Lost Track 5

34 15 18
                                    

Nagising ako na masakit ang katawan at batok. Dito na pala ako nakatulog sa couch ko dito sa kwarto. Napatingin ako sa king size bed na naririto sa aking kwarto at dun ko nakita ang peaceful at angelic face nya.




I admit She's beautiful not just beautiful but gorgeous stunningly beautiful. Napagpasyahan kong magshower muna. Habang nakababad sa shower i remembered her angelic face. Siguro kung una ko syang nakilala o walang Bliss dito sa puso ko malamang nainlove na ko sa kanya.



*dug dug dug dug*



Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. No hindi pwede to. Tinapos ko na ang aking pagshoshower. I get dressed at lumabas na. Muli akong napatingin sa babaeng peaceful na natutulog sa aking kama.



I go near her. Lumuhod ako sa tabi ng aking kama at tinitigan ang kanyang mukha. I carefully trace her features. Ang lambot lambot. Ang haba ng pilikmata nya. Nakakatuwa. The last time na nawili ako sa features ng isang babae ay kay Bliss pa noong una ko syang makita.



"What if ikaw ang una kong nakilala? Masaya kaya?"



Nagulat ako sa naibulong ko. Ano ba tong naiisip ko. Hindi to pwede. Minabuti kong bumaba na lang kesa titigan sya ng titigan.



"GoodMorning Summer"


"GoodMorning Mom"


"Kamusta na yung babaeng kasama mo?"


I smiled. Naalala ko kung paano nya ko tinulugan kahapon habang nagkukwento sya.


"She's fine Mom. She's still sleeping"

"What's with the smile, Son?"

"Dad! GoodMorning! Wala po Mom and I were talking about Autumn"

"Who's this Autumn Girl?"

"Yung kasama ko kagabi"


"Son are you inlove with her?"


"Dad naman alam mo namang mahal ko si Bliss"


"But it's about time to move on Son, you're already spend a year in agony. It's about time to became happy again"


"but --"


"ah eh GoodMorning po! Mauna na po ako"


"No iha eat breakfast first"


"Sige po"



She sat beside me. She smiled at me bago sumandok ng pagkain.


"Neng what's your name?"


"Autumn Rania Villamayor po"


"I'm Stephany Ford. Bricks Mom, ano bang nangyare sayo Iha at dinala ka ni Bricks dito kagabi na walang malay?"


"Ah yun po ba? Di ko rin po alam eh. Bakit nga ba?"


Tumingin sya sakin. I can't help it to laugh noong maalala ko ang nangyare.



"She's telling about her lovestory. Habang nagkukwento sya nagulat na lang ako na hindi na nya tinuloy akala ko hindi na nya kaya dahil umiiyak sya kaya napatingin ako sa kanya tapos bigla na lang syang natumba. Akala ko hinimatay na sya yun pala nakatulog"



I look at her hahaha ang cute nagba-blush sya. My parents just laugh about my story. Nakakatuwa ang cute nya hiyang hiya sya.



"It's okay Iha. Were sorry"


"nako okay lang po yun. Ganun po talaga ako. Pasensya na Bricks"


"No it's okay"


Nag-usap lang sila ni Mom and Dad. Nakikinig lang ako sa kanila.


"Hindi ka ba hinahanap sa inyo Iha?"


"OMY!! Nakuu kailangan ko na po palang umuwi. Nakalimutan ko na po si Mommy"


"Hahaha!! Okay lang yan Iha. Bricks ihatid mo na si Autumn"




I walked with her sa labas. Unbelievable talaga tong babaeng to. Nakalimutan nya ang Mommy nya. She's cute.



"I'll drive you home"



"No. Ipara mo nalang akong taxi. Thank you"



Then a cab pass by.




"Thanks Bricks 😘"






*dug dug dug dug*







She left me dumfounded. Ano ba tong nararamdaman ko? Hindi to pwede.



----------------------

Thanks For Reading 😉😉

Read. Comment. Vote. 😂😂

In Between Anger and Love [Turtle Update]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon