10. Bölüm: BADE

130 43 20
                                    

Multimedia: LİNA

Bartu'nun acı çektiğimi görmesi morelimi bozmuştu.
Ejder'in bana yaptıkları bir an aklıma geldi ve ağır ağır göz devirdim.

Kızların evinden çıkıp kendimi dışarı attım. Bir alt sokağa koşarak indim, bir taksi çevirip bindim.

Depoya gidiyordum.
Ejder'e soracak hesabım vardı sonuçta.

***

Çok ilginç ki deponun önünde dikili adamlar yoktu. Hızlıca depoya girip Ejder'i aramaya başladım.
O bu saatte genelde burada olurdu ama şu an yoktu.

Deponun ortasına doğru ilerlediğim anda arkamdan kapı kapandı.

"Ne oluyo lan!"

Hızlı adımlarla kapıya doğru koşup, tekmelemeye başladım.
Lanet olsun!
Kilitlenmişti.

"Bade, Bade...".

Arkamı döndüğümde Ejder üzerinde kaslarını belli eden bir gömlek, altında siyah bir pantalon bana bakıyordu.

"Pislik!"

"Biliyor musun?"

Cevap vermesi için sustum.

"Bir kız... Aşık olduğu adama pislik dermiş..."

Gerizekalı.

Ağır ağır yanına gittim. Gözlerimi gözlerinden ayırmamıştım. Sadece dimdik ayakta, gözleri bende, boynu sol tarafına yatık bana meydan okuyordu.

"Bay Arslan! Çok tipsizsin keşke ölsen. Bu dünyaya çok az faydan oldu. Bari ölerek bizlere bi' fayda sağlamış olsan!"

Dudaklarıma yaklaştı. Gözleri gözlerime değdi. Parmakları parmaklarımda gezinirken, "Ölmemi mi istiyorsunuz Küçük Hanım..."

"Evet..."

"Anladım..."

Hızlıca demir kapıyı açtı. Çıkmadan önce bana kısa bir bakış attı ve yere baktı.
Depo da öylece kalakaldım.

***

Eve geldiğim apartman girişinde durdum. Parka gitmeye kara vererek parka ilerledim.

Herzamanki oturduğum banka yaklaştığımda karşımda gördüğüm manzara ile dona kaldım.

Kızıl saçlı bir kız Bartu'nun dudaklarına yapışmıştı.
Bu kızıl saçlı kız Elvin'di.

***

Bartu Elvin'in kırmızı dudaklarından kendini geri çekti.
Elvin elini Bartu'nun ensesine koyarak kendine yaklaştırdı ve bir kere daha öptü.
Kendi geri çekerek, saçlarını arkaya attı ve Bartu'ya dahada yaklaştı.
Kırmızı dudaklarını Bartu'nun kulağına yaklaştırıp bir şeyler fısıldadı.
Ne yazıkki ben duyamadım.

Elvin ayağa kalkıp Bartu'ya göz kırptı ve koşar adımlarla uzaklaştı.

Bartu gülümseyerek benim olduğum tarafa baktı. Gülümsemesi anında yüzünden silinmişti.
'Bade?' Dediğini dudaklarını okuyarak anlamıştım.

Göz yaşımı sildim ve arkamı dönüp ilerledim.

Beni takip ettiğini adımı sayıklamasından anlamıştım.

"Bade! Bak göründüğü gibi değil!"

Arkamı hızlıca dönüp, donuk gözlerle Bartu'yu süzdüm.
"O kadar acınası bir durumdasınki..."

"Bade!"

"Sus! Bar- Adını ağzıma almaya layık görmediğim çocuk!"

Gözleri yer ile kavuştu. Bana bakacak cesareti bulamamıştı.

NÖTR ATOMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin