DÜŞE KALKA AŞK..!

Ziyaret (6.BÖLÜM)

Özlediğim telefon sesiyle açtım bugün gözlerimi. Odama vuran güneş ışıkları hasret kaldığım en güzel olaydı. Yumuşacık yatağımda uyanmak nede güzel bişeymiş öyle. Yatağımdan doğrulup bugün yapıcaklarımı düşündüm. Önce kahvaltı yapıp toygarın yanına gidicektim. Annemin odaya girmesiyle bakışlarımı ona çevirip özlemle baktım. Canım annem benim ne kadar da üzülmüş ben yokken.

-Meleğimm hadi gel kahvaltı hazır

-Tamam annem geliyorum

Annemle ilişkimiz her zaman çok iyi oldu. Yaptığım şey kötüde olsa hep arkamdaydı. Bi dost gibi arkadaş gibi bana karşı. Ustüme hırkamı geçirip mutfağa geçtim. Annemin nefis sucuklu yumurtası beni kendime getirdi sonunda. Annemle mutlu.bi kahvaltı sofrasından sonra salona geçip camdan dışarıyı izledim. Herşey aynıydı. Peçete satan suriyeli küçük hasan, kuaförden çıkmayan semra abla ve bakkal kemal abi. Hepsi yerindeydi. Arkadaşlarım okula gittiler. Bende üstümü giyip toygarın yanına gitmek için odama yürüdüm.

Siyah jeanimle pudra pembesi tsortumu giyip deri ceketimi de aldıktan sonra hazırdım. Ordaki otlar ve haşerattan korunmak için hava sıcak olsa da yarım botlarımı giydim. Anneme biraz dolaşıcağımı söyleyip kendimi dışarıya attım.

Ormana gitsem bile onu nasıl görücem. Bana bu kadar iyilik yapan bi insanı hiç tanımıyomuş gibi yapmak çok acımasızca olur. Derin derin bakan gozleri bana balkız demesi cok hoşuma gidiyo. Böyle bi insanın hayatimda olması beni mutlu ederdi. Ama ordan çıkmayi istemiyo. Ikna edebilirsem ne mutlu bana.

Yolda giderken karşıdan elinde cicekle gelen Enesi gordum. Benim ona baktığımı görunce gülumseyip bana doğru hizla yürüdü.

-Selam ece nasılsın çok korkuttun bizi, diyip sıkmam için elini uzattı.

-Iyiyim saol beni sen bulmuşsun tesekkur ederim, diyerek kibarca elini sıktım.

-Kahvaltı edelimmi henüz etmedim hem sohbet etmiş oluruz,diye bi soru yöneltti kabul etmemi isteyen bakışlar atarak.

Aslında istemesem de beni nasil buldugunu sorup merakımı gidermek için kabul edebilirim."Tamam gidelim" diyip beraberce evin yakınındaki kahvaltı yerine geldik. Enes bana karşı kibar ama aslinda capkin ve kaba biriydi. Bana iyi bi arkadaş olabilirdi ama sevgili aslaa..!

Gel şöyle oturalım" sorusunu soran Enese bakıp başımı tamam anlamında salladıktan sonra oraya doğru yöneldik.

Kahvaltıda yumurta tost ve ceşitli kahvaltılıklar vardı. Enes tam karşıma oturmuş çay bardagımi bana uzatıyodu. Kahvaltı yaptığım için pek yemeyi düşünmüyodum.

"Buranin reçeli çok hoş istersen bi tadına bak" diyip ekmek sepetini bana doğru uzattı.

Bi parça ekmek aldiktan sonra aklima toygar geldi. Onunla beraber yediğimiz ekmekler ve yaptığımız sporlar. Ekmeğin yumuşak yerini alıp sert yerini Enese verdim ve tepkisini izlemeye başladım. Çünkü bunu toygara yaptığımda hiç bişey demeden yemişti. Acaba Enes ne yapıcak..?

-Enes sen burasıni yermisin, diyip uzattım sert olan yerini.

-Ben yiyemem ki yeme boşver kalsın yiyecek birini bulurlar elbette.

Aldığım cevap karşısında çokta şaşırmadım. Toygar böyle yapmamıştı. O hemen kabul etmişti. Şimdi niye Enesten sevgili olamıyacağını iyice anladım. Ne yani Toygardan sevgili olurmuydu bana..? Ne de güzel olurdu aslında. Ne diyorum ben yaa o ordan asla çıkmaz.

Uzun uzun ayrıca sıkılarak Enesin ben yokken yaptıklarını dinledikten sonra masadan kalktık. İşim oldugunu soyleyip yanindan ayrıldım. Iyi cocukmus aslında ama dedigim gibi benlik degil.