Üvey Abim (FİNAL OLDU)

21.bölüm

Alevin ağzından devam

Anlam veremiyecek şekilde Topağa bakıyodumki yine kolumdan tuttu ve sürükleyerek kendi odasına soktu.Korkmaya başlasam iyi olucak.

Bana dokunmaz dimi ?

Yok ya yapmaz öyle şey diye düşünürken beni ittirmesiyle yattakla buluşmam bir oldu.
Korku dolu gözlerle ona bakıyorum ama o sanki karşısında en büyük düşmanı varmışcasına bakıyor.

Tam kalkmaya yelkenciltimki Toprak karnıma gücünü verden oturur vaziyette bana baktı ve tişortümün altlarından tuttu.

"Toprak kendine gel ne yapıyorsun?"dedim altında çırpınarak.

"Kes sesini"dedi ve ne kadar çırpınsamda tişortümü çıkardı.Şuan utanmaktan beter oldum.Sadece südyenle kaldım.

Toprak kendi tişortünüde bir çırpıda çıkardı ve bonuma doğru yaklaştı.

Tan boynumdan öpücekken kullağıma yaklaştı ve

"Benim olmana az kaldı Alev."dediğinde olduğum yerde kitlendim.

Ne bişey diyebiliyorum ne çırpınabiliyorum.

"Toprak yapmazsın dimi.Bana zorla sahip olmazsın dimi"dedim ama toprak boynumu sömürmeye başlamıştı bile.Zaten duymazdı çünkü çok kısık bir şekilde söyledim

Toprak bana erkekliğini bastırınca kendime geldim ve çırpınıp ağlamaya başladım.

Toprak altımdaki şortun düğmesini açtığında gerçekten çok kötü hisettim.

Çırpınmama rahmen onuda bir çırpıda çıkardı.Şuan karşısında südyen kilot kaldım ve artık utanmayı geçtim daha çok korkmaya başladım.Keşke hapımı içmeseydim.

Benim ağlamam şiddetlendi.Toprak pantolonunu da çıkardı ve vücudumu emmeye başladı.

"İmdaaattt yardım edin nolur.Tooprak dur nolur dur.Yapma nolur yapma Toprak lütfen."diye avazım çıktığı kadar bağırdım ama Toprak durmayı bırak daha çok hızlandı.

Elini belimin arkasına götürdü ve südyenimin kancasını açmasıyla kapının zili çalması bir oldu.Toprak duraksadı ve üstümden kalktı.Hemen ayağı kalktım ve südyenimi taktım.

Fırsat bilip elbiselerimi alıp odaya koştum.

"Kaç bakalım Alev hanım elbet bize gelenler gidicek"

Kapıyı kapattım ve kitledim. Yere otudum ve ayaklarımı kendime çektim.Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

Hayla inanamıyorum az kalsın Toprak bekaretimi alıcaktı.Ne yapardım o zaman.Ağlamam şiddetlenince nefes almam zorlaştı.Yavaş hareketlerle ayağı kalktm ve ilacımdan bitaniçtim.

Şimdi nasıl bu evde uyucam.Nasıl aşağı inicem.Toprağı gerçekten bugün tanıdım.Nasıl iğrenç olduğunu anladım.

Banyoya girdim ve küveti doldurdum.

Kendimi çok kötü hissediyorum.Düşündükçe ağlamam şiddetleniyor.

Banyodan çıktıktan sonra üstüme siyah şort üstüne boğazımı kapatan bi tişort giyindim.Boğazım göğüsümün üstü heryerim mosmordu.saçlarımı kuruttum ve yatağa uzandım.O arada kapım çaldı.

"Alev benim Doruk müsaitmisin"

Kalktım ve kapıyı açtım.

"Gel Doruk"

"İyimisin?"

"İyiyim ya biraz yorgunum"

"Hmm anladım"

"Bişey mi oldu Doruk?"

"Imm evet ya sana bişey sorcaktım"dedi ensesini kaşıyarak.

"Buyur"

"Şey ımm bu akşam seni dışarı çıkarı çıkarmak istiyorum"

Tam cevap vericekken

"Hayır gelemez"

Arkadaşlar yapicam zamanım fazla olmuyor bu yüzden bölümler gecikiyor.Vote ve Yorum yapmayı unutmayın.Öpüldünüz :)