A Night And A Lifetime *Editting

Chapter 3

4 years later....

Dustine's POV

"MOMMMMMMMY!!" halos madapa ako sa pagtakbo mula kusina hanggang kwarto ng marinig ko ang sigaw mula sa anak kong si Moisel.

"What's happening here?" hinihingal kong tanong.

Lumapit ito sakin ng umiiyak. Binuhat ko siya at inalo.

"Why baby?" I brushed her naturally brown hair.

"M-maico. He turned o-off the TV. W--while I- I'm watching Hi5." humihikbing sagot nito.

Binaling ko naman ang tingin ko kay Maico na nasa kama at naglalaro sa iPad niya.

"Mom, it's annoying. She's always watching that freakin' tv show."

Masungit na sagot naman nito na hindi inaalis ang tingin sa nilalaro.

"Maico, that's bad. You shouldn't have done that."

"But-"

"No buts. Say sorry to your twin sister."

"Psh. Sorry."

"Hmpf!" humalukipkip si Moisel at inirapan ang kakambal.

Pinahiran ko ang luha ng maganda kong anak at hinalikan ito sa noo. Binaba ko si Moisel at lumapit naman sa gwapo kong anak.

"I'll go back to the kitchen and cook our dinner. Alright? No fighting." hinalikan ko sa ulo si Maico at lumabas na ng kwarto.

Oo. Kambal ang anak ko. Tss. Lakas ng dugo nung ama nila! Nyeta! Alam nyo yung sobrang unfair?!

Naknang patatas! Dinala ko sa sinapupunan ko ng 9 months tapos ni amoy ng utot hindi namana sakin?! Shete.

3 years old na sila at hindi ko alam kung bakit ang talino ng mga yan. Eh tignan nyo naman! 3 taon lang ganyan na magsa-salita! Matalino pa sakin.

My phone suddenly rang. Kinuha ko ito at sinagot ang tawag. Si Sandy.

"Musta impakta?" bungad nya sakin. Galeng galeng.

"Taena to!!"

"Hahaha. Musta yung kambal?"

"Eto, depress ako!! Habang tumatagal mas nare-realize ko na wala nga silang namana sakin!"

"Ano ka ba! May namana naman sayo si Moisel."

Meron ba?

"Meron? Ano?"

"Yung pipi niya!"

"Oo nga noh! Tama ka! At dahil diyan papadalhan kita ng Hermes bag."

"Yey! Sabi na mauuto kita eh. Gagita ka talaga! Alanganamang yung bird ni Maico namana sayo noh!"

"Ang galing mo talaga Sandy! Intayin mo na lang yung Hermes ah! Hihihihi loveyouuuu."

Binaba ko na yung phone. At least namana naman sakin ni Moisel yung gender nya!

"KIDS! DINNER IS READYYY!!"

Nagunahan naman sila sa table.

"Careful."

Habang kumakain kami ay nakipag-kwentuhan ako sakanila. Bakasyon ko na ngayon. 3rd year college na ko sa pasukan. Dapat nga 4th year na. Kaya lang huminto ako ng 1 year para sa babies ko. And I don't regret it. Dahil natutukan ko sila nung mga unang buwan nila. 

"Mommy I want to go to the Philippines." biglang sabi ni Moisel bago uminom. 

"Me too mom."

Actually, pinagiisipan ko na din yan. Tutal napasarap na kami masyado dito sa France. Doon na lang siguro ako magta-tapos. Panahon na siguro.