In Between Anger and Love [Turtle Update]

Lost Track 3

Agad akong bumaba sa aking sasakyan at pumasok sa loob ng bahay. After a year ngayon na lamang ulit ako nakatungtong sa bahay na ito. Sa bahay ng magulang ko.

"Summer, anak. Finally"

Niyakap nya ako ng sobrang higpit. Yung tipong ayaw na akong bitawan. I must admit I missed her hug. Namiss kong mayakap ang nanay ko.

"Anak I really missed you. Miss na miss ka ni mommy"

Muli nya akong niyakap. Sa pagkakataong ito tinugon ko ang yakap nya. Ang yakap nya na punong puno ng pagmamahal at assurance. Assurance na everything will always be okay.

"Look who's here"

I was stunned. Stunned by that voice.

"Anong ginagawa mo rito?"

"Raphael, ano ba? Tumigil ka nga"

"Tumigil ako Stephany? Bakit inisip ba nyang anak mo ang nararamdaman mo? Naten?"

"Raphael please"

He turned his back and headed his way to the kitchen. I was aware kung gaano ang naging sama ng loob sakin ni Daddy. I can't blame him.

"Sorry about your dad. Go upstairs, kindly call your sister. The dinner is ready"

umakyat ako sa taas at dumiretso sa kwarto ng kapatid ko. I miss this place.

"Ate! Kakain na daw"

"Bricks? OMYGOSH!! BRICKS!!"

She run towards me. Hindi parin sya nagbabago. She's still loud and irritating. Kumalas sya sa pagkakayakap sakin at tinitigan ako. After seconds tumungo sya.

"hey! What's wrong?"

"Sorry. Nailang lang ako sa mata mo. Tara na. Iniintay na nila tayo"

bumaba kami at umupo na para kumain ng hapunan. Mararamdaman mo pa rin ang tensyon sa pagitan namin ni Daddy.

"Summer anak how's your work?"

"It's fine Mom"

"Good for you. Anak its been a year wala ka na bang planong magmahal muli?"

"Mom Im okay. Hindi ko kayang palitan si Bliss"

Katahimikan ang nanaig sa amin. Natapos na ang pagkain ng hapunan na wala na muling nagtangkang umimik. Nagpunta ako sa veranda at doon naisipang magpalipas ng oras.

"Bakit gising ka pa?"

Shock registered in my face. It was my Dad.

"hindi pa ko inaantok"

"Sorry. Hindi mo naman masisisi si Daddy diba? Walang ama ang ginustong malayo sa anak nya. I felt useless kasi hindi ko man lang mapagaan ang loob mo. Tapos hindi ka pa umuuwi dito"

"Sorry Dad"

He hugged me. Alam ko kung gaano sya nagtampo sa akin. I must say I am still lucky because I have Mom and Dad.

Nahiga na ako sa aking kwarto. Sya nanaman ang iniisip ko.

"Hon, ayos na kami ni Daddy hindi na sya galit sa akin. Ingat ka dyan ah? Mahal na mahal kita"

Someone's POV

"Wala kang kasalanan sa nangyare. Bakit kailangan mo pang hanapin ang kamag anak noong sakay sa bridal car na yun? Wala kang kasalanan dun, aksidente yun. Stop wasting your time"

"Pero hindi kaya ng konsensya ko, Ma"

--------------------

Author's Note:

Nakuuu!!!! Sino kaya yun? Sya na kaya ang hinahanap ni Bricks? Let's find out. Keep reading 😂😂

Read. Comment. Be a Fan 😘😘