KOOKMIN ✎ MY YOUTH IS YOURS

WEEK 1 : First Impression

* เขียนในโปรเจค #บังทันวีคลี่ นะเคิ้บตัวเอง

อาทิตย์นี้เรียกได้ว่าเป็นอาทิตย์ที่วัยเด็กวัยรุ่นวัยเรียนกว่าครึ่งประเทศเกลียดมากที่สุดในรอบปี

วันเเรกของการเปิดเทอม...

"ผมไปก่อนนะ!!" เสียงทุ้มของเด็กหนุ่มมัธยมปลายลอยมาพร้อมเสียงลงบันไดทั่กๆ

"เดี๋ยว เเล้วข้าวเช้าล่ะจองกุก!" คุณนายจอนชะโงกหน้าออกมาจากครัว

"ผมรีบเเม่ เดี๋ยวหาอะไรกินเองไม่ต้องห่วง" ร่างสูงใหญ่นั่งใส่รองเท้าอย่างรีบร้อน เสียงนาฬิกานกที่บ้านส่งเสียงบอกเวลาเเปดโมงเช้ายิ่งทำให้เด็กหนุ่มประสาทเสีย

"ไปจริงเเล้วนะครับ" คนเป็นลูกชายหัวเราะร่วน จองกุกหันไปหอมเเก้มผู้เป็นมารดาก่อนจะรีบวิ่งออกจากบ้านจนสะดุดหน้าทิ่มตามประสาคนซุ่มซ่าม ใบหน้าคมหันมายิ้มเเหยๆเป็นรอบสุดท้ายก่อนจะขึ้นจักรยานเเล้วปั่นออกไปอย่างเร่งรีบ

"จะดูเเลใครเขาได้เนี่ยเจ้าลูกคนนี้ เฮ้อ.."

______________________

ความโชคร้ายของจอนจองกุกคงยังไม่หมดเเค่ตื่นสาย ทั้งๆที่รีบจนสุดชีวิตเเบบนี้จักรยานปู่ลูกรักก็ยังมาทรยศโซ่ขาดกันต่อหน้าต่อตา ถึงจะออกจากบ้านมาไม่ไกลเเต่เขาคงไม่เข็นจักรยานกลับไปเก็บก่อนเเน่

"...วันอะไรวะเนี่ย" ถ้าฟิคนี้เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นคิดว่าทุกคนน่าจะได้เห็นออร่าอันมืดมนเเผ่ออกมาจากนายจอนคนกากกันไปเเล้ว

เเต่ในเมื่อทุกปัญหามีทางออกฉันใด ในเรื่องราวน่าเศร้าของจอนจองกุกก็ต้องมีอะไรดีๆเกิดขึ้นฉันนั้น

เป็นเรื่องที่ดีจนเจ้าตัวไม่นึกฝันเลยล่ะ

"อ้าวน้อง โดดเรียนเหรอป่านนี้ยังมานั่งอยู่เเถวนี้น่ะหา??" เสียงใสกังวานของใครบางคนมาพร้อมกับเงาดำท่วมหัวเด็กหนุ่มที่นั่งปลงกับชีวิตอยู่บนขอบฟุตบาท