**Shasha**
"Mommy, ang sunget pala nila momsi at papsi dati sa iyo??"
Nandito kami ni Crisha sa Mall. Naglalambing kasi, labas daw kami kahit saglit lang. Yung kaming dalawa lang daw. Haha daming alam diba? Iniwan muna namin ung Daddy nya at yung tita, tito nya kanila Mom. For sure, miss na nila yung isa't-isa specially si Ayesh.
"Uhm, yeah. But ginagawa lang naman nila yun for some reasons."
"For some reasons?" takang tanong nya.
"Yeah?"
"Oh, Can you continue the story Mom?" sabik na tanong nya.
Huminga muna ako ng malalim.
"Uhm, ano ba yung last part na alam mo na?"
"Yung sa ano na po...."
~
Nagulat ako sa mga sinagot ni Cris kay Dad. Omg. San nya nakuha yung mga yon?
"Hindi mo alam kung ano ang pwedeng mangyari sayo kapag pinagpatuloy mo yang pagmamahal mo sa anak ko." Seryosong sabi ni Dad.
"I don't care sir. I. Don't. Care." Madiin na sabi ni Cris na para bang hinahamon nya si Dad. What the heck is he doing?
"You know what, Shasha? We do not care about your relationship. We still continue your marriage with Fern." Tinignan ni Mom si Cris simula ulo hanggang paa na para bang nandidiri sya. Hays! Nako naman. "Excuse me." At tumayo si Mom tas tinarayan pa si Cris at umalis.
Ugh. Hindi ko na talaga kaya to. Tsk. Napapikit na lamang ako. At padabog na tumayo.
"Oh Goodness Gracious! Wtf?! Hindi nyo kami mapipigilan Mom. Mahal namin ang isa't-isa. And no one can stop us. Bakit nyo ba ko pinipilit na ipakasal sa taong yun?!" Sigaw ko sakanila.
Napahinto si Mom at bumalik sa table. Hinawakan ni Cris yung kamay ko na para bang pinipigilan nya ko. Nagulat naman ako dun sa ginawa nya.
Actually, expected ko na talaga to, na may gantong magaganap. But nagugulat ako kasi sa kuryenteng dinadala nya sa buong pagkatao ko. Everytime na hinahawakan nya ko! Ugh. This is not good. Really not good.
"We need to do this for you Shasha." Walang ganang sabi ni Mom.
"Oh really?! Is it for me or for what?! For your business?! Money?! Mom, dad! Bakit kailangan nyo pa kong gamitin para lang sa mga yon?! Am i just a thing na pwede nyo lang ipamigay kahit kanino?! Parang pinaramdam nyo na rin sakin na wala lang ako sa inyo.." Konti na lang talaga maiiyak na ko dito pag hindi ko na kinaya.
"No. You can't understand Shasha." Singit ni Dad.
"Why the hell i can't?!" Di ko na rin alam mga sinasagot ko sakanila. Basta ang alam ko lang ay nadadala lang talaga ako ng emosyon. Hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Kaya napatingin sakin si Cris.
"Come on, Shasha. Let's go. Sir, Mam.. excuse us." Sabi ni Cris at pinilit akong hilahin palabas.
"Go ahead, gawin nyo ang gusto nyo. Wala rin naman kayong magagawa." dinig kong sinabi ni dad ng malapit na kaming makaalis doon.
Huminto ako sa paglalakad tas humarap ako at tinignan sila Mom and Dad.
"This is my life. My choices. My mistakes. My lessons. Not your business. Get it?!" sigaw ko sakanila habang tumutulo yung mga luha ko. At tumalikod tas naunang maglakad kay Cris.
