Hayatımda hiç magazinle işim olmamıştı.Bunlar çok olağandışıydı.Ama benimle her imkansız, olumsuzluk mümkündü tabi.Annemle soğuk olan aramızda iyice açılacaktı.Mutsuz olmayacaktım. Güçlüydüm ben.
***
Sare ile birbirimize bakıyorduk, yıllar önce hayallediğimiz şeyi şimdi yaşıyorduk.Sare psikoloji okuyacağı için fakültelerimiz farklıydı.Birbirimize gülümseyip "herşey harika olacak "dedikten sonra yollarımız ayrıldı.
***
Şu an ders saatine kadar biraz vaktim olduğu için tıp fakültemizi keşfe çıkmıştım.Büyük koridordaki panoya , öğrenci kulüplerine göz gezdiriyordum.Ve yanımdan geçen süliet bir an çok tanıdık gelmişti bana.Önemsemedim.Dersim boş olduğu ve bugün herkesin tanıdığı bir öğrencinin sunum yapacağını duyduğum için kendimi kampüsün konferans salonuna attım.
Ve bir zamanlar hayranı olduğum insan karşımdaydı.
****
Evet şu an konferans salonundaydık.Ve o projesini sunuyordu.Her cümlesini bitirdiğinde gözlerini benimkilerle buluşturuyordu.Yok yok kesinlikle bilerek yapıyordu.Aklımı yine karıştıracak.Beni yine üzecekti.Umutlanmak yoktu.Yoksa sonra yere çakılması büyük oluyordu.Fakat şu anda onu görmemin etkisiyle kabul ediyordum, ona fazlaca hayrandım , bu hayranlık başka yönlere çekilebilir miydi bilmiyordum.Ve buna daha fazla dayanamayacaktım.
" Hocam ,izninizle gitmem gerek." ben salondan ayrılırken son kez hocanın imalı bakışlarını ve onun anlam veremediğim bakışlarını gördüm.Koridorda yoğun düşüncelerle ilerlerken ayak seslerini duymamış olmalıyım ki kolumdaki elin sahibini yeni görebilmiştim.Gözlerime gizemli bir şey görüyormuş gibi bakıyordu.
"Beni hala seviyorsun." bunu söylerken ukalaca sırıtmayı ihmal etmemişti.
"Kolumu bırak" kolumu sallayıp çekip kurtulmuştum.Tabi bunda onun elini gevşetmeside etkili olmuştu.
Okulun otoparkına yürüyüp arabamın şöför koltuğuna geçtim .Aslında şu an Sare ' nin yanımda olması iyi olurdu ama onu ilk günden dersinden etmek istemiyordum.Büyük bir avmnin adresine internetten baktım.Navigasyon iyiki vardı.Bugün olanlardan sonra biraz çikolata biraz alışveriş beni mutlu edebilirdi.Okul zaten merkezi bir yerde olduğundan çabuk ulaşmıştım.Çantamı alıp indim.Baya büyük bir yerdi kafamı dağıtmak için idealdi.
Bir tesettür mağazası gördüğümde içeri daldım.Evet şu an ki psikoljiyle bütün mağazayı alabilirdim.Bele oturan sonsında hafif büyüyen kot bir elbise ,birde taba rengi dolgu topuk ayakkabı , topuklu ayakkabı benim için aşktı,sonra gözüme pembe kenarları dantelli güzel bir şal çarpdı.Kabine gidip giyinmek için sabırsızlanıyordum.
Kabinden çıktığımda karşımdaki aynaya memnun bir şekilde gülümsemiştim.Hemen üzerimi giyinip ,bu güzel şeyleri almalıydım.Kasada aldıklarımın barkodları sökülürken, bayana gülümsedim ve kredi kartımı uzattım.
"Kartınız iptal edilmiş hanımefendi" Annem ... Bana yıldırma politikası uyguluyordu.Tam çantamdaki nakite uzanıyordum ki bir el kasaya uzandı.
"Aa canım düğüne ne kaldı şurda ben ödeyeceğim,lütfen" yok yok gevşekliğin yanında birde gerizekalıydı bu çocuk.
"Ne saçma..." derken kasiyer kredi kartını almıştı bile.Poşeti aldı ve benimle yürümeye başladı.
"Ne saçmalıyorsun sen ,derdin ne?"
"Belkide Allah söyletmiştir ne dersin?" bu seferki sırıtış sevimliydi sanki.Allahım gülüşü çok güzeldi.Kalbim sanki horon tepiyordu.
Kalbim hemen sakinleş ona güvenemeyiz.Güvenemediğimiz birini de sevemeyiz.
"Gülümsüyorsun,boşa gurur yapıp direnme burda hala ben varım" bunu söylerken elini göğsümle omzumun arasındaki boşluğa koymuştu.Ve sinirlerim tepeme maraton koşmaya başlamıştı.
"Sen bana nasıl dokunursun?" bunu söylerken istemsizce sesimi yükseltmiştim.Arkama bakmadan koşmaya başlamıştım.Kalbim yüzünden ona kapılmaya oldukça müsaittim.Pişman olmak istemiyordum.Ona güvenemezdim.
Ben onu çok sevmiştim.Onunla okulun mescidinde ilk göz göze geldiğimiz an.Siyaha çok yakın gözleri.Gülüşü.Duygularımı şarkıyla öğrendiğinde tepkisi
"Bilmiyorum, biliyor musun ama benim görüştüğüm biri var." olmuştu.Ben kısa süreli bir depresyona girmiştim.Sizin sevdiğiniz kişi sizi sevmiyorsa duygularınızda ister istemez soğuma oluyordu.Ve o okulunu değiştirmişti.Hiç aklımda olmadığı zaman okula uğrayıp aklıma tekrar girmeyi ihmal etmiyordu hala.
Şimdi ne yüzle karşımdaydı?Yine beni kırıp dökecek miydi?Benle resmen dalga mı geçecekti?İnsanlar değişmezdi, ben onlara aptal gibi 3. ve 4. şansıda verirdim ama artık o fazla iyimser ,aptal kız olamazdım.
O değişmezdi,değişemezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANIMDA SEN OLMAYINCA
RomanceMutsuz ve sevgisiz bir hayata sahip birinin nasıl toz pembe hayalleri olabilirdiki?? Kapkaranlık ,umutsuz , hiç bir zaman mutlu olamayacağınızı sandığınız hayatınız ya size koskocaman bir sürpriz hazırlıyorsa? Hayattan hiç bir beklentisi olmayan, mu...
