Wij rijden allemaal met de bus naar Parijs. Tussen mij en Dylan is het nog steeds niet opgelost. Mijn stoel wordt naar voor geduwd en ik sta geïrriteerd op. Ik draai mij om en pak het flesje van hem af. Het is cola dus dat gaat lekker plakken. Ik kap het helemaal over hem heen en hij schrikt wakker.
"Wat?!" Roept hij boos en mevrouw de La Clark komt naar ons toegelopen. Megan trekt mij neer en ik geef hem nog snel een vernietigende blik.
"Wat is hier aan de hand?"Vraagt mevrouw de La Clark boos. Ik hoor hem stotter maar hij zegt niets meer. Mevrouw de La Clark loopt weer weg en ik begin te lachen. Ik sta op en draai mij om naar de jongen achter mij.
"En bedankt hè Simon, toch?" Hij knikt maar en ik grijns. Ik ga terug zitten en ik luister naar de verhalen van Megan.
{In Parijs}
De bus stopt voor een stuk bos en we stappen allemaal uit. Eenmaal we allemaal zijn uitgestapt begint mevrouw de La Clark ons in groepjes te verdelen.
"Oké jullie gaan allemaal een ander kant uit die ik zeg en verkennen de stad. Op de juiste manier. Jullie trekken foto's van elke plek dat jullie komen. En elk groepje moet minstens 1 hele mooie foto hebben van hun met de Eiffeltoren op de achtergrond. Dus haal jullie beste Frans maar te boven en kom achteraf naar het restaurant CE La Vie." Iedereen knikt en ik loop naar Dylan. Hij negeert mij en we beginnen te lopen richting de weg de mevrouw ons wees.
"Ga je mij echt zo de hele tijd negeren?" Vraag ik hem en hij lacht. Ik zucht en we lopen door naar het eerste het beste straatje. We komen aan bij een club. Het is nog niet echt laat maar het is al wel open. Ik hoor de luide muziek tot hier. De drang om naar binnen is ontzettend groot dus volg ik mijn gevoel en loop ik naar de deur. Dylan volgt mij grijnzend en we stappen naar binnen. Binnen speelt de muziek nog luider. Ik loop naar de bar en bestel meteen een biertje. "Mevrouw Smith moeten wij niet door de stad lopen?" Vraagt Dylan opeens. Ik draai mij om. "Nee, althans ik toch niet." Ik werp hem een kushand en loop van hem weg. Ik neem plaats aan een tafel in een hoekje en drink van mijn biertje.
{Pov Dylan}.
Verassing!!! Jah waarom ook niet eh 😝
Ik zie haar van mij vandaan lopen en plaats nemen aan een tafeltje in een hoek. Ik bestel snel een Gin-Tonic en loop naar haar toe. Ik ga naast haar zitten en kijk haar vragend aan. Ik wil niet echt ruzie met haar maar ze is zo ingewikkeld. Ze doet altijd zo raar rondom mij. Ze staat opeens op en gaat voor mij staan.
"Ga je mee dansen of blijf je hier zitten?" Vraagt ze en tuit haar lippen. Ze legt een hand op tafel en bukt zich een beetje zodat wij op ooghoogte zijn. Ik grijns naar haar en haar lippen vormen een kleine glimlach. "Laten we gaan dansen", zeg ik en geef haar een tik op haar kont. Ze lacht en loopt voor mij uit naar de dansvloer. Er is een liedje aan het spelen dat ik niet echt ken maar dans er toch op los. Ik zie Hope genieten van het dansen. Een gast geen idee hoe oud legt zijn handen op haar heupen. Ik zie Hope tegenstribbelen maar dat heeft geen effect. De woede in mij laait op en ik vlieg op hem af. Ik klop hem aan paar keer recht op zijn gezicht voor dat Hope mij weg trekt. We lopen naar buiten de club uit en ze duwt mij tegen de muur.
"Doe is een keer normaal!"Roept ze boos en ik kijk haar maar wat aan. Ze blijft wat roepen en ik laat haar rustig doen. "Jij bent toch echt niet te geloven!"
"Ik wil niet dat iemand je aanraakt."
"Wat maakt het uit?"
"Ik wil het niet!"
"Waarom?"
Wij staren elkaar een tijdje aan. "Omdat ik verliefd op je ben!" Roep ik dan en ze kijkt mij geschokt aan. Ik schrik zelf van de woorden die uit mijn mond komen maar ik weet dat ze waar zijn. Sinds dat Hope en ik vrienden zijn ben ik met geen enkel meisje geweest. Zelfs niet met Melissa.
"Jij bent wat?"Vraagt ze aan me en ik loop naar haar toe. Zonder iets te zeggen plaats ik een kus op haar mooie rode volle lippen. Ze kust mij terug. Ik vraag om toestemming die ik gelijk krijg. Ik hou haar stevig vast. Mijn handen woelen door haar bruine haren. Ik hou zoveel van haar.
{Pov Hope}
Zijn handen woelen door mijn haar en zijn lippen kussen mij teder op de mijn. Ik breek als eerste de kus af en geef hem een stomp in de maag.
"Jij blijft een rotzak Cooper",zeg ik met een grijns en loop dan van hem weg. Hij beent mij al snel bij en wandelt naast mij. We zoeken onze weg naar de Eiffeltoren maar het duurt toch wel eer we het vinden. We besluiten een bus te nemen. We zitten naast elkaar selfie's te nemen. Wat een schat. Al snel stappen we uit en staan we vlak voor de Eiffeltoren.
"Oké en dan nu die foto",zeg ik lachend en we lopen samen naar een ouder koppel.
"Salut nous pourrait vous déranger trop?"Vraag ik vriendelijk. De vrouw kijkt op.
"Oui?"Zegt ze.
"Vous les gars voudrais une photo de n
GIO FT KEIZER - IK WIL JOU (OFFICIAL VIDEO)
ous avec la tour eiffel dans le fond?"
"Oui, bien sûr." Ik geef mijn gsm af aan de mevrouw en ga bij Dylan staan. We kijken elkaar liefdevol aan en de mevrouw trekt een foto. Ik loop glimlachend naar de mevrouw en neem mijn gsm van haar over terwijl ik haar bedank.
"Wat nu?"Vraagt Dylan en ik haal mijn schouders op. We lopen wat rond en verkennen samen de stad. Parijs is best wel mooi. Mooier dan op de foto's. Mooier dan ik had kunnen dromen. En zeker nu dat ik met Dylan hier ben. Midden in Parijs. We wandelen op een rustig tempo naar het restaurant waar mevrouw de La Clark op ons aan het wachten is. Eenmaal daar aangekomen zien we mevrouw de La Clark al aan het raam zitten. We wandelen het restaurant binnen en mevrouw de La Clark loopt naar ons toe.
"Dat is snel. Ik had verwacht dat we jullie zouden moeten gaan zoeken maar jullie zijn eersten",zegt ze vrolijk en ik lach.
"Wen er alvast maar niet aan."
"Verpest de pret niet Hope",zegt ze en neemt ons mee naar de tafel. Dylan en ik nemen over elkaar plaats en ik hou naast mij plaats voor mijn lieve schatjes. Na een halfuurtje begint de tafel vol te stromen en zie ik Megan aangehuppeld. Ik lach en ze ziet mij ook zitten. Ze komt meteen naast mij zitten en begint te vertellen over alles. Ze laat mij de foto zien en ik laat die van Dylan en mij zien. Ze kijkt mij geschokt aan en omhelst mij dan stevig. Ik omhels haar terug en dan komen Sofie en Katherina aan. Ze vertellen hoe het was bij hun n ik laat ook hun de foto van Dylan en mij zien. Ze reageren net zoals Megan en dan is iedereen er zo goed als.
"Oké dit is de planning. Wij gaan nu eten. Straks sturen jullie al de foto's door naar mij en morgen vroeg laat ik op een speciale manier de mooiste foto's zien."
Iedereen juicht enthousiast en we bestellen ons eten.
JE LEEST
Bad Meets Bad
Teen FictionHope Smith is een zestienjarig meisje die niet op haar mondje is gevallen. Ze is al verschillende keren van school moeten veranderen wegens haar grote mond en haar gedrag. Haar ouders zijn het meer dan moe en hebben besloten om te verhuizen naar Ne...