9. Öpücük (Abim Bana Aşık)

14.Bölüm

Can çekişircesine derin derin soluklar alıyordum. Ama sanırım oksijenin gireceği ciğerlerime aşk tıkanmıştı ve ne kadar zorlarsam zorlayım nefes alamıyordum. Sinan abinin dudakları, dudaklarıma yapışmış ve aldığım her soluğu yakalayıp vakumluyordu. Nasıl bu kadar güzel öpebiliyordu ki ? Ya o dudaklarının muhteşem dokusu ve tadına ne demeli ? Bağlanacak mıyım ? Ya da, bağışıklık kazanacak mıyım, bu vücudumun hiç alışık olmadığı, tıpkı eroyin gibi beynimi, hücrelerimi uyuşturan bu, bu adı her neyse olan bu hisse işte.
Boynuma doğru inmişti dudaklarının yumuşak dokusu ve benim o küçcük kalbim cüssesine inat yerinden fırlayacak gibi hızla atıyordu. Sesini duyduğuna o kadar eminim ki... Elleri evet elleri dokunduğu her yerimi yakıyor, küllerimden beni yine yeniden yaratıyor ve sonra tekrar tekrar yakıyordu. Kısır döngü.. İçine içine eriyordum bu adamın. İçimde kıpraşan kelebeklerin midemde bir o yana bir bu yana çarptığını hissedebiliyordum. Tekrar dudaklarımın üzerine yapışmıştı ki ellerimle göğsüne basınç uygulayıp biraz soluklanmak için onu durdurdum. Tanrımmm! Gözleri üzerimdeyken nasıl nefes alınıyordu unutuyorum...
Soluklarımız birbirimizin kulaklarını tırmalıyordu. Ve birbirimizin içinde bir yerlerde saklanan yasaklı duyguları dürtüp uyandırıyordu. Kulağıma eğildi ve henüz dizginleyemediği nefesini boynumla kulağımın arasına üfledi. Ahhh tanrım yardım et! Bu şehvet beni öldürür mü ? Düşüncelerimle alamadığım nefesimin arasında savaş verirken bir ses duydum ?

-Seni istiyorum.

Hıı ? Lanet iç ses kendine gel.

-Sinem seni istiyorum!!

Hayır bu sinan abinin sesiydi, yo yo hayır yani Sinan'ın sesiydi. Tam dudaklarımı aralamak isterken sinan dudaklarını tekrar dudaklarıma bastırdı. Durmam lazım, sinem durman lazım. Nefes nefes al. Sinem nefes al.

-Kızımmm! Kızımm uyansana.

Hızlı bir atakla yataktan sıçradım.

-Hıı ne ? Ne oldu ? Anne ?

-Kabus mu görüyordun ? Nefes nefesesin kızım ? İyi misin ?

-Iı şey şey ııı evet anneciğim kabus, kabus gördüm sadece.

-İyi misin şimdi bitanem ? Ne gördün böyle ?

-Şey ee şey bir​ yerden ee bir​ uçurumdan düşüyordum. Birileri kovalıyordu beni.

-Ahh benim güzel kızım nefes nefesesin hala dur ben sana bir su getireyim.

Annemin kapattığı kapıya uzun süre baka kalmıştım. Sinan'ı hayatıma kabul edeli 3 gün olmuştu ve aramızda geçen bu olay yüzünden 3 gündür hastayım bahanesiyle dükkana gitmiyordum. Ve bu olay rüyalarımdan bile çıkmaz olmuştu. Utanıyordum ve karşısına nasıl çıkacağımı bilmiyordum. Bana beni istediğini söylediği sırada canko gelmişti peki ya gelmeseydi ? Durdurabilecek miydim kendimi ?

-Lanet olsun! Çık artık aklımdan..

Kendi kendime söylenirken annemin içeri girdiğini farketmemiştim.

-Ne çıkıcak aklından kızım ?

-Hiç hiç anneciğim rüyadan bahsediyorum. Çok korktum sanırım.

-Oyy benim güzel kızım al şunu iç bi kendine gel.

-Teşekkür ederim sultanım.

Suyumu içtikten sonra doğruldum ve ayaklarımı yataktan aşağıya sallandırdım.

-Ben bi elimi yüzümü yıkayayım anneciğim.

-Tamam kızım kahvaltı hazır elini yüzünü yıka hemen gel.