Heaven Knows ( Kathniel )

Chapter 19

Kath's POV

"Sweetheart!"  Masigla kong bati nang makita ko si Quen. niyakap ko siya ng mahigpit. "I miss you."

Quen : " I miss you too. hinawakan nya ang baba ko at iniangat. Pagkatapos ay hinalikan niya ako sa mga labi. (A/N : nasa 23yrs old na po sila kaya chokey lang na may kiss.)

Quen :" You're very pretty talaga. Actually, you're much prettier now than the last time I saw you."

Kath :" As if hindi pinadadalhan ng mga latest pictures ko habang nasa Canada ka."

Quen :" I'll rephrase my sentence. You're much prettier in person than you do in pictures. Baka naman may pinagpapagandahn ka habang wala ako?"

Kath :" Meron nga." pabiro kong sabi sa kanya.

Quen :" Talaga?" alam niyang nagbibiro lang ako.

Kath :" Ikaw. Of course, i had to take care of my pretty face and also my beautiful body habang wala ka. Para magsisi at magdusa ka kapag  nakita mo ako sakaling ipagpalit mo ko sa iba."

Quen :" Hindi ako gagawa ng mga bagay na pagsisihan ko, lalo na kung ikaw at relasyon natin ang involved."

Kath :" Hindi ka pa rin nagbabago. Bolero ka pa rin."

Quen :" Bolero ba ang tawag mo roon?"

Kath:" Sige na nga, rpmantis na."

Nasa entrada kami ng bahay. Akala ko ay kung sino lang ang kumakatok kanina. Nabigla talaga ako nang buksan ko ang pinto nung hapon na iyon. Hindi ko inaasahan ang dagling pag-uwi ni Quen galing sa Canada. Gaya ng dati, nasorpresa na nman niya ako.

Kath :" Pasok ka nga pala." naalala ko hindi ko pa nga pla siya napapapsaok sa loob ng bahay.

may bibit siyang mga paper bags. Mga pasalubong daw niya sa akin, kay Julia, at sa mga magulang at mga kapatid ko. Galing airport ay umuwi raw muna siya sa bahay niya. kung saan ay isang kapatid at isang katulong at ang mama lang ang kasama niya sa bahay. Namatay na kasi ang papa ni Quen. Pagkatapos daw niyang ayusing ang mga pasalubong niya para sa amin ay dumeretso na daw xa agad dito sa bahay namin.

 Dahil Sabado ngayon ay walang pasok sa school si Alexa, yung bunso kong kapatid. Wala ring pasok sa trabaho ang mga kuya kong parehong nagtatrabaho sa gobyerno. Staff ng isang senador si Kuya Gerald, ang panganay sa amin na may sariling pamilya na. Si Kuya Sam naman ang sumunod kay Kuya Gerald ay computer programmer-cum-technician sa Comelec.

 Mga signature clothes, belts, bags, shoes, sandals, perfume, at relo ang mga dala ni Quen. May dala rin siyang dalawang bote ng alak para sa mga kuya ko.

 Nagpasalamat naman kaming lahat kay Quen. Yung para kina Kuya Gerald at julia ako na lang ang magbibigay kasi wala naman sila dito sa bahay.

Daddy Teddy :" Hindi ba mahirap ang trabaho mo roon, Enrique? I'm sure it was a very tiring and stressful job."

Quen : " Yes, it was, Tito. But I enjoyed every minute of it. Masaya ang maging nurse. You get to know other people's life dahil hindi naman maiiwasan na magkakwentuhan kayo ng pasyente. Minsan nga, pati personal life nila na hindi na dapat pang ikwebnto ay naiikwento."

Mommy Min : " Dito sa atin, kapag sinabing nursing, trabahong babae yan. maari kang mapagkamalang bakla kapag nalamang male nurse ka."

Quen : natawang bahagya siya. "Wala ho silang ganoong conception regarding male nurses kaya nga mas masarap magtrabaho roon, bukod sa dollar ang kinikita ko. Yung kinikita ng isang taon ng nurse dito sa atin, isang buwang sahod lang namin iyon doon."