Daar zat ik dan. Midden in een bos, niet in Nederland dat was zeker. "Julian?" wild keek ik om me heen om zijn aanwezigheid op te sporen. Er was een sterke energie bron vanachter een boom, gelukkig hij was er.
"Weet je, jij bent niet de enige die treurt."
Ik krabbelde overeind en liep in de richting van de boom. "Ik, weet het Julian."
Hij stond tegen de boom aan geleund. Zijn gespierde bovenlichaam was goed te zien door het strakke T-shirt.
"Hoi, we meet again."
Ik keek naar hem op. "Altijd toch?"
Het bleef lang stil voordat hij antwoord gaf. "Maybe..."
Ik keek hem verward aan, er was iets mis. "Wat gaat er gebeuren? Wat is er?!"
Weer een lange pauze, ik werd er nerveus van. "Ik blijf hier even rondhangen. Don't get lonely."
"Wat!!??" Maar voordat ik antwoord kreeg was ik al weer terug in mijn bed.
JE LEEST
Leven (On Hold)
FantasyWat als je telkens word herinnerd word aan het verleden? Daar weet Shirley alles van. Ze ziet haar dode vrienden. Als ze dan haar beste vriend verliest, gaat ze eraan onderdoor. Wanneer ze eindelijk denkt dat alles weer een beetje handelbaar wordt...
