Chapter 50 (Sab’s POV)
>>>>FAST FORWARD!
Thursday na pala ngaun ..
Nag-paalam na din ako sa mga teacher namin na hindi ako makaka-attend ng klase ngaun ..
Kasi nga, ihahatid namin si Daddy ..
Nasa airport na kami ..
Hinihintay nlng namin ung time ng pag-alis ni Daddy ..
“Daddy!” I hugged him ..
“I will miss u.. pag dumating ka, mag-dala ka ulit ng maraming chocolates ha!” xbe ko ng pabiro..
Si Mommy naman, naiiyak na .,
“oo naman, pero mas matutuwa ka dito ..”
May inabot xang susi ..
“from now on, matututo ka nang mag-drive..”
“Daddy…” I hugged him once again ..
“you promise na sa pagbalik ko, you’re driving your red Lamborghini for me..”
“r-red Lamborghini?”
“yes, u don’t like?”
“no Dad! I love it! That’s my dream car!!”
“I knew it, that’s an advance gift for your debut”
“Dad, that’s 2 from now pa..”
“oh right, I know.. “
“Daddy, I’ll miss u so much! Di ka pa nakaka-alis, namimiss na agad kita!!
I love you!!”
“I love u too anak ..”
“Passengers for flight number 116; your plane is now on board”
“oh, anak, ayan na pala ung flight ko .. basta ung promise mo ha!”
“yes sir! I promise!”
Niyakap niya si Mommy tas may binulong.
Si Mommy naman, nag-nod nlng ..
Anu kaya un?
“Bye Daddy! Keep safe! I love u!!!!!” sigaw ko..
“I love u too, anak!” sigaw din niya..
I’ll miss u Dad ..
Mommy Margaret’s POV
“always remember that I love u both..”
Yan ung last words nya before xa umalis ..
Nararamdaman ko ung kalungkutan niya ..
Even nag-ppretend xa sa harap ni Pink, halata padin sa mga mata niya na malungkot xa..
I love u too Dad..
Sana, hindi pa to ang last na pagkakataong makita ka..
I hope ..
. . .
Di na nagpapigil ang mga luha ko ..
“Mommy, wag kang mag-alala, babalik pa xa ..”
Nung marinig ko un, lalo pa kong naiyak..
Kasi alam kong malabo na yung mangyare ..
Walang ka-alam-alam si Pink na may malubhang sakit ang Daddy niya ..
Alam kong magagalit xa ng sobra, pero mas kailangan niya ngaun ng pang-unawa ..
Sana, makayanan mo to Pink..
Sana sa mangyayare sa’tin ngaun, mas lalo ka pang maging matatag anak..
