Chapter 38
(Sab’s POV)
HOME SWEET HOME!!
:)
Okay na ko ..
Okay na okay ..
Di ko mapigilang mapangiti dahil sa ginawa ni Owy ..
Actually, nakakakilig yung boses niya !!
NO MALISYA ! tunay naman eh! Nakakakilig yung boses niya …
:”>
FLASHBACK!
*knock*knock*
“Come i-“
O__O
O__O
O__O
>///<
Bakit siya may dalang gitara ??
NO ! I’m just dreaming..
Pinisil pisil ko ang cheeks ko ..
Owy chuckled ..
So, it means,
Totoo ang lahat ng ito ??
>////<
>////<
Then he started to sing ..
*sige lng-Quest*
Napanganga ako ng wala sa oras ..
Panu nya un nakuha agad-agad ?
Eh wala naman akong natatandaang nag-aral yan ng tagalog song,
At ung ganung klaseng song pa ..?
. . .
Walang imposible
Sige lng ng sige
Abot mo ang mundo
Malapit malayo
Sama-sama tayo
Hanggang sa dulo
. . .
Yun ung tumatak sa isip ko ..
Walang imposible .. tama..
Sama-sama naming haharapin ang problemang ito ..
Kaya nga may rules kami aight ?
Ung rule na walang iwanan ??
Pero, panu ko maipapaliwanag sa kanila kung bakit di ko sinabi agad ?
Panu na un ?
Lumabag naman ako sa isang rule .. NO SECRETS KEEP ..
Aw … :/
Panu to ?
Natapos na nya ung kanta, habang tumutugtog ng gitara ..
Naiiyak ako !!
Di ko alam kung panu ko to masusulusyonan ..
. . .
“Sab, I know you’re wondering why I chose to sing this song, and this type of song..
But I just want to tell u, that no matter what, we’re still here to help u… don’t face these problems alone…
I promise that from now on, you’ll never regret the day that u chose to be in this group.
Sab, we’re all your friends. We’ll never leave u now that u needs us. Yes, ako lng ung nandito, pero alam kong yan din ang sasabihin nila sayo..
