Chapter 44 (Stephen’s POV)
(A/N: Nandito na xa!)
Madalas akong pumupunta sa Music shop sa tapat ng *toot university ..
Palagi akong nag-pipiano dun ..
Pero once nung tumugtog ako ng Wait there ni yiruma,
Biglang bumuhos ang pagkalakas na ulan ..
May nakita pa nga akong babae sa may bench dun ..
Naalala ko tuloy si Pink ..
Kasi nung official ko na xang naging friend,nabasa xa nun sa ulan ..
Di ko nlng xa pinansin, kasi mukhang tulog,
Nakatago ung mukha ..
. . .
Ako nga pala si Stephen Kirby Ramirez …
Ang ex-boyfriend ni Pink ..
Sa tuwing naririnig ko yang EX na yan, di ko mapigil sisihin ang sarili ko ..
Dahil sakin, nasira ang ONE YEAR relationship namin ni Pink ..
Nung huli naming pagkikita, nun ko nasaktan ng sobra-sobra si Pink ..
Nagsinungaling ako noon …
Sinabe ko na napilitan lng ako sa relationship namin dahil gusto ako ng Dad niya for her ..
Sinabe ko rin na ….
Hindi ko xa mahal …
Ang sakit sabihin ang mga katagang yun ..
Sa harap ng babaeng mahal mo ..
Mahal na mahal ko xa ..
Since our first meeting, dun palang, may kakaiba na kong naramdaman para sa kanya ..
Hanggang sa unti unti akong nahuhulog sa kanya …
Mahirap pumili between family from her..
Pareho ko silang pinahahalagahan ..
Pero, nanaig ang pag-aalala ko for my family ..
Kapag di ako tutuloy sa Canada, tuluyan nang malulugi ang company namin..
Kapag nalugi yun, panu na ang pag-aaral ng mas nakababata kong kapatid?
Natatakot akong maghirap ang buong pamilya namin …
At kapag nag-hirap kami, hindi rin magiging maganda ang future namin ni Pink…
Pinili kong pumunta sa Canada ..
Nagtataka kau kung bakit ko kelangang hiwalayan si Pink?
Kasi, sabi ng Dad ko, its better to break up with her, kasi mahirap ang
Long distance relationship ..
Mauuwi din daw un sa hiwalayan ..
Pero ang pinagtataka ko lng, bakit kelangan kong magsinungaling?
Dahil dun, nasaktan ko xa ng sobra ..
Kaya, nandito ako ngaun sa Pilipinas para itama ang lahat …
Naging world of business na ang naging buhay ko sa Canada …
Ang dami kong dapat asikasuhing papeles…
2 years kong tiniis ang ganyang buhay …
Alam kong nahirapan xa sa ginawa ko noon sa knya ..
Pero mas nahihirapan ako…
Bawat araw na lumilipas, ay ang pagkadurog ng puso ko ..
Kasi alam kong, wala na kong karapatan pang bumalik sa kanya ..
. . .
Nakalimutan kong banggitin,
2 weeks na kong nandito sa Pilipinas ..
At hanggang ngaun, di parin ako nagpaparamdam sa kanya ..
Kaya ngaun, andto ako sa university kung san napasok si Pink ..
Pareho kami ng course, Engineering…
Ang company namin is Construction Company ..
Pamilya kasi namin ang mga Engineer ..
. . .
Naglalakad ako sa hallway ng school ..
Ang laki ng school na to ..
Kaya naman, medyo naligaw pa ko ..
Mukha ngang maling hall pa tong napuntahan ko, ang tahimik kasi …
. . .
Nagtanong ako dun sa guard kung san ang office ng principal..
At malapit na rin pala ako ..
