Chapter 23 (Renz’ POV)
“hindi naman to abala..” “kasi makikita naman kita..” bulong ko…
Tama kau ng basa, nagpunta ako sa practice nila dahil gusto ko lng xa makita….
Una palang gusto ko na si Sab.
At..
At nagseselos ako kay Owy… napaka-swerte nya kay Sab.
Lumabas muna ako, yng sbe ko na pupunta ako kina Owy, hindi naman talaga un totoo…
Sobra na kasi akong nagseselos sa kanila ni Sab, kitang kita naman sa kanya na
unti-unti na xang nahuhulog kay Owy, pero nasa denial stage pa xa, kaya naman hndi nya maamin sa sarili nya na may gusto xa kay Owy..
Pumunta ako sa may garden ng bahay nina Char..
Tahimik at peaceful kasi dito…
I need air…
.
.
.
.
.
.
“Renz!”
Napatingin ako sa tumawag habang naka-sandal ako sa puno dito sa garden…
Si Sab pala…
“Bkit?”
“uhmm, kakain na eh..”
“okay, susunod nlng ako..”
Pero sa halip na sa loob xa pumunta, sakin xa tumabi…
“okay ka lng ba Renz?”
I nodded. Pero mukhang hindi convinced si Sab na maniwala sakin…
“alam kong may problema, anu ba un?”
Gustuhin ko man sabihin, pero hindi ko kaya… alm kong magbabago ang lahat kapag nalaman mo..
“wala, pumasok ka nlng sa loob kumain ka nlng…”
“hindi ako papasok hangga’t hindi natin nasosolve ung problema mo…”
“xbeng wala nga eh..”
“pero dba barkada tau?”
Ouch.. hanggang barkada nlng ba ung kaya mong ituring sakin?
“pumasok ka nlng sa loob at kumain ka na..”
“but—“
“XNABE NANG WALA NGA EH DBA??! KAYA PUMASOK KA NLNG SA LOOB!!!”
Nasigawan ko na xa… sorry TT_TT
Napatahimik xa sa nasabe ko..
Kita ko sa mga mata nya na gusto lng nyang tumulong, pero alam kong problema lng din
Ang idudulot nito kapag nalaman nya ang tunay kong problema….
“so-sorry I didn’t mean it..”
“that’s okay, I’ll just go inside…”
Nakita kong may luha nang tumulo galing sa mga mata nya pero agad nya tong pinunasan..
OUCH! Bawat patak ng luha nya, TAGOS ! kasi alam kong ako ung dahilan…
SORRY!!!
Tumayo na xa pero pinigilan ko xa…
“sorry Sab, I’m so sorry…”
Tumingin xa sakin tapos nag-smile xa sakin, pero alm kong fake smile yun…
Tapos dumetcho na xa sa loob habang naiiyak parin, grabe ganun ba xa kaiyakin?
Pero nasasaktan din ako… at nalilito na din…
T.T
My options ako…
If I confess to her my feelings, alam kong maiilang xa at kapag nalaman nya na un ang
Problema ko hindi ko alam ung magiging reaction nya…
Pero kung hindi ko sasabhin sa kanya, maiiwasan na ang masasaktan… mas mabuti na kimkimin ko ang sakit kesa naman ang taong pinakamamahal ko ang makaramdam ng sakit..
Nagpapaka-tanga na ko sa kanya, mxdo na kong nabulag sa pag-ibig ko para sa kanya..
Alam kong yun lang ang tanging magagawa ko para hindi ko xa masaktan…
Pero sa nangyari kanina, alam kong nasaktan ko xa…
Ang sakit pala, ung hindi mo masabi sa kanya ung dahilan dahil alam mong magugulo mo lng ang lahat….
Ngayon sobrang naguiguilty na ko…
Hindi ko na alam ung nangyayari sa loob.. hindi ko xa kayang harapin….
I’m so weak… napaka-duwag ko…
Pero alam kong sa pagiging duwag ko mapapanatili ang lahat..
Malalaman nya rin ito sa tamang panahon at sa tamang lugar…
At hindi ngayon ang tamang panahon…
Sana kayanin ko….
