KRALLAR OYNAMAZ ( DÜZENLENİYOR )

8 . BİR PARÇA ET

Uras'ın etki alanından tamamiyle kurtulduğumu hisseder hissetmez iç sesim de , benliğimde bu yeni Yağmur Vurgunla ne yapacağımız konusunu açtı. Onlara ayak serçe parmağımın hücreleri de eşlik etti. Bu sefer haklılardı. Onlara dürüst bir şekilde basitçe açıklama yaptım.

" Bakın güzeller biliyorum 18 yıllık bir beraberligimiz var bu manyaklığın sebebini merak ediyor ve hatta akıl sağlığımdan şüphe duyuyorsunuz ancak inanin ben hala benim. Bu cevap sizi pek memnun etmesede durum ortada kısaca yeni versiyon Yağmur Vurgun da bu. "

Konuşmayı yerseniz mal bu kıvamına getirdiğim için iç organlarım bile beni yuhlar nitelikte birkaç şey diyordu. Kendi vücudumla olan kavgamın artık son bulmasını dileyerek son bir açıklama ile hepsinin çenesini kapattım.

" Millet !!! Icimdeki hatun büyüdü. Ve gelişen olaylar ile bu hatun da dönem dönem çıldırıyor. HATUNA SAYGI" dedim.

Böylece içindeki hângame de son buldu. Hepsi bana hak veren nidalar atıp hala nerde olduğunu bilmediğim dediklerine döndüler. Güldüm çünkü bu boyutta bir manyaklık her kula nasip olmazdı. Ali nin istediği şeyleri almak için evin ön tarafındaki büyük garajın kapısına geldiğimde duvardaki düğmeye basarak garajı açtım. Ve karşımda böyle bir bebek görmek vücut fonksiyonlarımı heyecana boğmuştu. Karşımdaki siyah Range Rover sport bir ilah edasıyla göz kırpıyordu. Tüm vücudum bu şahesere hayranlıkla baktı. Kendime gelip ağır adımlarla sırıtarak bagaja doğru ilerledim.

Bagajı açtığımda iki büyük siyah çanta vardı. Birinci çantayi biraz zorluk çekerek kaldırdım. Çantanın altında biraz daha küçük kırmızı bir çanta vardı. Yankı nın çantası olmalıydı bu. Küçük çantayıda alıp kenara kattım son çantayı almak için . Diğer büyük çantayı almak istedim ama yerinden bir gram bile oynamadı. Iki elimide zorlayarak çantayı tekrar almak istedim ama yine mümkün olmadı. Bu kadar ağır olan şeyi merak ettim.

Merakimı hemen sonlandırmak adına büyük siyah çantayi açtım. Ilk tepkim sadece ağzımı biraz açmak oldu. Sonra nefesini yavaşça verdim. Karşımdaki silah yığını neden çantayi kaldıramadığımı açıklıyordu.

Gözüme ilk çarpan Glock oldu. Sonra Brownick ve CZ 75. Iç sesim hemen tebrik etti. "Bravo sen ki periyodik cetveli hala tam ezbeleme ama bir çanta dolusu silahın adını saniyesinde say. Yağmur sen mi saydırırsın hafızana ben mi ? " dedi.

Iç sesime cevap vermeyi pas geçtim. Sonra silahların emliyetlerinin kapalı olduğunu ve içlerinde mermi bulunmadığınada onay verip fermuarı geri kapattım. Ic sesimse hala bir cevap bekliyordu. Ona istediği verdim " Bak muhalefet! ! dedim önce " Bu kadar soru sorman zaten yorgun olan bedenimi biraz daha yoruyor. Yani bu atışmalarımızı tabiki bende seviyorum ama iç ses sonra . Tamam mı? ? Soruna gelecek olursak Selim Vurgun ile 18 yıl geçirip silah adı bilmemek dünyaya hadsizlik olurdu. Abim normal bir adam olmadı ki hiç ve biz bu oyuncaklarla hep vakit geçirdik. Annem bile bu bebekleri görür görmez tanır. " dedim.

Iç sesim ise " Bu sefer haklısın dengesiz ruh seni alttan alıcam biraz " dedi. Akabinde deliğine geri dönüş yaptı. ( hala nerde olduğunu bilmiyorum o deliğin). Bu sırada garaja giren Bora yı kafamı ona çevirdiğimde fark ettim , önce gülümsedi sonra " Sen kendini yorma hiç ben alırım " dedi. Buna direk karşı çıktığımı belli etmek için kafamı iki yana salladım. Hemen küçük çantayi aldım önce , sonrada hafif olan diğer çantayi. Bora az önce belimi kıracak olan silah çantasını bir elma edasıyla eline aldı. Ben garajdan çıkmak üzereykende elimdeki büyük çantayi aldı.

Akabinde hemen sıcak bir gülümseme ile öne doğru elini uzatıp reverans yaptı. Kızmayı ve hatta sinirlenemeyi aklımdan geçirsemde çantanın ağırlığı ortadaydı ve ben omurgamı seviyordum. Evin önüne geldiğimizde kafamdaki yüzlerce sorudan biraz da olsa sıyrılıp sakinleştigimi fark ettim. Uras la yaşadığım şey beni sağlam bir Bakırköy yolcusu yapıyordu.