Chapter 17 (Sab’s POV)
Kxma ko ngayon si Owy… kitang-kita sa mga mata nya na malungkot xa…
Bkit ba lagi nlng tong malungkot.. hayyy .. bsata I’m here to comfort him…
…
Owy looked at me … then he smiled..
“let’s go..”
“okay.. but wait a minute, are u alright?”
He nodded..
“Good! ^__^”
He smiled.. I like those Smiles… parang nadadamay din akong ngumiti..
Kaya napangiti din ako..
S: ^___^
O: ^___^
Isang minute din kaming ganto.. hihi!
….
DISMISSAL! xD
YES! Labasan na! ahh nga pala!
“Char! Kelan tau magpapractice?”
“uhmmm… lets try bukas.. okay lng ba?”
“why not?” ^__^
“sa bahay namin… meeting place 7eleven.. 9:00-9:30 am.. well its your loss if u don’t join our practice bukas.. pupunta kau ha? Kau ni Owy.. Don’t forget!^__^”
“yes Ma’am” then nag-salute ako .. wahaha! xD
“okay, sasabihan ko lng yung iba pa nating ka-group ha! Cge, buh bye! :) “
“bye!”
….
YES! May naalala pa ko! Ngayon nga pla kami mag-sstart ng GUITAR LESSON!!! YEEEEEEEEYY!
xD
teka asan nga ba si Owy?
…
Hanap hanap… san na ba un nagpunta?
Pinuntahan ko na lahat ng classroom, sa canteen, sa rooftop, sa school garden, sa gym and even sa 7eleven napaghanapan ko na ..
Asan na ba yung lalaking yun??
>___________< ANG DAYA TALAGA !
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Teka… Si Owy ba un?
O_O
O_O
O_O
“hinanap mo ko no?”
Hanggang ngayon gulat padin ako… kasi naman bigla nlng nag-iba ung looks nya,,
Nagmukha xang tao sa suot nya… hindi na xa naka-all-black although he wears gray but at least hindi na xa mukhang namatayan araw-araw…
“hoi! Sab! Naututulala ka na ba sa kagwapuhan ko?”
“oo..” >///<
“ ahh! Teka … hindi ah!”
He smirk.. “wahaha! Ur so cute! Nagbublush kana jan!”
“che!”
“wushuuu!”
“psh.. -_______- ang daya mo talaga!”
“why?” gulat nyang tanong…
“nakalimutan mo na ba? Dba ngaun na ung start nung guitar lessons naten?”
Then I pout… ang daya talaga! >__<
“tumigil ka nga jan… of course I don’t! sa tingin mo ba makakalimutan ko un?”
“oo”
“psh! Follow me!”
“ha? O_O”
“wag ka ngang OA jan.. just follow me..”
Hinila nya ko.. pero pinigil ko..
“teka.. san ba tau pupunta?”
“basta! Sumama ka sakin..”
“eh! Ayaw ko.. baka kung san mo pa ko dalhin no! I’ll better call a prof guitarist like Sungha Jung para magpaturo than following u!” (A/N: xenxa na kau ha! Nasama ko pa pangalan nya, idol ko lng ksi xa..)
“manahimik ka nga jan! anung tingin sakin? Pagsasamantalahan ka? Pshh.. I’ll better go home and sleep kesa naman gawin ko un no!”
“pshh.. -____-”
“just trust me..” he offer his hand..
“fine!”
Then he look at me as –give-me-your-hand- look..
Kaya binigay ko…
San naman kaya ako neto dadalhin???
Pero… habang papalayo na kami sa school grounds hindi ako kinakabahan kasi I feel safe with him..
Di ko alam kung bakit I feel comfortable with him…
Basta all I can say is... Gusto ko nang matututong mag-gitara!!! xD
