Mutlaka medya ile okuyun 😊
----
Saçlarımı savuran şiddetli rüzgara karşı yüzümü yukarı kaldırıp soğuğu daha iyi hissetmeye çalıştım. Bir müddet öyle kaldıktan sonra aşağıya baktım. Her şeyi, herkesi görüyordum. Fakat ben görünmezdim, görünemezdim. İstediğimi yapamaz, arkadaş edinemez, kimseye güvenemezdim. Bana engel olacak hiç bir şeyi yapamazdım. İleriye baktım. İnsanlara, arabalara, binalara. Ne yaşama inancı vardı ne de istek. Şu anda bulunduğum büyük binanın çatısından kendimi atsam kendime en büyük iyiliği yaparım büyük ihtimalle. Çatının kenarlarında yürümeye başladım. Fakat bunu yapamam. Almam gereken bir intikam, açıklığa kavuşturmam gereken gerçekler varken gidemem. Derin bir nefes aldım. Canım yanıyor fakat bu işte tek başımayım. Kimseyi bulaştıramam, kimseyi mahvedemem. Ablamı kaybetmemek uğruna ona gerçekleri dahi anlatmadığım halde şimdi bunu ona yapamam. Kendi enkazıma kimseyi bulaştırmamak için bırakmıştım herkesi. Kardeşten daha öteye koyduğum insanları, abimi, ablamı. Sert bir şekilde uzağıma ittim herkesi. Onların iyiliği için. En sonunda iki kenarın birleştiği en uç kısma geldiğimde durdum. Birer damla aktı gözlerimden. Duygusuz olmak istemiyorum. Kötü olmak istemiyorum. Bu hayatı istemiyorum. Hayatımı istiyorum.
"Özür dilerim."
---
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kör Nokta
ActionSevdiğiniz insanlar için en fazla ne yapabilirsiniz? Onlara sürprizler hazırlamak? Onlar için hayatı kolaylaştırmak? Mira sevdikleri için hayatından vaz geçmiş bir kız. 5 yıl boyunca saklanmış ve herkes onu ölü bilmiş. Peki ya sonra?
