Pamuk Şeker

5. | Kesit

Merhaba..! Şimdi hepinizden teker teker özür dilerim. Ama bu günlerde çok iğrenç bir şekilde berbat günler geçiriyorum. Anne baba mı desem, arkadaşlar mı desem, kardeş mi desem?

Hepsi birbirinden hoş olmayan şeyler olduğu için bırakın yeni bölüm yazmayı telefonu elime bile almıyorum doğru düzgün.

Çok özür dilerim beklettiğim için. 🙏

Sövmezseniz eğer bir süre daha bekleteceğim sizi, çok çok özür dilerim tekrardan. Ama şöyle ki, o bekleme süresince size kısa bir kesit bırakayım yeni bölümle ilgili.

Yeni kapak hakkındaki görüşlerinizi de belirtirseniz çok mutlu olurum!

Affedin bu seferlik beni.. 😢💘

--

"Bana bak Ali, daha okulun ilk gününden senin gibilerle uğraşamayız tamam? Asıl sen kes sesini otur yerine."

"Sen kimsin de bana emir veriyorsun?"

"Kimsem kimim oğlum sanane?"

"Ya Eymen tamam ne gidiyorsunuz çocuğun üstüne?"

"Sen karışma Kumsal."

"Ne o, kardeşine laf gelsin istemez misin yoksa?" Ali'nin bu lafı üzerine Eymen tekmesini ona geçirdiğinde Kumsal sinirle yanlarına geldi.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen gerizekalı!" Abisinin bir şey söylemesini beklemeden arkasını döndü ve Ali'nin yanına eğildi.

"Ali, iyi misin?" Kumsal'ın elini iterek ayağa kalktı ve vakit kaybetmeden Eymen'i arkasındaki sıraya itti.

"Ebeni siktirtme defol git!" Sınıftan uğultular yükselmeye başladığında, Eymen sıraya vuran başını tutarak zorlukla ayağa kalktı.

"Seni müdüre söyleyeceğim!"

"Git annene de söyle! Senden mi korkucam?" Eymen son hareketini yaparak masasındaki defteri Ali'nin suratına attığında, Ali yanağını tutarak tekrar yere düştü.

"Ah!"

"Ya yeter artık! Defol git sende Eymen! Herşeyi uzatmasana!" Kumsal Eymen'i iterek sınıftan çıkardı ve hızla Ali'nin yanına geri döndü.

"Ali, Ali bana bak bi'. Elini çek yanağından." Etraf dağılırken Ali elini yanağından çekerek Kumsal'a baktı. "Hii! Ali n'olmuş yanağına böyle!" Eline bulaşan kana daha sonra tekrar Kumsal'a baktı.

"Kalk, Ali kalk hadi! Gel öğretmene söyleyelim, baksana kesilmiş!" Elindeki kanı tişörtüne silerek başını iki yana salladı.

"Ge-gerek yok ya."

"Olmaz, olmaz bekle." Kumsal kendi çantasından annesinin koyduğu pamuğu getirerek Ali'nin yanına geri oturdu. "Gel ben temizleyeyim."

Ali bir elindeki pamuğa bir de Kumsal'ın yüzüne baktı.

"Ne yapacaksın?" Pamuğu Ali'nin yarasına bastırarak gülümsedi Kumsal.

"Yaranı temizleyelim, annem öğretmişti. Hiç acıtmam ben." Başıyla onaylayarak gözlerini kapattı Ali. "Eymen hep gıcıktır zaten, evde de öyle. Hep kavga eder."

"Görücek o gününü." Gözlerini tekrar Kumsal'a dikti.

"Boşver, bulaşma. Ben anneme şikâyet ederim onu." Gülümsemesine karşılık vererek başını eğdi Ali.

"Annem de bana kızacak, ilk günden kavga çıkardım diye."

"Bir şey olmaz, hem senin suçun değildi ki." Göz göze geldiklerinde güldü Kumsal. "Gözlerin de ne kadar güzelmiş. Maviş diyen var mı hiç sana?"

"Hıı, Selin der." Kanı temizleme işi bittiğinde yara bandını yapıştırdı minik elleriyle.

"Selin kim?"

"Arkadaşım, aynı sokakta oturuyoruz da." Gülümseyerek ayağa kalktı ve elini Ali'ye uzattı.

"Gel hadi, Maviş." Gözlerini devirerek güldü Ali ve elini tutarak ayağa kalktı.

"Ali Mertoğlu?" Kapıdan ona seslenen müdürü gördüğünde ofladı.

"Harika,"

"Odama Ali ve Eymen." Elini Kumsal'ın elinden çekerek saçlarını düzeltti.

"Cidden harika, ilk günden.."

🍭

Kumsal ve Eymen'e, merhaba! 😂😏

En kısa zamanda görüşmek üzere! 🙏🙈🙋