok*
"Come in" Pumasok ako. Nakatingin parin siya sa mga papel -_- haysss. Nako Lucky.
"Ahmmm' pagkuha ng atensyon niya. Tumingin siya sakin pero binalik naman ulit yung atensyon niya sa mga papel -_-
"Bakit?" litse ka lucky! Gahd. Nagtanong kapa . Bweset.
"Labas tayo?" Mahinahon kong sabi. Chill ac.
"Okay. Saan?" Yesss!
"Sa School."
Tumayo agad siya at kinuha susi niya. Sinabi ko sa kanya na may dala akong sasakyan sinabi lang niya na yung sakanya nlng daw ang gagamitin niya. Kaya di nlng ako nakipagtalo.
Andito na kami sa school. Gusto ko siyang dalhin sa bench namin. Yung bench kung saan kami nagkabest friend. :((
@Bench
Nakaupo lang ako. Siya rin. Nakatingala sa ulap at nilalanghap ang hanginx. Siya rin.
"Bess? Naalala mo pa ba ang lahat na nangyari sa school na ito?"
Hindi siya sumagut.
"Bess hoy!"
"Ac.. Let's end this!" Pumutok yung puso ko dun. Ano ba pinagsasabi niya? :'(
"A-ano?" Siyempre para mas klaro..
"Wag kana mang magbiro ng ganyan bess" pilit kong ngiti.
"Hindi ako nagbibiro Ac, *tumingin sakin* Wala na tayo.." at tumingin sa malayo
"Bat ang dali lang yang sabihin para sayo." Ayun umiyak na ko.
"Lucky! 3 years! 3 years natayo. Bat ngayun kapa sumuko? Bakit anong rason? Anoooo???" Inalog alog ko lang siya.
"Kailangan ko nang time para saking sarili.!"
"TIME?! Di ba yan time ang pag-iwas mo sakin? Ang di pagpansin sakin? Lucky naman!"
"San nayung pangako mo ha? *sobbs* Nasan na yung FOREVER mo! Nasan na?!"
"Ac nahihirapan na ako!"
"Nahihirapan? Di lang ikaw ang nahihirapan lucky! Kinain ko na nga pride ko para magkaayos tayo. Para bumalik na tayo sa dati. Pero. Gahd lucky! Kala ko ikaw na. Akala ko lang pala.!" At tatayo na sana.
"Bess..!"
"wag mokong matatawag na bess *sabay punas sa luha ko* dont worry di maapektuhan ang kompanya dito, ang pamilya natin. Oo nga tama ka nga, kailangan mo nang TIME! Para marealize mo kung gaano kasakit ang ginawa mo ngayon."
" I LOVE YOU LUCKY! BESS! LAST NAYAN. DI MO NAYAN MARIRINIG PA. SANA MAGING MASAYA KA SA DESISYUN MO.. :) okay LUCKY ... WALA NA TAYO.."
At umalis na ako. Ang sakit ang sakit sakit.
💔Lucky💔
Sorry Ac, gusto ko lang talaga ng time. Gulong gulo na ako. Wag kang mag-alala pag okay na ako. Babalikan kita. Mahal na mahal na mahal parin kita Bess 😢😢😢
Sabi ko sa isip ko. Mahal ko siya pero kailangan naming dalawa ng space.
Meron sa keyboard. Pakain kopa sayo?
Joker kapala author? Tsk. San nakaya siya.
Oplok kapala Lucky eh. Sinaktan mo siya tas ngayun? Hinahanap mo siya.
💔Ac💔
Andito ako ngayun. Naglalakad. Umiiyak. Bakit? San ako nagkulang? Minahal ko lang naman siya ng todo ah. Mahal na mahal ko parin siya. KAHIT ANONG MANGYARI DI MAMAMATAY ANG FIRST LOVE. 😢😢😢
And then. Natumba nallng ako. At everything went Black. 👎👎
**********************
TIWALA GUYS. PLEASE. ☺☺☺😍😍😘
