DERİN

72 15 4
                                    

 Multimedya Tuğrul.Keyifli okumalar...

"Sayfa 89' a çalışıp gelin."diye bağırdığında hoca zil çoktan çalmıştı. Ece yanıma geldiğinde kitaplarımı topluyordum.

"Hadi kantine gidelim."dediğinde onaylayıp sınıftan çıktık.

Önce ki tenefüslerde hep sınıfta duruyordum. Çünkü, Tuğrul'un yüzünü görmek istemiyordum.

Hadi ama can atıyorsun Tuğrul'u görmek için. Gamzesini görmek istiyorsun, diyen iç sesime afallamıştım. Tuğrul'u tanıyalı 2 gün bile olmamıştı.

Kantine girdiğimizde etrafa bakındım. Ne Yağız vardı, ne de Tuğrul. Ece kantinden bir şeyler alacağını söylemişti ve beni yalnız bırakmıştı. Masaların birinde oturan arkadaşlarımı gördüğümde yanlarına ilerledim.

"Selam, beyler."dediğimde hepsi bana bakmak yerine ellerindeki telefonlara bakmayı tercih etmişlerdi. Ellerimi şıklattım.

"Kime diyorum ben ya?"diye yakınırken Ege hariç herkes bana dönmüştü.

Hepsinden teker teker selam alıp, boş olan sandalyeye oturdum.

"Ege bey, Allah'ın selamını almak yok mu?"diye sorduğumda kısa bir bakış attı.

"Selam."dedi ve telefonuna geri döndü. Bu hareketi biraz olsada beni meraklandırmıştı. Omuzlarımı silkip sırtımı sandalyeye verdim.

Ece elinde birkaç çikolatalarla geldiğinde birini bana uzattı.

"Yok kalsın. Çikolata kalori demek. Kalori ise kilo."dediğimde hepsi birden gözlerini devirmişti.

"Zaten çok zayıfsın, Almila. Biraz yemek ye. Bir vurursam yere yığılacaksın."dedi Mert gülerek.

"Hahaha çok komik."dediğimde ben hariç herkes gülüyordu.

Ece'nin uzattığı çikolatalardan birini alıp pakedini açtım. Bir ısırık aldığımda Mert saçlarımı karıştırdı.

"Aferin benim kızıma. Nasılda söz dinlermiş."dedi ve geri çekildi. Omuzlarımı silkip çikolatayı yemeye başladım.

Tenefüs zili çaldığında herkes sınıfına dağılırken, koridorun sonunda iki kişi merdivenlerden inerkene gördüm.

"Ece, benim tuvalete gitmem gerek."diye yalan söyleyip iki çocuğu takip ettim. Arkalarından tanımak imkansızdı. Ses çıkartmamaya özen göstererek ilerledim.

Kullanılmayan odaya geldiklerinde, arkalarına bakıp kimsenin olup olmadığını kontrol ettiler.

Duvara iyice sinip saklandım.

"Kimse yok gibi."dedi içlerinden biri. İçimden orta parmağımı çıkarttım ve "Ben varım."dedim.

Kapıdan içeri girdiklerinde koşarak kapanan kapının, tamamen kapanmaması için tuttum.

Gerçekten ajan falan olmam lazımdı. Hem esnektim hemde sessiz.

"Sen ne yapıyorsun burada?"arkamdan az önceki çocuklardan birinin sesini duymamla yakalandığımı anladım.

Nereye kaçacaktım? Kapana kısılmıştım. İki çocuk bana doğru gelirken içeri girmeye çalıştım.

"Sakın girme oraya."dedi biri bağırarak.

"Artık çok geç."deyip kapıdan içeri girdim ve kapıyı kapattım.

Zifiri karanlık vardı. Nem ve küf kokusu alıyordum ve çok iğrenç kokuyordu. Odanın içerisinden ses geldiğinde yerimde zıpladım.

Benden başka biri mi vardı? Ceketimin cebinden telefonumu çıkartıp flaşını yaktım. Odada gezdirirken ışığı, ayağıma bir şey değmişti.

Korkuyla bağırıp kenara çekildiğimde diğer ayağıma deydi.

Oda da hızla alıp verilen nefes ve güm güm atan kalp sesi duyuyordum. Salak korkudan kendi kalp sesini duyuyorsun,dedi iç sesim. Omuzlarımı silktim. Az önce ayağıma değen şey korkuyla kaçıp bir şeylere çarpmıştı.

Hızlı ve sürüngen ne olabilirdi ki? Fare.

Ayaklarımı sertçe yere vurup anlam veremediğim hareketler yapmaya başladım. Kapıya doğru uzandığımda bacağıma tekrar o şeyden değmişti.

"Yardım edin. Burada bir fare var."dediğimde iki ayağıma da dokundular.

"Bir tane değil. 2 veya daha çok var."dedim ışığı yere tuttuğumda bir sürü fare görmüştüm. Farelerin hepsi hırçın ve korkmuşlardı. Bu yüzden nereye saldıracaklarını bilmeden gelişi güzel hareket ediyorlardı.

"Almila, ne yapıyorsun orada çabuk çık oradan."dedi kapının arkasından bir ses.

"Kimsin?"diye sordum farelere basmamaya çalışırken.

"Yağız."dediğinde biraz rahatlamış birazda korkmuştum.

"Burada 20 tane fare var. Hareket edemiyorum."diye bağırdım iğrenerek.

"20 tane mi? Almila orada 100'e yakın fare var." dediğinde çığlığımı atmıştım.

"Nasıl çıkıcam buradan?"diye seslendim farelere bakarken.

"Bas üstlerine çık."dediğinde afallamıştım. Farelerin üzerine basacaktım öyle mi?

"Üzerilerine mi basıyım? Cani miyim ben?"dedim korkuyla. Bu fareler hep salak olmak zorunda mıydı? Benim bildiğim fareler akıllı olurdu.

Mesela Tom and Jerry. Jerry harika planlar yapıp, Tom'dan kurtuluyordu. Geçen bir yerde bir şey okumuştum. Aslında kötü olan Jerry. Tom'u rahatsız edip kızdıran hep Jerry. Ne düşünüyordum ben?

"Tekme at o zaman önüne gelene."dedi, hep kötü bir fikir sunuyordu.

"Çok güzel futbol oynarım ama bunlar top değil. Hayvan hepsi canlı."dedim inat ederek.

"O zaman yapacak bir şeyim yok, Almila kal orada."dedi Yağız. Derin bir nefes alıp kapıya doğru yürüdüm.

Önüme gelen farelere özür dileyerek ayağımla iteliyordum.

Sonunda kapıyı açıp dışarı çıktığımda Yağız ve diğer iki kişi bana bakıyordu.

"Bu farelerin burada ne işi var?"diye sordum sinirle. Huylandığım için kaşınıyordum.

"Sana ne? Her işe burnunu sokmazsan iyi olur."dedi ve ilerledi. Arkasından arkadaşları da gitmişlerdi. Arkamdaki kapıya bakıp kaşındım.

"Fareleri hiç sevmiyorum."dedim yüksek sesle ve kaşınarak sınıfa ilerledim.

"Sınıfa geldiğinden beri kaşınıyorsun, Almila. Kaşınmayı keser misin, lütfen?"dedi Ece yakınarak. Başımı iki yana sallayıp kaşınmaya devam ettim.

Kollarım kızardığında acıyla yüzümü buruşturdum.

"Hocam, lavaboya gidebilir miyim?"diye sorduğumda hoca başını sallamıştı. Apar topar sınıftan çıkıp kızlar tuvaletine ilerlemeye başladım.

"Kimleri görüyorum burada?"dedi bir ses. Biraz ileride duvara yaslanmış, kapüşonlu biri vardı.

"Kimsin sen?"diye sordum kollarımı kaşırken. Duvardan ayrılıp bana doğru ilerlemeye başladığında, geriye doğru birkaç adım atmıştım. Yüzünü tam seçemiyordum. Çünkü yüzünü göstermemek için başını eğiyordu. 

Aramızda bir kaç adımlık mesafe bırakıp kapüşonunu çıkardı.

"Almila."

"Derin?"

EVET ARKADAŞLAR YENİ BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM. YENİ BÖLÜMÜ ÇOK ERKEN YAYIMLADIM. ARKADAŞLARIMI KIRAMADIĞIM İÇİN PAYLAŞTIM. BU YÜZDEN BİRAZ KISA OLDU.

 OKUYUP BEĞENDİYSENİZ VOTE VE BÖLÜM HAKKINDA DÜŞÜNCELERİNİZİ YORUMA BIRAKMAYI UNUTMAYIN. GELECEK BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE HOŞÇAKALIN. :D :D  

Kaçan KovalanırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin