9. Öpücük (Abim Bana Aşık)

5.Bölüm

"Yok canım senden ne kıskanacağım kardeşsiniz siz. Hem sinan kim sen kim. Sinan sana bakar mı ?"

Ahahaha hasbamaa bak. Dalga mı geçiyorsun benimle ? Sen bilmiyorsun tabi senin eski manita beni seviyor. Kıyamam sana :)) diye dalga geçtim. Tabi içimden.

Hayır yani aynaya bakmasam kendimi çirkin bişey sanacağım. Sen sinana bakmazsın desen neyse. Yani tamam sinan abicim karizmatik bi adam ama ben her şeyden önce ondan daha gencim eee hakkımı da yemeyim şimdi esmer bakımlı her erkeğin fazlasıyla dikkatini çekecek kadar güzel bi kızım. Böyle konuşarak beni tahrik ediyor resmen şırfıntı.

"Hıı sinan abi bana baksada zaten ben bakmam korkmana gerek yok. O benim eksikliğini hep aradığım ve sonunda bulduğum biricik ağabeyim. Ve inan kıskansan bile umrumda değil senin lafınla ne ondan uzak dururum ne de o seni dinleyip benle bağını keser bilmem anlatabildim mi" dedim.

Ve o göt olmuş surat ifadesiyle salak salak sırıttı.

"Neyse ben artık temizliğime devam edeyim sana afiyet olsun" diyerek yanından ayrıldım. Arka cebimden gelen titreşimle telefonuma baktım.

Gönderen; Ex Aşkım :P
-"Gitmedi mi hala ?"

Alıcı;Ex Aşkım :P
- "Yok hayır. Üst kata kuruldu pek gidecekmiş gibi de durmuyor"

Gönderen ; Ex Aşkım :P
-"Tamam gidince haber ver"

Üst katıda bitirdikten sonra tekrar aşağı inip bilgisayarı açtım. Sosyal medyada takılırken birden kapı açıldı.

"Nerde? "

Sinan abi gelmişti. Gitmeyeceğini anlayınca gelip kovmak en doğrusu olur diye düşündü sanırım. Oldukça sinirli görünüyordu.

"Yukarıda"

Hızlı adımlarla yukarı çıktı ve çok uzun sürmeden sesler yükselmeye başladı.
Umarım daha fazla büyümez bi iş yerinde böyle şeylerin olması şok yanlış. Diye düşünürken kapı açıldı. Sedat abi gelmişti.

"Hoş geldin abi"

"Hoş buldum kardeşim. Konuşuyorlar mı ?"

"Yukardalar az önce bağırıyorlardı"

"Dur ben bi çıkıp bakayım şunlara"

Sedat abi yukarı çıkıp ortamı sakinleştirmeye çalışıyordu. Yaklaşık yarım saatlik bir konuşma sonrası sedat abi dışarı çıktı. Dükkanda bi sessizlik çökmüştü ikiside yukarda oturuyor ama hiç ses gelmiyordu. Aradan biraz zaman geçtikten sonra merakıma yenik düşerek çantamı alıp üst kata çıktım. Merdivenin başında boy aynası vardı. Tam önlerine geçip çantamı merdiven kenarındaki kolonun üzerine koydum ve içinden makyaj malzemelerimi çıkartıp makyajımı tazelemeye başladım. Makyajıma devam ederken dudaklarımı araladım onlara dönüp;

"Ee ne yaptınız barışmadınız mı hala ?"

"Yok canım daha barışmadık" dedi Sedef.

"Hadi ama siz sürekli ayrılıp barışıyorsunuz zaten uzatmayın daha fazla bizide boşuna germeyin"

Sinan abi makyaj yapmamdan hiç hoşlanmadığı için hiç bişey söylemeden beni sinirli sinirli izliyordu. Nedenini bilmediğim bir hisle onu daha çok kızdırmak istedim ve elime kırmızı rujumu aldım sinan abinin en nefret ettiğinden.

"Sana son bir şans vericem Sedef. Son bir şans"

Nee ? Doğru mu duydum ? Barıştılar mı şimdi ? Hani beni seviyordu ? Hah erkek milleti değil mi hepsi aynı işte.
Ne oluyor ya ? Banane abi ? Daha iyi ya işte barışsınlar senden uzak olsun.