Chapter 1

215K 1.4K 85
                                    

Dustine's POV

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Dustine's POV

"Dad, mom, kuya. I'm Pregnant.......I'm sorry."

Napatungo na lang ako matapos kong isiwalat sa kanila ang balita.

"WHAT?! Oh God!..... H-how? .... Uh no.... Ah.. I mean... Why? ..... Oh damn." hindi na matapos tapos ni mommy ang sentence nya dahil sa sobrang bigla.

"Baby? P-pano? .. Wala ka namang boyfriend... diba??" si Kuya na hindi rin makapaniwala.

"Who's the father?"

Mahinahon ngunit mapanganib na sambit ni daddy. At yun ang mas kinatakutan ko. Dahil hindi iyon ang inaasahan ko.

'Sh*t. WHAT THE HELL DUSTINE? YOU'RE JUST SIXTEEN AND YET YOU'RE TELLING US YOU'RE PREGNANT?!!! YOU'RE SUCH A DISGRACE!!'

Mas okay sakin na ganun ang sabihin nya. Kesa ganito. Lalo pa't hindi ko naman alam ni pangalan ng lalaking yun. Ano na lang sasabihin ko sa kanila?

Well I guess, I should tell them the truth.

"H-hindi ko po kilala." nangilid ang luha ko lalo na nung marinig ko ang pag-singhap ng ina at kapatid ko. Natahimik ang lahat hanggang sa magsalita si papa. 

"Why? Saan kami nagkulang sayo? Huh Gail?" he said calmly which gave me goosebumps.

I really don't like it whenever they call me on my first name. Dahil ibig sabihin lang nun na they are beyond mad.

"D-dad. I was.. drunk that time." I lied. Hindi naman ako lasing nun eh. Nag dalawang isip pa ko dahil hindi naman nila ko pinapayagan uminom pag hindi family ang kasama ko. And I'm just on my way to college! I just graduated High School for fvck's sake.

"Drunk? Nag-bar ka?" kuya asked.

"O-opo." bigla tuloy akong naging magalang sa damuhong 'to.

"Kelan baby?" tanong ni mommy.

"N-nung nag b-boracay po kami nila S-s-Sandy."

Tinignan ko si Dad. Nakatitig lang siya sa plato niya at tila wala sa sarili. Ikaw ba naman, yung anak mo na 16 years mong iningatan tapos bigla na lang sasabihin sayong buntis siya at hindi kilala kung sino ang naka-buntis sa kanya. 

Sa pagtitig ko kay daddy hindi ko na napigilan pa ang luha ko.

"I'm sorry. I'm so sorry." napahagulgol na lang ako. Mas lumakas ang hagulgol ko ng padabog na tumayo si daddy at umalis ng dining room.

Tumayo rin si mommy at akala ko aalis na din siya, pero hindi. Niyakap niya ko ng sobrang higpit.

"It's okay baby. Shh.. Stop crying. Makakasama yan sa baby mo." bulong niya habang hinahimas yung buhok ko.

Hindi ko namalayan na tumayo na rin pala si kuya at niyakap kami ni mommy.

* * *

Kinagabihan nakita ko si daddy na umiinom sa balcony. Lumapit ako then I hugged him from the back.

A Night And A Lifetime *EdittingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon