Maddison Blite's POV
~Sabi nga nila, minsan para di ka na masaktan, kailangan mo silang iwan.
Kinain ko naman yung pancake. Gutom na me talaga -_-
Pero naiinis parin ako sa kanya! Kala nya hindi na ako magagalit ng dahil lang sa pinakain nya ako.
"M-maddison.."
"ANO? MANGGUGULO KA NANAMAN! MAY PAAWA EFFECT KA PA! BWISIT TALAGA KAYONG MGA NERD KAYO!"
"PWEDE BA? TIGILAN MO NA YANG KAKASABI MO NG NERD! BAKIT? ANO VANG NAGAWA NAMIN SAYO? ANO BANG PROBLEMA MO? BAKIT KA BA GANYAN? KAHIT PANGALAWANG ARAW KO PA LANG, PINUNO MO NA AKO. AYOKO NAMANG MAGALIT SAYO KASE...KASE ANO..KASE IKAW YUNG REYNA NILA BAKA BUGBUGIN ULIT AKO"
"HOY MR. NERD! WALA KANG KARAPATANG PAGALITAN AKO UNDERSTOOD? YUN PALA EH, REYNA AKO! PERO NG DAHIL SAYO UNTI-UNTING NAWAWALA YUNG TITULO KO! IF I WERE YOU BACK OFF BITCH!"
Bwisit sya. Humanda ka sa kamay nila Alejandro mamaya.
Bumalik na ako sa klase at buti naman marunong makiramdam yung Nerd na yun dahil kung hindi, mapapatay ko na sya. Lumipat sya ng upuan. Sa likod kung saan nakaupo ang mga nasa kawalan.
-_-
Pagkatapos nung klase, balik sa dating gawi, ANG HINATAYIN ANG NERD AT BUGBUGIN.
"A-ANO NANAMAN BA? AAHHH!! TAMA NA! MAAWA KAYO"
Sigaw ni Mr. Nerd. Yan ang bagay sayo Nerddyyy..
*evil grin*
"MADDISON?"
Tanong nya na mukhang nagtataka pa -_-
"Bakit? Sino pa ba?Oh kayong mga tangang estudynate dito?! Nakikita nyo ba? Sinabi ko naman sa inyo, walang ligar ang mga baliw na kagaya nyo. Palibhasa mga mukhang pera kayo. Tama diba? Kaya sige, ibash nyo at kayo ng susunod dito!"
pananakot ko at sinampal si Mr. Nerdy.
Bwisit -_-
"B-bakit ka ba g-ganyan?"
Yan nanaman? Arrgghh!!
"Ano bang pake mong peste ka?! Nerd ka na nga, tanong ka pa ng tanong ng mga walang kwentang bagay!"
Nag walk out na ako.
Tapos eto nanaman? Uuwi nanaman ako? Bakit? Sinong nagsabing uuwi ako?
Pumunta kami nila Alejandro sa bar. Sayawan, kantahan, halikan, hipuan, bastusan lahat na. Gusto kong mawala ng stress ko leche.
Nagulat naman ako ng hawakan ako ni Alejandro sa bewang ko.
"Dance?"
alok nya sakin.
"Nagtanong ka pa? Eh kung bitawan mo yang bewang ko! Get off!"
tinulak ko sya at patuloy lang ako sa pag-inom.
Alejandro Trev's POV
Kahit masakit, ok lang.
Kahit sobra na, ok lang. Naniniwala kase akong hangga't di ka sumusuko, lahat pwedeng magbago.
Kaya eto ako, kahit bad boy may kahinaan ako.
Walang iba kundi si Maddi.
"Nakakainis sila. Akala ko, kapag ganun yung nangyari, sisikat ako. Pero yun pala, mag-iiba yung tingin nila sakin. May masama ba akong nagawa? Ano? Sabihin mo naman oh"
Lahat naman siguro malulungkot kapag yung taong mahal mo nasasaktan o kaya nalulungkot.
"Hayaan mo na sila Maddi, ako ng bahala. Kaya pwede ba, tumahan ka na. Kung ako sayo, 'wag ka ng umiyak. Sayang lang luha mo. Halika nga dito"
Sabi nila, kaligayan ang madampihan ng kahit na anong parte ng katawan ng mahal mo, kaya nung niyakap nya ako, para akong sasabog na ewan.
Iba talaga kapag may tama ka. Umamin ako nung 3rd na year na kami. Kaso that year, nalaman kong hinahabol-habol na nya si Luke.
"Akala ko ba titigil ka na? Akala ko ba naiinis ka sa kanila?"
galit kong sabi kay Maddi.
"Alejandro, I'm sorry. Pero kahit ganun may nabuong feelings ako para sa kanya! Hayaan mo na ako"
"Ganun ba? Pero paano ako? Sabihin mo, kakalimutan mo na lang basta basta yung pinagsamahan natin for almost 3 years?!"
"Alejandro..."
Umalis na ako at kinabukasan ng uwian, binugbog ko yung tropa ni Luke. Sa ngayon, hindi ko mabugbog si Luke dahil ayokong masaktan si Maddi.
Kase sabe nga nila, masasaktan din yung taong nagmamahal sa taong sasaktan mo.
Kaya ayoko ko. Ayoko.
"Maddi, stop it"
nagulat naman ako ng may humawak kay Maddi.
"LUKE?"
