Hoofdstuk 16

187 21 1
                                    

Pov Loïs

We stappen uit de taxi. Amber, Samuel en ik. Samuel betaalt de chauffeur, terwijl ik Amber alvast achtervolg. We lopen een smal steegje in en gaan daar een ijzeren trappetje op. 'Ciao Amber!' wordt er vanaf beneden geroepen. Het is een wat oudere man. Hij draagt een korte beige broek en een wit hemd, waar meerdere vlekken op zitten. 'Ciao Pedro!' roept Amber terug. 'E chi è quella bella signora dietro di te?' Ik hoor Samuel achter me geërgerd zuchten. Spreekt hij Italiaans? Wat zou die man dan hebben gezegd? 'È la mia sorellina,' antwoordt Amber. Eenmaal bovenaan pakt Amber de sleutels uit haar jaszak en opent de deur voor ons. Ze groet Perdo nogmaals en houdt de deur dan voor me open. Ik stap het huis binnen en Amber had gelijk. Het is inderdaad heel erg klein. Maar ik vind het niet gek. Ze had helemaal niks toen ze hierheen kwam, en met haar huidige baan verdient ze geloof ik ook niet veel. Was er maar iets wat ik voor haar kon doen. Ik heb wel spaargeld. Altijd als ik een extra klus kreeg, kreeg ik meer geld dan de rest. Als ik het in mijn eentje kon dan. And we be talkin' bout the big money here. Het liefst zou ik wat aan Amber geven, maar ik heb niet alles bij. Dat ligt nog bij de Peligrosa. 'Waar had die man het over?' vraag ik Amber. Voordat ze haar mond kan opentrekken is Samuel haar al voor. 'En wie is die mooie dame achter je?' citeert hij Pedro. 'Ik wist niet dat je Italiaans kon,' zeg ik tegen hem. 'Ik heb nog zoveel verborgen talenten waar jij niet vanaf weet,' antwoordt hij met een grijns. 'Jongens, per favore?' zegt Amber. 'Sorry,' zegt Samuel. 'I'll show you sometime,' fluistert Sam terwijl hij dichterbij me komt lopen. Ik moet moeite doen om mijn lach in te houden en geef hem een speelse duw. Amber begeleidt ons naar de woonkamer. Het is klein, zoals heel het huis, maar het ziet er comfortabel uit. 'Ik ga wel op de bank, dan kunnen jullie in mijn kamer. Ik heb een twijfelaar, sorry. Geen tweepersoons,' verontschuldigt Amber zich. 'Maakt toch niet uit?' vraag ik. Samuel schudt zijn hoofd als teken dat hij daarmee instemt. 'Fijn. Het is die kamer daar, ga zelf maar even kijken. Ik maak ondertussen wat te eten.' Samuel pakt mijn hand en neemt me mee naar Ambers slaapkamer. Het is groter dan ik had verwacht. Gewoon prima om in te overnachten met Sam. 'Ooooh, maar dit moet zeker lukken,' zegt Samuel. 'Lekker dicht tegen elkaar aan, dat houd ik wel vol.' Ik glimlach naar hem. 'Ik vind Amber zielig,' mompel ik. Samuel gaat op het bed zitten en klopt op zijn schoot. Ik loop ernaartoe en ga op zijn schoot zitten. 'Ik snap je.' Ik zucht. Sam veegt mijn haar achter mijn oren. 'We zitten echt wel veilig hier,' zegt hij. Ik knik zachtjes. 'All good, geen stress mijn girl,' fluistert hij. Ik krijg een fijn gevoel in mijn onderbuik. Altijd eigenlijk, wanneer Samuel iets in mijn oor fluistert. Op mijn wangen vormen zich lichte blosjes. Samuel wil net naar voren leunen om me te zoenen, wanneer we Amber horen roepen. 'Eten!'

Pov Samuel

Na het avondeten is het al laat. Amber crasht gelijk op de bank, en Loïs en ik vertrekken ook naar de slaapkamer. Eerst poetsen we nog onze tanden. Ik moet zeggen dat ik Amber een hele aardige meid vindt. In het begin vertrouwde ik haar niet zo. Loïs had haar ook al erg lang niet meer gezien, wie weet wat er met haar gebeurd zou kunnen zijn. Mensen veranderen. And I know the crazy people. Believe me when I say so. Maar whatever, niet elke eerste indruk is meteen goed. Amber lijkt me gewoon leuk. Ze lijkt veel op Loïs, als je erover nadenkt. Kun je toch goed zien dat het zussen zijn. Ik ga alvast in bed liggen terwijl Loïs nog bezig is in de badkamer. Ik trek mijn broek en shirt uit en lig nu alleen nog in mijn onderbroek. Dan ineens zwaait de deur open en Loïs komt binnen gelopen. In alleen haar ondergoed. Damn. Ik fluit. Ze lacht. Van haar verwondingen is al amper meer wat te zien. En al had ze er honderden, haar lichaam zou nog steeds de mooiste van allemaal zijn. 'Jesus Lo,' mompel ik. Ik houd de deken omhoog als teken dat ze eronder moet komen liggen. Ik zie dat ze bloost. Ze kruipt naast me onder de dekens en ik sla mijn armen om haar heen. Ik begin kusjes te geven in haar nek. 'Ik hou van je Samu,' zegt ze ineens. Ik glimlach tegen haar nek aan. 'Say it louder, say it louder,' begin ik zachtjes te zingen terwijl mijn hand door haar haren woelt. 'Who's gonna love you like me? Like me, yeah.' Loïs sluit haar ogen en er verschijnt een glimlach op haar gezicht. 'Say it louder, say it louder. Who's gonna touch you like me?' Ik wrijf met mijn handen over haar buik en ga steeds een beetje lager. Loïs bijt op haar lip.

'Said you wanna be good but you couldn't keep your compulsure, said you wanna be good but you're begging me to come over.' 'Hmmmm,' neurie ik verder. 'Come over, hmmm.'

'Sam,' zucht Loïs.

'Who's gonna fuck you like me?'

ShamelessWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu