Pamuk Şeker

6. Kıskançlık

Oylar yerlerde sürünüyor mu ne? Üzdünüz.

---

Çantasını yere atarak odasına koştu Ali. Yine bütün gününü evde geçirecekti!

Eymen'le kavga ettiğinden beri cezalıydı ve evden-okula, okuldan-eve gitmekten başka hiç bir şey yapmasına izin vermiyordu Sevilay.
Babasına yalvarsa, babasının işten eve geldiği yoktu günlerdir.

Selin'in yüzünü bile görmemişti doğru düzgün.

Üstündeki formaların buruşmasını umursamayarak kendini yatağa attı. Eymen'le yine atışmışlardı bugün, annesinden saklayacaktı.

Gözlerini tavana dikti.

Ne zaman bitecekti cezası?

Uzun süre aynı noktaya bakmaktan ötürü görüntü bulanıklaştığında başını iki yana salladı. Keşke hep altı yaşında kalsaydı..

🍭

"Sadece beş dakika Sevilay teyze, lütfen! Bir şey göstereceğim n'olur.." Kapının önünde dikilmekten bunaldığını belli eden bir ses tonuyla tekrar ısrar ettiğinde Sevilay pes edercesine ona baktı.

"İyi tamam, ama yanlızca beş dakika, Ali cezalı unutma." Selin mutlulukla içeri geçerek Ali'nin odasına ilerledi.

"Maviiiş! Uyuyor musun yoksa?" Kapıya vurarak gözlerini kıstı. "Heyo! Ali!" Kapı çok geçmeden açıldığında karşısında uyumaktan saçı başı dağılmış Ali'yi gördü.

"Selin?"

"Ya üf cidden uyumuşsun pis. Çık önümden bak sana ne göstericem." Ali'yi kenara ittirerek odaya girdi ve dağınık olan yatağın üstüne çıktı.

"Ne göstericeksin?" Ali uykulu gözlerle karşısına dikildiğinde, sırıtarak cebinden annesinin telefonunu çıkardı.

"Annemin telefonuna oyun yüklettim!" Abartılı sevinci sesine de yansırken Ali ona anlamsız bakışlar atmayı sürdürdü.

"Eee?"

"Eee'si, artık bende oynayabilirim."

"Selin bunun için mi uyandırdın yani beni?" Mutsuzca yatağına geri yattığında Selin şaşkınca ona baktı.

"Ya Ali! Yüzünü bile görmüyorum zaten," Kendini Ali'nin üstüne attı. "özledim!"

"Selin uykum var, hem ben cezalıyım annem senin gelmene nasıl izin verdi?" Yastığı gömdüğü kafası sesinin boğuk çıkmasını sağlarken gözlerini kapattı.

"İzin aldım birazcık, kalk Aliş ya! Okulu anlat bana, güzel mi?"

"İğrenç." Selin yüzünü buruşturarak kendini geri çekti.

"İyi Ali." Oflayarak gözlerini açtı Ali.

"Ne anlatmamı bekliyorsun? Okul iğrenç birşey, ayrıca daha ilk hafta bitmeden iki kere kavgaya bulaştım. Şu ana kadar tek iyi giden şey Kumsal'la arkadaş olmam başka da bir şey yok." Kumsal lafıyla beraber tüm trip atan hücreleri yerini merak hücrelerine bırakırken Ali'ye doğru eğildi.

"Kumsal mı? O kim be."

"Sıra arkadaşım, Eymen'in de kardeşi."

"Iyy, onunla mı oturuyorsun! İğrenç."

"Yo bence çok iyi birisi."

"Ben ondan daha güzelim!"

"Ama o senden daha güzel resim çiziyor, hatta bana bile çizdi."