YANIMDA SEN OLMAYINCA

Acıma Aşığım.

Keşke bu kadar acım olmasaydın.Ben seni acım ol diye sevmemiştim.

Büşra fazla samimi olmasakta iyi bir kızdı.Evi yolumun üstüydü, geçerken onu da bırakıyordum.Muhhabbeti iyiydi.
Bugün konuşurken hayatımın gerçeklerini yüzüme vuracağından habersizdim.
Büşra büyük bir mutlulukla 3,4  yıldır tanıdığı, 2 kez çıkıp ayrıldığı sevgilisiyle tekrar barıştığını anlatıyordu.
Bende onun kelimelerine yetişmeye çalışıyordum. Bu arada ailem umursamaz ve fazlaca mutsuz tavrımdan dolayı üzerimdeki boykotu kaldırmıştı.Büşra'nın ağzından çıkan 2 hece beni daldığım iç dünyamdan uyandırdı.
  "Burak mı dedin?"

  "Evet, Burak. Sizin üniversitede inşaat mühendisliği okuyor, hatta."

Hayatınızın bazı anlarında kelimeler uğultulara dönüşür.Sanki beyniniz çok acı çekeceğini anlayıp bir süreliğine fonksiyonlarını durdurur.Bende o anı yaşıyordum. Büşra'nın evine gelmiştik.
 
  "Dur fotoğraflarımızı göstereyim."

Derin derin nefes almaya başlamıştım, bile.Ve o arabanın içindeki kısa zamanda tüm fotoğrafları göstermişti.Umrunda bile olmadığım adam ona kocaman gülümsemiş, omzuna yatmıştı.

"Geçmişte bazı yanlışları oldu.Tekrarlamasından korkuyorum.Doğru insan değil, biliyorum.Ama seviyorum. "

"Bazen kalbini dinlemen gerekir.Kimseyi dinleme.Gecmişe takılıpta hep kötü bişey olacağını düşünme."dedim.

"Haklısın."dedi.

"Mutlu olun, hayırlısı olsun inşallah. "dedim.

Bana asaletimden dolayı plaket verilmesi gerekiyordu.Benim kalbimi paramparça eden adam başkasına 32 diş sırıtıyor, omzuna yatabiliyor, bana   manzara olabilecek gülüşünü ona sunuyordu.

Daha öncede yanında birini görmüştüm ama o kız hem görünüş hem karakter olarak benden uzaktı.

Büşra kapalıydı . Tanıdığım kadarıyla da karakterli bir kızdı.Bende şimdiye  kadar sıcak davranmış, iyi arkadaş olabileceğimizi düşünmüştüm.

Sare düğün hazırlıklarından benimle ilgilenemiyordu.

                           ***

Sare' nin düğün günü gelip çatmıştı.Hazırlıklar sırasında Asaf'ın en yakın arkadaşı Deniz'le baya yakın olmuştuk ama arkadaş olarak, en azından benim açımdan.Ve Asaf'ın en yakın arkadaşı benim boykotuma sebep olan zengin çocuktu.Bu kadar gıcık olurken nasıl anlaşmaya başlamıştım onuda anlamamıştım ama.Şimdi düğün mekanından içeri giriyorduk.Deniz girmem için kolunu uzatmıştı.Hepimiz gelin odasına toplanmıştık.Deniz

"Hanımlar mest olduk bu ne güzellik!" dedi.Biri için çok acı çektiğiniz de sizi güldüren biri daha fazla dikkatinizi çekiyor.Bende şu an öyleydim.

"Güzel bakan güzel görür." dedim.

"Ooo gençler anlayalım yani." dedi, Asaf hemen.Kahkaha attılar hep birlikte ama ben bu durumdan biraz rahatsızdım.Deniz

"Gelin damadı yalnız bırakalım biraz."dedi bana.

"Peki madem." dedim.Deniz'le kol kola sahilde yürümeye başladık.Düğün mekanı küçük salaş bir yerdi.Asıl masalar organizasyon sahildeydi.

"Niye durgunlaştın ?"dedi,Deniz.

"Hiç öyle dalmışım."

"Öylesine dalmayacağını bilecek kadar tanıyorum seni."

"Belki bir gün anlatırım."dedim.Ellerini elime kenetledi.Uzun zaman birini bekleyince,biri için ağlayınca sığınacak güvenli bir liman arıyordu çoğu kız,bende onlardan biriydim.Sessizce başımın okşanmasını bekliyordum.

Davetliler masaları doldurmuştu."Asaf ile Sare 'yi alalım artık."dedim.

Odanın kapısını sessizce açtık.İkimizde muzurluk yapmayı seviyorduk.Ve gördüğümüz manzarayla Deniz'le göz göze geldik.Asaf ile Sare gözlerinin içine bakarak sessiz sessiz ağlıyordu.Ben aşık olduğum adamla bu sahneleri yaşayamayacaktım Allâh'tan bir mucize gelmezse.

"Bu duygusal anı bölmek istemezdik ama artık yavaş yavaş gelseniz iyi olur.Davetliler tamam."dedim.

"Biz sahile gidelim siz de arkamızdan gelirsiniz."dedi ,Asaf.Kol kola gelin ve damadın yürüyeceği mum ışıklarıyla bezeli yoldan yürüyorduk.Ve tanıdık siyaha yakın gözler gözlerimi buldu.Birde yanında Büşra.Bunlar da nerden çıkmıştı şimdi.Deniz ile yerimize oturduk.Bu gecenin uzun olacağı şimdiden belliydi.

Hikayenin ismi ve kapağı pek içime sinmiyor.Önerilerinizi beklerim.😊
Birde biraz yorum alırsam olumlu yada olumsuz beni çok mutlu edeceğinizi belirtmek isterim.Düşünceleriniz benim için önemli.😘